Οι παρατάξεις της μειοψηφίας συνασπίστηκαν, για μία ακόμα φορά, προκειμένου να ληφθεί η συγκεκριμένη απόφαση. Ψηφίσματα και αποφάσεις από τη σύμπραξη των μειοψηφιών λαμβάνονται στη λογική να κάνουμε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και στην περιφερειακή αρχή. Εχουμε κι άλλη φορά επισημάνει ότι όταν οι συνασπισμοί δυνάμεων δεν έχουν ξεκάθαρη πολιτική συμπόρευση και περιεχόμενο, αλλά γίνονται για να πανηγυρίσουν μία δήθεν νίκη, δεν οδηγούν πουθενά. Και η απόφαση αυτή δεν πρόκειται να έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων αυτών που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Θα μείνει μόνο η ικανοποίηση του πολιτικού ντόρου, δηλαδή… να ‘χαμε να λέγαμε!
Μία σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση στο Περιφερειακό Συμβούλιο θα έθετε στόχους υλοποιήσιμους και επιτεύξιμους. Δεν θα ζητούσε να αναβληθεί η απολιγνιτοποίηση μέχρι το 2035, όταν δηλαδή δεν θα υπάρχει έτσι και αλλιώς κόκκος λιγνίτη στη Μεγαλόπολη. Το master plan για την επόμενη μέρα της Μεγαλόπολης προφανώς και δεν είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Επιδέχεται βελτιώσεις αλλά και προτάσεις, οι οποίες πιθανότατα δεν έχουν εξεταστεί. Εκεί υπάρχει χώρος για να τεθούν αντιπροτάσεις και να ζητηθούν επιπρόσθετα μέτρα, τα οποία θα έχουν πρακτικό αποτέλεσμα για τους ανθρώπους της περιοχής.
Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι παγκόσμιο αίτημα. Η Ε.Ε. έχει λάβει συγκεκριμένες στρατηγικές αποφάσεις, που καθιστούν ασύμφορη οικονομικά την καύση λιγνίτη. Η πράσινη ενέργεια είναι μια τεράστια επενδυτική ευκαιρία για τη χώρα. Οι δυνάμεις της οικολογίας ενισχύονται πολιτικά σε όλο τον κόσμο. Εχει δημιουργηθεί δηλαδή ένα πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο, που οδηγεί τα πράγματα στην παραγωγή ενέργειας από φιλικές πηγές για το περιβάλλον. Οποιος κλείνει τα μάτια σε αυτό απλώς αυταπατάται. Είναι επιπρόσθετα υποκριτικό να παριστάνει κάποιος τον προοδευτικό και τον οικολόγο, να αντιδρά στις επενδύσεις για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και την ίδια ώρα να υποστηρίζει τη συνέχιση καύσης λιγνίτη.