Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα αλλάξει ο εμπορικός χάρτης της περιοχής, μιας και κάποιες δραστηριότητες θα ενισχυθούν και κάποιες άλλες θα παρακμάσουν, αλλά το τελικό ισοζύγιο θα είναι θετικό. Η οικονομική κρίση είναι αλήθεια ότι δεν δίνει τη δυνατότητα να γίνει σωστή αποτίμηση των δεδομένων που δημιουργεί η αλλαγή στις μεταφορές, είναι όμως φανερό ότι οι εύκολες μεταφορές θα δημιουργήσουν νέες συνθήκες στην οικονομική και κοινωνική ζωή της περιοχής. Αναδεικνύεται ταυτόχρονα η ανάγκη να αλλάξουν πολλά, αφενός στην επιχειρηματική δράση της περιοχής, και αφετέρου στη δημιουργία υποδομών που θα υποστηρίζουν τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται.

Η «έκρηξη» των μεταφορών δεν αφορά όμως το σιδηρόδρομο, ο οποίος για την περιοχή αποτελεί στοιχείο αναμνήσεων. Η δρομολόγηση τρένου για τις ανάγκες του πανηγυριού της Μεσσήνης επανέφερε τη συζήτηση για την αξιοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου. Έχει όμως γίνει πλέον αποδεκτό απʼ όλους ότι τρένο με ελλείμματα και χρέη δεν μπορεί και δεν πρέπει να επαναδρομολογηθεί. Το αίτημα, έτσι, για επαναδρομολόγηση τρένου, με επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό που αποτελούσε «πάγιο αίτημα» των παλιών καλών εποχών, δεν διατυπώνεται πλέον ούτε από τους πούρους κρατιστές.

Η πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να εξεταστεί η επαναδρομολόγηση τρένου στην Πελοπόννησο, όμως με άλλους όρους και προϋποθέσεις. Το τρένο έχει δείξει  τη δυναμική του στα τοπικά δρομολόγια τόσο εδώ όσο και στην Πάτρα. Η προαστιακή λειτουργία δείχνει ότι το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς έχει να προσφέρει πολλά στην επίλυση των σύνθετων κυκλοφοριακών προβλημάτων, ενώ είναι ιδιαίτερα φιλικό στο περιβάλλον. Μπορεί, δηλαδή, υπό προϋποθέσεις να μεταβληθεί στο «ΜΕΤΡΟ» της επαρχίας. Ένα μέσο μεταφοράς που θα συνδέει τα προάστια των αστικών κέντρων της Πελοποννήσου με το κέντρο της πόλης. Από πολλούς, ταυτόχρονα, δεν διαφεύγει ότι μέσω του τρένου έχει ήδη μετατραπεί σε προάστιο της Αθήνας η Κόρινθος, ακολουθεί σύντομα η Πάτρα και υπάρχουν σχέδια και για το Ναύπλιο.  Η συζήτηση δεν περιορίζεται, έτσι, στην διατήρηση των υποδομών της εποχής του Τρικούπη αλλά αξιοποιώντας ό,τι μπορεί να διασωθεί (κυρίως ακίνητη περιουσία) να δημιουργηθούν νέες υποδομές που θα μετατρέπουν τα αστικά κέντρα της Πελοποννήσου προάστια της Αθήνας αλλά και θα διασυνδέονται λειτουργικά μεταξύ τους.

Στη φάση που έχουμε φτάσει η αξιοποίηση των μέσων σταθερής τροχιάς λαμβάνει κομβικό χαρακτήρα. Στις  αποφάσεις που λαμβάνονται πρέπει να συνυπολογίζονται το οικονομικό κόστος, το κοινωνικό όφελος αλλά και η αναπτυξιακή τους διάσταση. Προφανώς και δεν μπορεί να συνεχίζουν να πέφτουν χρήματα των φορολογούμενων σε μια μαύρη τρύπα, για να λέμε ότι έχουμε σιδηρόδρομο και να βλέπουμε τα τρένα να περνούν. Σε μια περιοχή όπως η Πελοπόννησος,  για την οποία όλοι οι αναπτυξιολογούντες επισημαίνουν το πλεονέκτημα της γειτνίασης με το μεγάλο αστικό κέντρο, δεν μπορεί παρά να έχει αίτημα τη δημιουργία σύγχρονου προαστιακού σιδηροδρομικού δικτύου. Και επειδή το κράτος έχει αποτύχει, όχι μόνο εδώ αλλά σχεδόν παντού, στο να κάνει τον μηχανοδηγό, καλό θα ήταν άμεσα να προχωρήσει η προκήρυξη παραχώρησης των δρομολογίων του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Οι ιδιώτες απέδειξαν ότι μπορούν με ασφάλεια και φθηνά να συνδέουν αεροπορικά περιοχές όπως η Καλαμάτα, που το δημόσιο δεν είχε ούτε μια αεροπορική πτήση τη μέρα. Γιατί, άραγε, να μην τα καταφέρουν και στα τρένα;