Απάντηση πειστική βέβαια κανείς δεν πρόκειται να πάρει. Μόνο τις γνωστές γενικότητες που καταλήγουν στο χιλιοειπωμένο «και γιατί να μην είμαστε έτοιμοι αν υπάρξει αυτό ή εκείνο ή αν βρεθούν χρήματα;». Τα χρήματα βέβαια ποτέ δεν βρίσκονται, γιατί αφενός δεν φυτρώνουν σε λεφτόδεντρα και αφετέρου γιατί μέσα από την πολυδιάσπαση εξαφανίζονται σε δεκάδες παρεμβάσεις, χωρίς τελικά να παράγεται κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

 Το συνολικό πρόβλημα είναι μάλλον ακριβώς αυτό: Δεν εφαρμόζεται πουθενά και για τίποτα ένα βασικό σχέδιο. Να γίνει για παράδειγμα το επόμενο διάστημα ένας δρόμος σε όλη τη Μεσσηνία ή σε όλη την Περιφέρεια. Να επιλεγεί και να πέσουν όλα τα λεφτά κι όλες οι υπηρεσίες πάνω του, έτσι ώστε να τελειώσει. Και σε όλους τους υπόλοιπους δρόμους να γίνει απλώς συστηματική συντήρηση. Αν είχαμε σε κάθε φάση ένα βασικό σχέδιο, σήμερα θα είχαμε δρόμους. Τσαλαβουτώντας διαρκώς από εδώ και πιο εκεί, δεν έχουμε τίποτα. Αυτό είναι τελικά και το μεγαλύτερο πρόβλημα.