Επειδή και οι τσιγγάνοι εκτός Μπιρμπίτας χρησιμοποιούν νερό από το δίκτυο της ΔΕΥΑΚ πόσα άραγε εισπράττονται; Η απάντηση είναι γνωστή και μάλλον τόσα θα πάρει στο τέλος και από την Περιφέρεια. Τα τελευταία χρόνια διάφοροι δημόσιοι οργανισμοί συμπεριφέρονται ως ιδιωτικοί και αυτόνομοι όπου θέλουν, και ιδιαίτερα όταν συναλλάσσονται με το υπόλοιπο Δημόσιο. Εχουν βρει ένα νέο τρόπο αύξησης των εσόδων τους με έμμεση κρατική επιδότηση. Χρησιμοποιούν αυξημένο τιμολόγιο σε μεγάλους καταναλωτές του Δημοσίου επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο την αύξηση των εσόδων τους.

Η τιμολόγηση του νερού στην κατασκήνωση των τσιγγάνων στην Μπιρπίτα είναι μια απόδειξη ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό στα λόγια, γιατί αν βρούμε κάποιον πρόθυμο δημόσιο φορέα να το πληρώσει, το τιμολογούμε σχεδόν ως οικιακή κατανάλωση. Η ίδια τακτική ακολουθείται και για τα νοσοκομεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οταν οι λογαριασμοί φτάσουν σε δυσθεώρητα ύψη, κάνουν και διακανονισμό για να φανεί το κοινωνικό τους πρόσωπο! Μήπως θα πρέπει κάποια στιγμή να δούμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση και να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε; Είναι δυνατόν να απαιτεί ο δήμος λεφτά για το νερό των τσιγγάνων;