Το πρώτο ερώτημα που αβίαστα προκύπτει αφορά τη σκοπιμότητα της ετήσιας ανανέωσης της κάρτας. Ποιος είναι ο φοβερός λόγος δημοσίου συμφέροντος που υποβάλλει τα άτομα αυτά κάθε χρόνο στη διαδικασία να πάνε και να ανανεώσουν την κάρτα τους; Πρόκειται προφανώς για άλλη μία γραφειοκρατική διαδικασία, η οποία δεν παράγει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, παρά μόνο ταλαιπωρία για ανθρώπους που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Σε ρεπορτάζ εφημερίδων για την υπόθεση με τους νεκρούς μετανάστες σε φορτηγό ψυγείο στην Αγγλία αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος οδηγός του φορτηγού και εμπλεκόμενος στην υπόθεση έδωσε κατάθεση στις δικαστικές αρχές από τις φυλακές που κρατείται μέσω τηλεδιάσκεψης. Στη χώρα μας εκατοντάδες αστυνομικοί ασχολούνται καθημερινά με το να μεταφέρουν από τις φυλακές κατηγορούμενους και φυλακισμένους σε ανακριτικές αρχές και δικαστικές αίθουσες. Γιατί σπαταλώνται χιλιάδες εργατοώρες ενώ θα μπορούσε και εδώ μέσα από τηλεδιάσκεψη να πουν ό,τι έχουν να πουν και να καταγραφούν οι απόψεις τους; Εδώ θα μας πείτε δεν είναι ηλεκτρονικά ακόμα τα πρακτικά στα δικαστήρια, θα κάνουν τηλεδιασκέψεις;

Τα δύο αυτά περιστατικά καταγράφουν ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Αρνούμαστε να αξιοποιήσουμε τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας αλλά και ταυτοποίησης. Επιμένουμε ακόμα στις στρογγυλές σφραγίδες και στο χαρτοβασίλειο μιας γραφειοκρατίας που κοστίζει σε χρήμα και σε αποτελεσματικότητα. Ο εναρμονισμός των διαδικασιών του Δημοσίου και των δικαστηρίων με τη σύγχρονη τεχνολογική πραγματικότητα συνιστά μία μεγάλη επανάσταση, η οποία ακόμα αποτελεί ζητούμενο.