Ετσι γίνονται τα έργα σε όλα τα κράτη της Δύσης. Στα άλλα μένουν από ηλεκτρικό ρεύμα επειδή δεν έβρεξε και κόβουν τις εργάσιμες μέρες της εβδομάδας! Είναι καιρός να αποφασίσουμε αν θέλουμε να μοιάσουμε στην ανεπτυγμένη Δύση ή να νεκραναστήσουμε όλα τα πεθαμένα παγκοσμίως μοντέλα του “κρατικού προγραμματισμού”, που τελικά δεν προβλέπει ούτε τα βασικά. 

Η ζωή έχει αποδείξει ότι χωρίς το κίνητρο του ιδιωτικού – ατομικού κέρδους  δεν υπάρχει ανάπτυξη και πρόοδος, μόνο δυστυχία και φτώχεια γιατί η πίτα χωρίς κίνητρο δεν μεγαλώνει, αλλά διαρκώς μικραίνει και όσο και να τη μοιράζεις δίκαια δεν φτάνει. Αυτή είναι η πραγματικότητα και καλό είναι σιγά σιγά να την αντιλαμβανόμαστε όλοι γιατί αρκετά κράτησε το παραμύθι και στη δική μας περίπτωση. Αύριο υποτίθεται ότι θα γίνει μια ακόμα δημοπρασία για το δρόμο Πάτρα- Πύργος ως δημόσιο έργο, μετά από την απόφαση του τεμαχισμού του για να πάρουν όλοι ένα μικρό κομμάτι και να μην τα πάρουν όλα οι “εθνικοί εργολάβοι”. Επειδή και αυτή η δημοπρασία δεν πρόκειται να γίνει γιατί έχουν αποχή οι εργολήπτες και επειδή έτσι θα βγει άλλο ένα καλοκαίρι μεταξύ αναβολών, ενστάσεων και προσφυγών ας τελειώνει το καλαμπούρι. Δρόμοι έτσι δεν γίνονται. Ανάπτυξη έτσι δεν επιτυγχάνεται. Η χώρα έτσι δεν βγαίνει από την κρίση. Οσο επιμένουμε στις ιδεοληψίες τόσο θα μοιάζουμε στο σύντροφο Μαδούρο. Αλλαγή πλεύσης γιατί χανόμαστε.