Ο ένας είναι τα περιβόητα fake news που κατά βάση τα επικαλούνται οι κύριοι εμπνευστές τους και ο άλλος είναι ο «σεξισμός». Αυτοί που υποστήριζαν ότι θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές, έχουν τα μούτρα να μιλούν για ψευδείς ειδήσεις και αυτοί που δεν έχουν αφήσει κανέναν υποτιμητικό χαρακτηρισμό χωρίς να τον χρησιμοποιήσουν κατά των αντιπάλων τους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για… σεξισμό! Οταν λοιπόν κάποιος χρησιμοποιεί τον όρο «…το παντελόνι είναι δύσκολο ρούχο» το να φωνάζει για σεξισμό επειδή του είπαν ότι κρύβεται πίσω από φουστάνια είναι τουλάχιστον υποκριτικό, για να μην πούμε αστείο.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της στρεψοδικίας, ασχολήθηκε λοιπόν με τον «σεξισμό» αλλά δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με τη μεταφορά των μαθητών που ξεκίνησε με προβλήματα σε όλη την Πελοπόννησο. Βρήκε χρόνο για να καταδικάσει ένα ακραίο λεκτικό χαρακτηρισμό αλλά δεν ασχολήθηκε με τη δακοκτονία που έχει πάει τόσο καλά που κλαίνε ήδη οι ελαιοπαραγωγοί! Το πρόβλημα με τον λαϊκισμό είναι ότι έχει πάντα κοντά ποδάρια.

Σε κλειστό και προστατευμένο περιβάλλον μπορείς να ασχολείσαι με τα φουστάνια, τα παντελόνια και τους ορισμούς του σεξισμού, στην πραγματική όμως πραγματικότητα τα προβλήματα εκδικούνται. Για να το πούμε διαφορετικά, οι γονείς που χθες τα παιδιά τους δεν μεταφέρθηκαν και έχασαν το μεροκάματο δεν δίνουν δεκάρα για το τι είπε ποιος, πώς και σε ποιον. Ο ελαιοπαραγωγός θα ψηφίσει με βάση την πραγματικότητα του χαμένου εισοδήματός του και η ψήφος του θα είναι τόσο οργισμένη που μπορεί να χαρακτηριστεί και κανονικά σεξιστική! Είναι λοιπόν καιρός να σοβαρευτούμε, τα περιφερειακά συμβούλια έχουν νόημα όταν διαβουλεύονται και συζητούν πραγματικά προβλήματα. Η περιφερειακή αρχή έχει όντως διακριθεί στη μεγάλη φασαρία για τα επιμέρους και στην απόλυτη αποτυχία στα βασικά.