Καταρχήν είναι μια κόντρα μεταξύ αυτών που θέλουν τη συνέχιση της πορείας της Ελλάδας στην Ε.Ε. και την ανοικτή οικονομία και εκείνων που ονειρεύονται μια κλειστή οικονομία σοβιετικού τύπου που όμως αυτή τη φορά δεν θα αποτύχει γιατί υπάρχει “...εμπειρία του κινήματος”. Μετά αναδεικνύεται η ελλιπής γνώση τού πώς λειτουργεί η αγορά και πώς οικοδομούνται οι εμπορικές και οι διεθνείς σχέσεις. Και τέλος εμφανίζεται για μια ακόμα φορά ο απλουστευτικός λαϊκισμός που προσπαθεί να χαϊδέψει τα αυτιά των αγροτών σπεκουλάροντας και προσπαθώντας να πωλήσει ενδιαφέρον και να αναδείξει ψεύτικους εχθρούς.
Είναι καιρός να τελειώνουμε με τους μύθους κάθε επιπέδου. Η τιμή του ελαιολάδου καθορίζεται στο διεθνές χρηματιστήριο τιμών. Είμαστε στην πρώτη ταχύτητα και στην ίδια μοίρα με τους ισχυρούς παίκτες που διαμορφώνουν την τιμή γιατί ανήκουμε στο ίδιο κλαμπ.  Διαφορετικά θα ήμασταν στη θέση της Τυνησίας και θα προσπαθούσαμε να πωλήσουμε μερικές ποσότητες και να μην μπορούμε γιατί αντιδρούν οι εθνικιστές στην Ιταλία και οι φασίστες στην Ισπανία. Είμαστε σε θέση να βάζουμε περιορισμούς και όχι να μας βάζουν. Και κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι θα είμαστε καλύτερα αν κλειστούμε για να παρακαλάμε.