Το πρώτο, ότι συκοφάντησε τα μέσα ενημέρωσης στο σύνολό τους παρουσιάζοντάς τα ως εξαρτώμενα από την «επιδότηση» της τοπικής εξουσίας. Το δεύτερο, ότι σκορπίζει 10.000 ευρώ χωρίς όρους και κανόνες, αλλά και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα τόσο για την προβολή της πόλης όσο και για την οικονομική στήριξη των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Πρόκειται στην κυριολεξία για μία τρύπα στο νερό, με τους μόνους χαμένους να είναι τα σοβαρά μέσα ενημέρωσης.
Αυτό που συνέβη τώρα με τη δημοτική αρχή Καλαμάτας είχε συμβεί πριν από ένα χρόνο με την περιβόητη λίστα Πέτσα. Και στις δύο περιπτώσεις τα σοβαρά μέσα ενημέρωσης υπέστησαν τεράστια ζημιά στην αξιοπιστία τους. Δεν κέρδισαν τίποτα ουσιαστικό από τα αντίδωρα που μοιράστηκαν, ενώ τραυματισμένες από τη διαδικασία είναι πάντα και οι εξουσίες, οι οποίες προχωρούν σε τέτοιου είδους κινήσεις. Οι μόνοι που σε αυτές τις περιπτώσεις κερδίζουν είναι οι «πειρατές» της ενημέρωσης, που υπάρχουν και λειτουργούν μόνο για να κάνουν καμιά… αρπαχτή. Είναι μέσα ενημέρωσης που φυτοζωούν, εμφανίζονται και χάνονται με απίστευτη ταχύτητα και με τους ίδιους πάντα συντελεστές και κάθε φορά κτυπούν με σφοδρότητα το τύμπανο της μιας ή της άλλης εξουσίας, του ενός ή του άλλου παράγοντα. Υπηρετούν δηλαδή την ατζέντα του εκάστοτε χρηματοδότη τους.
Τα πραγματικά μέσα ενημέρωσης προφανώς και πρέπει να απαλλαγούν από τις συγκεκριμένες πρακτικές. Και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όσο η χρηματοδότηση, άμεση ή έμμεση, δεν γίνεται με όρους και κανόνες που επιβάλλουν η διαφάνεια και η χρηστή διοίκηση. Αν αυτό δεν συμβεί, τα κανονικά μέσα ενημέρωσης θα αναγκαστούν να κλείσουν και τη θέση τους θα πάρουν τα χρηματοδοτούμενα από άγνωστες πηγές και από οικονομικούς παράγοντες που κάνουν και άλλες δουλειές και τα διατηρούν για ασπίδα προστασίας. Η απαξίωση συμφέρει τελικά μόνο αυτούς που δεν θέλουν πραγματικά μέσα ενημέρωσης αλλά τζουκ-μποξ που θα παίζουν το κομμάτι με βάση την αντίστοιχη αμοιβή.

(Φωτογραφία: blitzmaerker / Pixabay)