Αλλά αυτός ο περίεργος χρόνος σε πήρε την τελευταία μέρα μαζί του. Οι λέξεις βγαίνουν δύσκολα. Γιατί δεν ξέρω ποιες είναι οι κατάλληλες για να περιγράψουν τη ζωή σου. Δεν έχω άλλωστε την πολυτέλεια να δεις το κείμενο και εσύ, να το διορθώσεις, για να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει λάθος. Τι να γράψω λοιπόν; Ότι:
- ήσουν μαζί με τον Παύλο οι καλύτεροι μαθηματικοί της Καλαμάτας,
- από το φροντιστήριό σας πέρασαν τα καλύτερα μυαλά της Μεσσηνίας,
- ως πολιτικός ενδιαφερόσουν μόνο για τους άλλους και για την προώθηση των αιτημάτων της περιοχής,
- δεν υπάρχει έργο που έγινε στη Μεσσηνία, από τον αυτοκινητόδρομο μέχρι το τελευταίο γηπεδάκι, στο πιο απομακρυσμένο χωριό, που δεν είχε τη συμμετοχή και θετική συμβολή σου,
- γινόσουν έξαλλος με τις συμπεριφορές ενός πολιτικού συστήματος που είχε ως μοναδικό στόχο την επιβίωσή του,
- δεν συμβιβάστηκες για να γίνεις υπουργός, επειδή δεν το μπορούσες και δεν σου έβγαινε το παρασκήνιο της Αθήνας,
- δεν έβγαλες χρήματα από την πολιτική, το αντίθετο, βγήκες φτωχότερος αλλά, πιστεύω, υπερήφανος,
- από το 2007 μέχρι χθες έδωσες τεράστια μάχη για τη ζωή, με πείσμα και χαμόγελο, μέχρι το τέλος,
- ήσουν πρώτα άνθρωπος και μετά όλα τα άλλα,
- αγαπούσες πολύ την οικογένειά σου, τη Γωγώ, τον Γιάννη, τη Δέσποινα, τα ανίψια σου και βέβαια το άλλο σου μισό, τον Παύλο,
- ήθελες να παίζεις ποδόσφαιρο με τους φίλους σου αλλά και τους συναδέλφους σου βουλευτές,
- σου άρεσε να πηγαίνουμε ταβέρνα τα μεσάνυχτα και να συζητάμε μέχρι τα ξημερώματα,
- ήσουν αυτό που λέγαμε, το ανθρώπινο πρόσωπο στην πολιτική και μια ξεχωριστή αξία για τη Μεσσηνία.
Τα ξέρουν αυτά όλοι όσοι σε γνώριζαν και σε τίμησαν επανειλημμένα με την ψήφο τους. Δυστυχώς, δεν επιτρέπεται να είναι σήμερα στην Υπαπαντή και να σε αποχαιρετήσουν στο τελευταίο ταξίδι όλοι οι εκατοντάδες φίλοι σου. Τα μηνύματα που φτάνουν από παντού δείχνουν ότι έχεις κάνει πολλά μάτια να δακρύσουν. Τελικά αυτό είναι το μεγάλο κέρδος στο τέλος της ζωής, να σε θυμούνται όλοι ως έναν καλό άνθρωπο που η απώλειά του τους κάνει να δακρύζουν. Αυτό έχει ανάγκη και η πολιτική… καλούς ανθρώπους. Ο Πέτρος Κατσιλιέρης ήταν πολιτικός της προσφοράς και κυρίως ένας καλός άνθρωπος.
Πέτρο, είμαι περήφανος που ήμουν μαθητής και συνεργάτης σου για 12 χρόνια. Σου χρωστάω, γιατί με δίδαξες και μου προσέφερες πολλά. Καλή αντάμωση και χαιρετισμούς στη Μαίρη μας. Είμαι βέβαιος ότι σε περιμένει στην πόρτα του παραδείσου.
Γιώργος Παναγόπουλος
