Η μερική κατάργησή της είχε γίνει με τις αλλαγές Θεοδωρικάκου, με την πλειοψηφία της δημοτικής αρχής στην Οικονομική Επιτροπή, που πλέον αποφασίζει για τα πάντα, και με την υποβάθμιση του ρόλου του Δημοτικού Συμβουλίου.
Για την απλή αναλογική υπήρξε αντιπαράθεση απόψεων, με φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Η σύγκλιση απόψεων, η σύνθεση, η συνεννόηση και η συναίνεση στα σημαντικά θέματα ενός τόπου είχαν απέναντί τους την ακυβερνησία, τα μικροπολιτικά παιχνίδια, τη στείρα αντιπολίτευση, τις συναλλαγές για ανεξαρτητοποίηση και έμμισθη θέση στη δημοτική αρχή.
Η απλή αναλογική είχε θετικά και αρνητικά παραδείγματα.
Στο Δήμο Καλαμάτας καταγράφηκε η θετική εικόνα της απλής αναλογικής. Στην προώθηση των έργων η δημοτική αρχή δεν συνάντησε εμπόδια από τις μειοψηφίες. Ακόμα και στο έργο του ανοιχτού θεάτρου, που αρχικά υπήρξε αντίδραση, το συμφέρον του τόπου επικράτησε και αποφασίστηκε η συνέχιση και η ολοκλήρωση του έργου.
Η απλή αναλογική οδήγησε στη θετική έκβαση της υπόθεσης των αρχαίων της Υπαπαντής. Αν η δημοτική αρχή Βασιλόπουλου ήταν παντοδύναμη όπως οι αρχές του Παναγιώτη Νίκα, πιθανότατα τα αρχαία θα εξακολουθούσαν να παραμένουν μπαζωμένα, με την πεποίθηση πως προστατεύονται καταχωμένα.
“Τα οποιαδήποτε αρχαία δεν είναι εν δυνάμει αναδείξιμα. Η κατάχωση είναι καλύτερη από την ανάδειξη. Το 2011 με βάση την τότε μελέτη, το ΚΑΣ είχε γνωμοδοτήσει ποια είναι η βέλτιστη λύση για την προστασία των αρχαιοτήτων” είχε απαντήσει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε ερώτησή μας, στις 21 Αυγούστου 2020 στο ιστορικό Δημαρχείο, λίγο πριν την έναρξη του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού στο Κάστρο της Καλαμάτας.
Λίγες μέρες αργότερα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της “Ε”, “η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας αγνόησε την κινητοποίηση του κόσμου, το πάνδημο αίτημα και τις απόψεις προσωπικοτήτων για την ανάδειξη των αρχαίων της Υπαπαντής και απέρριψε το ψήφισμα για την ανάδειξή τους. Η πλειοψηφία αποδέχθηκε τη θέση του δημάρχου Θανάση Βασιλόπουλου που τάχθηκε κατά της ανάδειξής τους, υιοθετώντας την άποψη της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη πως δεν γίνεται να ανασκαφούν και να αναδειχθούν και ότι είναι καλύτερα να παραμείνουν καταχωμένα.
Αντίθετα, στο Δήμο Τριφυλίας καταγράφηκε η αρνητική, η αποκρουστική εικόνα της απλής αναλογικής. Με ευθύνη της δημοτικής αρχής και παρατάξεων των μειοψηφιών (δεν φταίει μόνο ο ένας), συμφωνίες ή συναλλαγές δεν ευδοκίμησαν, σύμβουλοι πήγαν στη δημοτική αρχή, έγιναν αντιδήμαρχοι, αλλά επέστρεψαν στην παράταξή τους και στη σκληρή αντιπολίτευση, ενώ άλλοι άλλαξαν οριστικά στρατόπεδο. Ομως, η λειτουργία δήμου και Δημοτικού Συμβουλίου αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή, είναι καταδικαστική για τα πράγματα του τόπου, καθώς ακόμα δεν έχουν ψηφιστεί τεχνικό πρόγραμμα και προϋπολογισμός του 2021.
Με τέτοιες λογικές, η αλαζονεία της εξουσίας του δημάρχου με 43% φαντάζει λυτρωτική.