Οι επαναληπτικές εκλογές στην Κεντροαριστερά επιβεβαίωσαν αυτά που γνωρίζαμε από την πρώτη Κυριακή.

Το βασικό, ότι υπάρχουν μερικές χιλιάδες πολίτες, οι οποίοι θέλουν την ύπαρξη ενός κόμματος στο λεγόμενο Κέντρο του πολιτικού φάσματος, με χαρακτηριστικά σοσιαλδημοκρατικά. Οι πολίτες που σηκώθηκαν από τον καναπέ να πάνε να ψηφίσουν ήταν κατά βάση ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που είχαν σκορπίσει στους πέντε ορίζοντες. Τα περί δεξιών που δήθεν έσπευσαν στις κάλπες είναι αστειότητες της κυβερνητικής προπαγάνδας, η οποία προσπαθεί να πιαστεί από κάποιες γραφικές περιπτώσεις για να δημιουργήσει αφήγημα και υποδηλώνει αμηχανία και πανικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά με την ψήφο των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ κι αν για κάποιο λόγο υπάρχει επιστροφή στο παλιό μαντρί με το νέο όνομα, τα πράγματα είναι δύσκολα για το μέλλον του σημερινού κυβερνητικού κόμματος. Εδώ όμως τελειώνουν και τα ευχάριστα για το νέο φορέα.

Οι επαναληπτικές εκλογές επιβεβαίωσαν ότι περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους της πρώτης Κυριακής δεν ήθελαν την παλιά ηγεσία. Η εκλογή Γεννηματά αποτελεί το παλιό βαρίδιο στο νέο ξεκίνημα. Μπορεί να φτιαχτεί κάτι καινούργιο με παλιά υλικά; Θεωρητικά μπορεί, γιατί οι παλιοί έχουν τεχνογνωσία να θέτουν προτεραιότητες και να κερδίζουν εκλογές. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος οι μισοί από αυτούς που πήγαν στις κάλπες την περασμένη Κυριακή να απογοητευτούν και να αναζητήσουν διέξοδο σε κάτι καινούργιο που θα εμφανιστεί ως διέξοδος στο αδιέξοδό τους. Οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα θα δείξουν αν θα έχουμε δημιουργική ανασύνθεση ή νέα αποσύνθεση.