Σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου την περασμένη χρονιά, ο δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας είχε προαναγγείλει την οριοθέτηση του Νέδοντα, από τη γέφυρα στον κόμβο του “Μορέα” στην Αρτέμιδος και πάνω, μέσα στο 2018. Απαντώντας σε ερωτήσεις συμβούλων της μειοψηφίας για τα ζητήματα παροχετευτικότητας του Νέδοντα, ο δήμαρχος είχε αναφέρει ότι τα ζητήματα αυτά μελετώνται από τον “Μορέα”, ενώ είχε χαρακτηρίσει σημαντική και αναγκαία την οριοθέτησή του.
Με τη μελέτη του “Μορέα” να βρίσκεται στα αζήτητα και να μην υπάρχει πρόοδος κι ενημέρωση για την τύχη της, η δημοτική αρχή οφείλει να αναζητήσει και να δει τι γίνεται, αν εξελίσσεται η περίπτωση της οριοθέτησης και πότε θα ολοκληρωθεί. Γιατί αν έχει σταματήσει, πρέπει να επανεκκινήσει.
Το ακόμα πιο σοβαρό σχετίζεται με τα άλλα δύο σοβαρά, προβληματικά σημεία του Νέδοντα. Και τα υπενθύμισε πρόσφατα ο δήμαρχος, εκφράζοντας τον προβληματισμό και την αγωνία του, με αφορμή τη δημοπράτηση του αντιπλημμυρικού έργου από την Παναγίτσα, όπου όλα τα νερά πρόκειται να μαζεύονται και να πέφτουν στο Νέδοντα.
Είναι το σκεπασμένο τμήμα με τις κολόνες, στο ύψος του παλιού Δημαρχείου και η παλιά και προβληματική γέφυρα στην Ιατροπούλου. Αποδεδειγμένα στα δύο τμήματα η παροχετευτικότητα μειώνεται και σε αυτά υπάρχει η μεγαλύτερη απειλή της πόλης, να πλημμυρίσει από το Νέδοντα. Τα έργα που είχαν προγραμματιστεί, είχαν κολλήσει στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και από τότε ξεχάστηκαν κι εγκαταλείφθηκαν.
Επειδή τα δεδομένα δεν άλλαξαν, ο Νέδοντας δεν εξαφανίστηκε από την Καλαμάτα και οι απειλές του δεν ξεπεράστηκαν, η αναγκαιότητα της υλοποίησης έργων στα δύο τμήματα πρέπει να επικαιροποιηθεί και η διεκδίκηση να γίνει πιο ζωντανή. Για να γίνει το έργο της Παναγίτσας και να πάψει οριστικά ο Νέδοντας να αποτελεί απειλή για την πόλη.
