Επανέρχεται έτσι το ζήτημα τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την έκπτωση από δρόμο σε δρόμο; Γιατί παρατηρούνται αυτές οι αποκλίσεις; Και το σημαντικότερο γιατί η συντήρηση των δρόμων έσπασε σε κομμάτια των 600.000 ευρώ ανά άξονα και δεν δημοπρατήθηκε συνολικά ως ένα ενιαίο έργο; Η πολυδιάσπαση τελικά τι εξυπηρέτησε;
Ανεξάρτητα από τις απαντήσεις και τις δικαιολογίες που μπορούν να  επινοηθούν, η ουσία είναι ότι η Περιφέρεια μπλέχτηκε στην παγίδα των τμηματικών δημοπρατήσεων. Χάνονται εργατοώρες και ξοδεύεται ενέργεια για να πάρουν όλοι από ένα κομμάτι έργων και για να μην “γκρινιάζουν”. Αυτή είναι η ουσία και η σκοπιμότητα των τμηματικών δημοπρατήσεων. Αν δεν υπήρχε αυτή η λογική, θα δημοπρατούσε συνολικά το έργο συντήρησης των δρόμων, θα υπήρχε μεγαλύτερος ανταγωνισμός μιας και θα συμμετείχαν και ισχυροί παίχτες και βέβαια μετά θα υπήρχαν πολλές γκρίνιες από τους μικρούς. Οι γκρίνιες αποφεύχθηκαν, αλλά οι εκπτώσεις αντί να μεγαλώνουν μικραίνουν, γιατί μια αγορά με περιορισμούς και τερτίπια δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά.

Γ. Παναγόπουλος