Οι δασικοί χάρτες αποτελούν πολύτιμο εργαλείο για ένα σύγχρονο κράτος. Έπρεπε να αποτελέσουν μνημονιακή υποχρέωση για να καταφέρει η χώρα να αποκτήσει το συγκεκριμένο εργαλείο, αλλά και πάλι συντάχθηκαν και αναρτήθηκαν με τον μοναδικό ελληνικό τρόπο, με αποτέλεσμα να καταστήσουν ομήρους χιλιάδες ιδιοκτήτες γης. Η λύση των ενστάσεων που επιλέχθηκε ήταν από την αρχή ξεκάθαρο ότι θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις χρόνων και χιλιάδες ιδιοκτήτες σε παράταση ομηρίας. Οι επιτροπές που κατά καιρούς καταρτίζονται δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εξέτασης των ενστάσεων γιατί είναι πολύ λίγες και ελάχιστα αμειβόμενες. Με τα ψέματα προφανώς και δεν μπορεί να γίνει δουλειά. Οι καθυστερήσεις δείχνουν πως το συγκεκριμένο μοντέλο δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα και άρα θα πρέπει να αλλάξει.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε προεκλογικά υποσχεθεί λύση στο πρόβλημα και προσπάθησε να δώσει μία γενική λύση. Η αλήθεια είναι ότι έχει δημιουργηθεί μία σειρά από θετικά νέα δεδομένα σε σχέση με τους δασικούς χάρτες. Υπήρξαν και αποφάσεις του ΣτΕ που δίνουν ένα νέο πλαίσιο, πάνω στο οποίο θα μπορούσαν να προχωρήσουν γενικές ρυθμίσεις που θα επιτάχυναν τη διαδικασία και θα επέλυαν τα περισσότερα προβλήματα. Το τελευταίο διάστημα όμως παρατηρείται μία καθυστέρηση στο να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να δοθεί λύση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η επιτάχυνση των διαδικασιών και η δημιουργία ενός νέου πλαισίου επίλυσης των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν έχει πλέον επείγοντα χαρακτήρα. Το αμέσως επόμενο διάστημα και σίγουρα πριν από τις εκλογές οι αρμόδιοι υπουργοί θα πρέπει να παρουσιάσουν οδικό χάρτη που θα επιλύει τις εκκρεμότητες μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις, η ομηρία των ιδιοκτητών αγροτικής γης θα πρέπει να αποτελέσει άμεσα παρελθόν.