Ο δρόμος θα είναι μακρύς και θα ακουστούν πολλά, αλλά -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου-  μέχρι το 2020 τα πάντα θα έχουν αλλάξει στον τομέα της ενέργειας. Η περιοχή επηρεάζεται έμμεσα και άμεσα από τις εξελίξεις στον συγκεκριμένο τομέα. Το λιγνιτικό κέντρο της Μεγαλόπολης αποτελούσε τόπο εργασίας για πολλούς Μεσσήνιους, ενώ ο αυτοκινητόδρομος έχει φέρει πολύ κοντά στην Καλαμάτα τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. 

Η ΔΕΗ θα έχει σύντομα άλλη μορφή με περιορισμένη τη συμμετοχή του Δημοσίου. Την ίδια στιγμή η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από την καύση λιγνίτη περιορίζεται και θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Η τεχνολογία αλλάζει με εκπληκτική ταχύτητα και η παραγωγή ενέργειας από  τον ήλιο και τον αέρα επεκτείνεται διαρκώς εκτοπίζοντας τα παραδοσιακά καύσιμα. Το να θες να περιορίσεις την επέκταση των φωτοβολταϊκών για να παραμείνει η καύση λιγνίτη ισοδυναμεί με το να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο για να δεις αν αυτός σπάει. Η μεταλιγνιτική εποχή για την περιοχή έχει ξεκινήσει και δεν υπάρχει επιστροφή. Οσοι δεν θέλουν να δουν σε μερικά χρόνια μια περιοχή φάντασμα, καλό είναι να επισπεύσουν τις συζητήσεις για το πώς μπορεί να γίνει η αξιοποίησή της. Οσο καθυστερούν μοιρολογώντας, τόσο θα χάνονται ευκαιρίες και θα εκμηδενίζονται δυνατότητες.