Η πρόβλεψη για δόμηση σε οικόπεδα πάνω από 20 στρέμματα και όχι με αυστηρές προϋποθέσεις στα 10, όπως φαινόταν να κουβεντιάζει συμβιβαστικά ο υπουργός την περίοδο διαβούλευσης, θεωρείται και δικαίως από τους τοπικούς παράγοντες της περιοχής ως εμπαιγμός. Η υπουργική απόφαση δεν είναι βέβαια Προεδρικό Διάταγμα, αλλά δείχνει την κατεύθυνση ή όπως κάποιοι καχύποπτοι υποστηρίζουν, προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα.

Πέρα όμως από σενάρια και τις εκτιμήσεις σε σχέση με το ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει σε πιθανό ανασχηματισμό ή τι θα γίνεται ή δεν θα γίνεται το φθινόπωρο στη χώρα, η ουσία είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση ουσιαστικά απαγορεύει κάθε δόμηση στην περιοχή. Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα να μαζέψει κάποιος σε μισή τιμή -άμεσα ή στο μέλλον- αυτά που δεν δομούνται, να φτιάξει μια έκταση 20 στεμμάτων και μετά να εκμεταλλευθεί μονοπωλιακά την περιοχή. Η επισήμανση αυτή είναι απαραίτητη για να μην νομίζουν κάποιοι ότι σκότωσαν κανένα... δράκο συμφερόντων. Οι απαγορεύσεις δεν λύνουν από μόνες τους κανένα πρόβλημα. Μόνο μέσα από συνεργασία με τους κατοίκους και τους φορείς της περιοχής μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και προστασία. Οι εμμονές και τα κλειστά αυτιά κανέναν δεν ωφέλησαν.