Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ανέδειξε το τεράστιο πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από το φυσικό αέριο. Η επιλογή πολιτών και πολιτικών της Ε.Ε. για στροφή στη πράσινη ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος οδήγησε σε εξάρτηση από το «φθηνότερο» και «καθαρότερο» φυσικό αέριο. Η επιλογή όμως αυτή ανέδειξε σε βασικό προμηθευτή τη Ρωσία -παρά τις προειδοποιήσεις και τις έντονες αντιδράσεις των ΗΠΑ- για να φτάσουμε σε αυτό που ζούμε τους τελευταίους μήνες, με τις πέρα από κάθε λογική ανατιμήσεις στην ενέργεια.

Στην Ε.Ε. αντιλαμβάνονται πλέον το μέγεθος του λάθους στον ενεργειακό τομέα και αναζητούν επειγόντως εναλλακτικές λύσεις. Είναι προφανές ότι δεν μπορούν τα πράγματα να διορθωθούν από τη μία μέρα στην άλλη και ότι θα υπάρξουν οικονομικές συνέπειες που θα στοιχίσουν ακριβά. Το πάθημα όμως αλλάζει τις προτεραιότητες και θέτει βασικό στόχο την ενεργειακή αυτονομία και ανθεκτικότητα της Ε.Ε. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιτάχυνση των προγραμμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει για τη χώρα μας πρωταρχική σημασία με στόχο την ενεργειακή αυτονομία.

Η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει πολύ σύντομα αυτονομία στην ενέργεια, με αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών και με την ταυτόχρονη διασύνδεση με την υπόλοιπη Ευρώπη και την Αίγυπτο. Τόσο η ανάπτυξη δικτύων διασύνδεσης στο εσωτερικό της χώρας για να διακινείται η παραγωγή από μικρούς και μεγάλους παραγωγούς, όσο και η διασύνδεση των δικτύων διεθνώς, μπορούν να καταστήσουν την Ελλάδα ενεργειακά αυτάρκη και ασφαλή. Έχει φτάσει η στιγμή που θα πρέπει να τρέξουμε όλα αυτά που έχουν εδώ και χρόνια καθυστερήσει.

Δεν βιαστήκαμε ως χώρα να προχωρήσουμε στην απολιγνιτοποίηση, καθυστερήσαμε να επενδύσουμε στο μέλλον δίνοντας μάχες χαρακωμάτων υπερασπιζόμενοι αυτό που είχε τελειώσει. Υπό αυτή την έννοια, η σημερινή κρίση μπορεί να αποτελέσει μια τεράστια ευκαιρία για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες της.