Πέμπτη, 09 Ιουνίου 2016 20:50

Τα απολύτως αυτονόητα 

Τα απολύτως αυτονόητα 

Με την παραγωγή δημόσιων έργων υπάρχει εδώ και χρόνια πρόβλημα. Ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι μελέτες και προκύπτουν τα αρχικά ποσά για τη δημοπράτηση των έργων, δημιουργεί περιθώρια για μεγάλο “παιχνίδι” τόσο στη φάση της δημοπράτησης όσο και σε αυτό της κατασκευής.

Εχουν γίνει διάφορες απόπειρες για να περιοριστούν οι αποκλείσεις που παρουσιάζονται και οι κραυγαλέες συνεννοήσεις πριν από δημοπρατήσεις, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά. Το σύστημα είναι ισχυρό και πολυδαίδαλο και η πολιτική βούληση αδύναμη και εξαρτημένη από ισχυρές συντεχνίες και συμφέροντα. 

 

Το να ξεκινάς ένα έργο υπολογίζοντας ότι κοστίζει 100 και να έρχεται ο άλλος να σου λέει ότι θα το κάνει με 30 και με 40 δεν είναι λογικό. Δεν είναι επίσης λογικό να είναι έξω από την πόρτα 10-15 εργολάβοι με τα τεύχη της δημοπράτησης στα χέρια και να μην μπαίνει κανένας μέσα να κάνει προσφορά. Είναι τέλος απολύτως περίεργο στην εποχή που τα πάντα είναι ηλεκτρονικά και προχωρούν σε όλο το Δημόσιο οι ηλεκτρονικές δημοπρατήσεις, στα πλέον προβληματικά πεδία να δηλώνεται αδυναμία προσαρμογής και να μετατίθενται τα πάντα στο μέλλον. Τα πράγματα με τη χρήση ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων μπορούν να γίνουν απλά, να  προσδιοριστούν δηλαδή με μεγάλη ακρίβεια οι τιμές έργων, ο χρόνος υλοποίησης και πολλά ακόμα που θα επιφέρουν διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. Κάποια πράγματα είναι επιτακτικό να αλλάξουν και αυτό θα συμβεί αν σταματήσουν κάποιοι να μιλούν γενικώς και ξεκινήσουν από τα μικρά και αυτονόητα.