Πέμπτη, 23 Αυγούστου 2018 20:52

Δεν θ' αργήσει το νέο μνημόνιο

Δεν θ' αργήσει το νέο μνημόνιο

Η Ελλάδα από προχθες δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα στήριξης, δηλαδή μνημόνιο.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι θέλει· το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχουν ψηφισμένα μέτρα και δεσμεύσεις οι οποίες δεν μπορούν να παραβλεφθούν, τόσο γιατί η χώρα παραμένει υπό τον έλεγχο της Ε.Ε. όσο και γιατί -κι αυτό είναι το κυριότερο- παραμένει υπό την επιτήρηση των αγορών. Για να το πούμε διαφορετικά: Οταν δεν μπορείς να δανειστείς από τις διεθνείς αγορές, είσαι υποχρεωμένος να έχεις σφιχτό προϋπολογισμό - και αυτό καθορίζει όλες τις πολιτικές, γιατί χωρίς λεφτά... δε βάφονται αυγά!

Το πολιτικό σύστημα από την ημέρα της χρεοκοπίας το 2009 μέχρι και σήμερα δεν θέλει να παραδεχτεί ότι το πρόβλημα δεν ήταν το μνημόνιο, αλλά οι πολιτικές που οδήγησαν στο μνημόνιο. Ετσι ακόμα και σήμερα, αντί να υπόσχονται μια ουσιαστική αλλαγή στις πολιτικές, κλείνουν το μάτι στους πολίτες υποσχόμενοι επιστροφή σε αυτά που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία.

Οι πολίτες από την πλευρά τους δεν μπορούν να κατανοήσουν τι ακριβώς έχει συμβεί και πείθονται με ευκολία από θεωρίες συνωμοσίας και λαϊκίστικα συνθήματα. Ομως η πραγματικότητα των γεγονότων όλα αυτά τα χρόνια έχει γκρεμίσει όλες τις ευκαιριακές αντιμνημονιακές σημαίες, από όποιον κι αν σηκώθηκαν.

Τώρα, υπάρχει ο κίνδυνος να ξεκινήσει άλλος ένας γύρος με δήθεν νέους αντιστασιακούς, που δεν θα εφαρμόζουν ή θα αναβάλλουν μέχρι τις εκλογές ψηφισμένα μέτρα. Αλλά όποιοι προσπαθήσουν να μοιράσουν προεκλογικά επιδόματα σε «ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες» για να εξαγοράσουν ψήφους, το μόνο που θα επιφέρουν είναι ένα ακόμα νέο μνημόνιο αμέσως μετά τις εκλογές.

Αν κάτι θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει όλοι μας, όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι απαιτείται μια διαφορετική αντίληψη στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών. Τα παλιά κόλπα και το προεκλογικό μοίρασμα ελεημοσύνης είναι τριτοκοσμικές συνταγές χρεοκοπίας.

Οι πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας θα πρέπει να σταματήσουν να αντιγράφουν τις τριτοκοσμικές πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος και να εναρμονιστούν πλήρως με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Να αντιγράψουν επιτυχημένες συνταγές, κι όχι όποια σαχλαμάρα κυκλοφορεί παγκοσμίως και οδηγεί αργά ή γρήγορα σε νέα χρεοκοπία.