Από την ομιλία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αθ. Τσαυτάρη κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων, αντιγράφουμε ορισμένες από τις βασικές διαπιστώσεις που παρουσιάζουν ενδιαφέρον: "Δυστυχώς, παρά την πρόοδο που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια, μια σειρά διεθνών εξελίξεων, τεχνολογικών επιτευγμάτων, λανθασμένων προτεραιοτήτων, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και στη χώρα μας: Συρρίκνωσαν την γεωργία και έκαναν τη χώρα μας από αυτάρκη ελλειμματική. Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων είναι σταθερά αρνητικό, με τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων να κοστίζουν περί τα 6,5 δισ. ευρώ και τις εξαγωγές να αποφέρουν μόλις 4,5 δισ. ευρώ, το 2011. Το εισόδημα των γεωργών τα τελευταία χρόνια παρουσίασε μείωση κατά 21%. Στρέβλωσαν την ισορροπία φυτικής-ζωικής παραγωγής που προϋπήρχε, οδηγώντας σε ένα γιγάντιο έλλειμμα ζωικής παραγωγής στη χώρα, με εξαίρεση την ιχθυοπαραγωγή. Ενώ στρεβλώσεις είχαμε ακόμη και για τη φυτική μας παραγωγή, ειδικά στα ξηρικά μη αρδευόμενα χωράφια μας που είναι και τα περισσότερα (70% των χωραφιών) όπου για χιλιάδες χρόνια εναλλάσσονταν καλλιέργειες σιτηρών και ψυχανθών: βίκοι, φασόλια, φακές, λαθούρια, τριφύλλια, ή και δευτερευόντως και καπνός, διασφαλίζοντας τροφές για τον άνθρωπο και ζωοτροφές για την κτηνοτροφία μας. Η απασχόληση στον αγροτικό τομέα παρουσιάζει αρνητική τάση σε όλη τη διάρκεια. Με εξαίρεση τα τελευταία 1-2 χρόνια παρατηρείται επιστροφή νέων κυρίως ανθρώπων στην περιφέρεια, λόγω και της κρίσης. Οι παραγωγοί μας δοκιμάζονται από τον άνισο ανταγωνισμό εισαγόμενων προϊόντων, από τις στρεβλώσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού των αγροδιατροφικών προϊόντων, από την έλλειψη ρευστότητας, την αστάθεια των τιμών και από απρόβλεπτους κινδύνους, φυσικούς, που θα εντείνονται με τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές όπως και τις αστάθειες στις αγορές που επίσης θα ενταθούν με κλιματικές αλλαγές. Η παγκοσμιοποίηση των μεταφορών και ένα παγκόσμιο παραγωγικό περιβάλλον μαζικής παραγωγής, χαμηλού κόστους, ελεγχόμενο από χώρες με συγκριτικά γιγάντια παραγωγή, μείωσε την ανταγωνιστικότητα μικρών χωρών όπως η δική μας, σε αυτού του είδους την παραγωγή. Ενεκα κυρίως των ευρωπαϊκών εισροών, το υπουργείο περιόρισε τον επιτελικό, στρατηγικό του ρόλο στη χάραξη της αγροτικής πολιτικής και έγειρε περισσότερο προς ένα διαχειριστικό ρόλο.
Συμπερασματικά: Αν και το εισόδημα του αγρότη αυξήθηκε και το επίπεδο ζωής βελτιώθηκε, οι στρεβλώσεις στις οποίες αναφερθήκαμε οδήγησαν σε συρρίκνωση της ελληνικής γεωργίας ενώ η χώρα έγινε ελλειμματική και εξαρτώμενη ακόμη και για τη διατροφή του πληθυσμού της".
Πρόκειται για διαπιστώσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ειλικρινείς σε μεγάλο βαθμό και δικαιώνουν εκείνους οι οποίοι ασκούν επιμόνως κριτική για την απουσία αγροτικής πολιτικής και παράδοση της γεωργίας στον αυτόματο πιλότο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία κυριαρχείται από τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και προωθεί πολιτικές σύμφωνες με τα συμφέροντα των βιομηχάνων για διείσδυση στις αγορές τρίτων χωρών. Πέρα από τις διαπιστώσεις όμως υπάρχει και το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της αγροτικής παραγωγής. Η οποία απαιτεί εθνική πολιτική, μέτωπα με άλλες χώρες σε κρίσιμα ζητήματα, αποφασιστική στήριξη της αγροτικής έρευνας, ενίσχυση παραγωγικών πρωτοβουλιών, μέτρα ενθάρρυνσης των συλλογικών μορφών καλλιέργειας, παραγωγής, τυποποίησης και εμπορίας, κατάργηση των κυκλωμάτων εκμετάλλευσης και των εναρμονισμένων πρακτικών των αλυσίδων τροφίμων. Είναι ζητούμενα και η ζωή θα δείξει αν η κυβέρνηση είναι σε θέση να κάνει κάτι καλύτερο από… ειλικρινείς διαπιστώσεις.
