Οι καταλήψεις οι οποίες μπορεί σε κάποια φάση να αποτελούσαν “κίνημα” τώρα πια έχουν μετατραπεί σε κανονικό χαβαλέ και ιδιότυπη εφηβική μαγκιά στην οποία προστίθενται και κάποια αιτήματα περισσότερο ως άλλοθι παρά ως πραγματικό “μανιφέστο” διεκδίκησης. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι και οι καταλήψεις του παρελθόντος δεν έχει αποδειχτεί ότι έφεραν κάτι καλύτερο στα σχολεία αλλά αυτό που σίγουρα προέκυψε από αυτές είναι ο σημερινός πρωθυπουργός, αν υποθέσουμε ότι έστω και αυτό είναι κάποιο κέρδος.

Οι καταλήψεις που “σκάνε” η μία μετά την άλλη στα σχολεία της Καλαμάτας τις τελευταίες ημέρες από τους αρμοδίους αντιμετωπίζονται ως μια συνήθη παιδική ίωση. Εκτιμούν όλοι ότι θα κάνει τον κύκλο της, θα μείνουν τα παιδιά 3-4 μέρες στο σπίτι και μετά θα επιστρέψουν στα σχολεία. Ενδιάμεσα οι πρόθυμοι “επαναστάτες” θα έχουν κάνει το καθήκον τους και τις αντίστοιχες στρατολογήσεις στα κομματικά τους κάστρα και η ζωή θα συνεχιστεί. Στο ίδιο έργο θεατές επί σειρά ετών και κα- νένας δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει αυτή η φαρσοκωμωδία της εικονικής και εκ του ασφαλούς επανάστασης του χαβαλέ. Μα γιατί να κάνουν; Μάλλον όλοι βολεύονται γι’ αυτό και αφήνουν να συνεχίζεται το έθιμο των καταλήψεων.