Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2011 12:54

Μάνατζερ, αιρετοί, ομοιότητες και διαφορές

Γράφτηκε από τον



Αν μιλήσουμε με όρους "αγοράς", εκείνος ο οποίος θα κληθεί να παίξει το ρόλο του μάνατζερ σε μια προβληματική επιχείρηση θα πρέπει να είναι ικανός με βάση ορισμένα κριτήρια και ασφαλώς να έχει ήδη επιτυχίες σε ανάλογες δραστηριότητες.
Εφόσον αυτό πληρούται, θα πρέπει να συγκεντρώσει γύρω του ένα αριθμό συνεργατών οι οποίοι θα διαθέτουν γνώση του αντικειμένου με το οποίο ασχολούνται, κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία από την ενασχόλησή του με αυτό.
Εχοντας συγκροτήσει την ομάδα του θα πρέπει να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης το οποίο θα έχει μέση, αρχή και τέλος. Θα έχει ακόμη μετρήσιμους στόχους και δείκτες αποδοτικότητας έτσι ώστε να αξιολογείται η πορεία του σχεδίου και να γίνονται οι απαιτούμενες αναπροσαρμογές ώστε η κίνηση να βρίσκεται εντός στόχων.
Επειδή αυτό δεν αρκεί, θα χρειαστεί στη συνέχεια να προσλάβει ειδικούς επιστήμονες για να "τρέξουν" συγκεκριμένα πρότζεκτ που απαιτεί η επιτυχία ορισμένων στόχων. Για να γίνει αυτό θα "σαρώσει" την αγορά, θα συγκεντρώσει έναν μεγάλο αριθμό προσώπων που πληρούν βασικά κριτήρια και με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων θα καταλήξει στους καταλληλότερους. Οι οποίοι ασφαλώς θα είναι δεσμευμένοι για την παραγωγή συγκεκριμένου έργου που θα εξασφαλίζει τη συνέχιση της "συνεργασίας" όπως τη λένε… καλλιτεχνικά.
Από εκεί και ύστερα θα επιδιώξει συνεργασίες σε διεθνές επίπεδο προκειμένου να ισχυροποιήσει τη θέση του, αφού προηγουμένως προσδιορίσει το όφελος των συνεργασιών πολύ δε περισσότερο τη σκοπιμότητα και το περιεχόμενό τους.
Πλην όμως μιλήσαμε για προβληματική επιχείρηση και ως εκ τούτου το ζήτημα των δαπανών έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία. Οποιαδήποτε αμοιβή ή επένδυση θα πρέπει να αποφέρει πολλαπλάσιο όφελος και το χρήμα θα πρέπει να διατίθεται με φειδώ αλλά και όπου έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί, με ένα ορισμένο ρίσκο.
Ασφαλώς η πολιτική και η αυτοδιοίκηση δεν είναι ούτε αγορά, ούτε επιχείρηση. Οφείλει όμως να κρατήσει από την οικονομία εκείνα τα στοιχεία στη διεύθυνση των δημόσιων υποθέσεων, τα οποία είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να υπάρχει αποτελεσματικότητα. Τα όσα προαναφέρθηκαν είναι εκ των ων ουκ άνευ για τον τρόπο λειτουργίας των αυτοδιοικητικών παραγόντων προκειμένου να εμπνεύσουν τη δημιουργικότητα και να κινητοποιήσουν το στελεχικό δυναμικό τους στην κατεύθυνση παραγωγής ουσιώδους έργου. Να αξιοποιήσουν τη διαφορετικότητα και να προωθήσουν την ενότητα δράσης όλων των τοπικών δυνάμεων και πρωτίστως των αυτοδιοικητικών μειοψηφιών. Να κερδίσουν το σεβασμό των πολιτών για την προσπάθεια που κάνουν και την απόδοση που έχει αυτή στην καθημερινότητα που γίνεται όλο και περισσότερο δύσκολη.
Θα είχε ενδιαφέρον για τον καθένα να βάλει δίπλα από τα χαρακτηριστικά δράσης που προαναφέραμε, εκείνα που διακρίνει από την καθημερινή δράση πολλών αυτοδιοικητικών παραγόντων:
- Στη συντριπτική πλειοψηφία οι "μάνατζερ" είναι επιλογές κομματικών χώρων που έγιναν με κριτήριο όχι την ικανότητα στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων (το ακριβώς αντίθετο υπάρχει για ορισμένους αποτυχημένους μεγαλόσχημους), αλλά την ικανότητα να κερδίσει τη θέση και στη συνέχεια… γαία πυρί μιχθήτω.
- Οι συνεργάτες του επιλέγονται με τρόπο ώστε να σχηματίζεται μια αυλή υπάκουων και καλοπληρωμένων παραγόντων οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις δρουν και ως πραιτωριανοί.
- Το σχέδιο είναι είδος εν ανεπαρκεία και η έλλειψη μπαλώνεται με ακατάσχετη τιποτολογία και ακατάληπτες έννοιες που ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής κενολογίας.
- Στις θέσεις ειδικών επιστημόνων τακτοποιούνται "τα δικά μας παιδιά" (μεταφορικά και κυριολεκτικά) με μοναδικό κριτήριο την υποταγή στις εντολές του "αρχηγού" και τις δουλείες που έχει αυτός.
- Οι διεθνείς σχέσεις μετατρέπονται σε δημόσιες σχέσεις και σε εκδηλώσεις "ξενολαγνείας" που προκαλούν το κοινό αίσθημα και εμφανίζουν τους Ελληνες ως επαίτες του οίκτου των δανειστών.
- Οσο για το χρήμα σκορπίζεται σε παχυλές αμοιβές προκειμένου να είναι δεμένοι στο παλούκι οι συνεργάτες, σε πανηγύρια και δημόσιες σχέσεις που εξασφαλίζουν ευρεία δημοσιότητα με τελικό σκοπό την ανακύκλωση στην καρέκλα. Αν δεν κάτσει τίποτε καλύτερο.
Υ.Γ.: Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα είναι απλώς… σύμπτωση.
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr