Το κείμενο που ακολουθεί έχει δημοσιευτεί σε αυτή τη στήλη στις 17 Οκτωβρίου 2008. Επανερχόμαστε με το ίδιο, θεωρώντας πως είναι όχι μόνον εξαιρετικά επίκαιρο αλλά και… προφητικό:
Φούντωσαν οι συζητήσεις στη Μεσσήνη καθώς και από τις στήλες της "Ε" τέθηκαν επί τάπητος τα σοβαρά αναπτυξιακά προβλήματα με τις διάφορες πλευρές τους. H εκτίμηση αυτή δεν προκύπτει... εξ αποστάσεως, αλλά από την προσωπική εμπειρία του γράφοντος που ήταν και ο άμεσος αποδέκτης του απόηχου. Με δεδομένο αυτό φαίνεται πως είναι ώρα πλέον να γίνει μια πολύ σοβαρή συζήτηση για ένα σύνολο θεμάτων τα οποία είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και με την προοπτική της πόλης. Αυτή η συζήτηση δεν μπορεί παρά να γίνει με την πρωτοβουλία των δυνάμεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκφράζουν την κοινή γνώμη της πόλης, αλλά και με την συμμετοχή εκείνων που ζουν και δημιουργούν σε αυτή. Είναι φανερό ότι οι εξελίξεις αφορούν εκείνους οι οποίοι θα επηρεαστούν από τις όποιες ρυθμίσεις, εκείνους των οποίων η ζωή και το μέλλον θα εξαρτηθούν από αυτές.
Τα θέματα που ανακύπτουν προσδιορίζονται στον γεωγραφικό χώρο νοτίως της πόλης, ο οποίος θα πρέπει να χαρακτηρισθεί και ως ζωτικός για το μέλλον της. Οχι μόνον γιατί αφορά το τμήμα μέχρι την παραθαλάσσια περιοχή η οποία αποτελεί και το "φιλέτο" του Μεσσηνιακού στο νέο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που προσδιορίζει το ειδικό χωροταξικό, αλλά και γιατί η οποιαδήποτε επέμβαση θα επηρεάσει θετικά ή αρνητικά το μέλλον της σημερινής πόλης και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε αυτή.
Και η ατζέντα της συζήτησης θα μπορούσε να ξεκινήσει... ανάποδα: Από την επιλογή ασφαλούς και ταχύτερης όδευσης στο τμήμα Καλαμάτα-Ριζόμυλος. Είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για το οποίο ουδέποτε έγινε σοβαρή συζήτηση, λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην θεσμικών παραγόντων και πολιτών και οι λύσεις που προκρίνονται κάθε άλλο παρά παίρνουν υπόψη τους την οικονομική δραστηριότητα στην πόλη. Σε μια περιοχή που φιλοδοξεί να προσελκύσει και να εξυπηρετήσει την ενδοχώρα, η αποκοπή της από τον κεντρικό οδικό άξονα μπορεί να έχει oδυνηρές συνέπειες. Πολύ δε περισσότερο όταν υπάρχει ήπια λύση στο πρόβλημα του δρόμου που μπορεί να απαντήσει σε αυτό τον κίνδυνο. Λύση σημαντικά οικονομικότερη και ταχύτερη στην εφαρμογή της, η οποία θα είχε εφαρμοστεί αν κάποιοι δεν... έβαζαν το χεράκι τους για να ακυρωθεί.
Σε συνάρτηση με αυτό είναι και η απάντηση στο θέμα τι ζητούν η πόλη και οι πολίτες από την τουριστική ανάπτυξη. Πολύ δε περισσότερο με ποιον τρόπο αυτή θα οδηγεί σε αρμονική σχέση πόλης-παραλίας και με ποια εργαλεία θα εξασφαλίζεται αυτή. Και το Γενικό Πολεοδομικό είναι εργαλείο. Πλην όμως... εύπλαστο, πολύ περισσότερο καθώς πάει για εφαρμογή σε μια περιοχή στην οποία κατά περίεργο τρόπο δεν έχει οριστεί αιγιαλός. Γεγονός που δίνει περιθώρια παρεμβάσεων, ερμηνειών και νομικών εμπλοκών.
Ολα αυτά -και ενδεχομένως πολλά άλλα- θα πρέπει να συζητηθούν καθαρά και ανοιχτά ενώπιον των πολιτών για να ξεκαθαρίσουν οι σκιές και να οριστούν κανόνες στο παιχνίδι, καθώς όλα δείχνουν ότι το παρασκήνιο είναι έντονο με την εμπλοκή πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων.
Hλίας Μπιτσάνης
belias@internet.gr