Ουσιαστικά αναρωτιέμαι ποιοι είναι πιο επικίνδυνοι: αυτοί που πιστεύουν όσα γράφουν ή αυτοί που ψεύδονται και το γνωρίζουν, αλλά συνεχίζουν να το κάνουν επειδή ταυτίζουν το κομματικό συμφέρον με το κοινωνικό καλό.
Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που πιστεύουν τελικά τα ίδια τους τα ψέματα και ζουν ευτυχισμένοι μέσα στον κόσμο που έχουν κατασκευάσει... αλλά μ' αυτούς ασχολείται η ψυχιατρική επιστήμη. Σε όσους όμως πίσω απ' τις καταστροφές βλέπουν ευθύνες μόνο του δημάρχου Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα και του “Μορέα”, απαλλάσσοντας όλους τους άλλους από τυχόν λάθη και παραλείψεις, θα πρέπει να αναζητήσουμε κι άλλα κίνητρα εκτός του ψυχικού τους κόσμου.
Εδώ, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν απαλλάσσω ούτε τον κ. Νίκα ούτε το “Μορέα” από τυχόν ευθύνες που έχουν για τις πλημμύρες στην Καλαμάτα. Γι' αυτό και στο προχθεσινό άρθρο τόνισα: «Ειδικά στο Δήμο Καλαμάτας οι ευθύνες της δημοτικής αρχής είναι τεράστιες, καθώς διοικεί εδώ και 10 χρόνια έχοντας άλλες προτεραιότητες». Ομως ο κ. Νίκας και ενδεχομένως ο “Μορέας” ευθύνονται για όσα συνέβησαν στα όρια του Δήμου Καλαμάτας. Για όσα συνέβησαν στη Βελίκα και στην Ανάληψη ποιος φταίει; Ο κ. Νίκας και ο “Μορέας” φταίνε μήπως και για τις ζημιές στην Αρχαία Μεσσήνης; Για τις καταστροφές στη Στούπα, φταίει ο περιφερειακός της Καλαμάτας; Ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης δεν έχει καμία ευθύνη; Οι δημοτικές αρχές Μεσσήνης και Μάνης δεν έχουν κάνει λάθη;
Οι απαντήσεις είναι προφανείς, αλλά δεν θέλουν να τις δουν οι αριστεροδέξιοι λαϊκιστές που στοχοποιούν πολιτικούς χωρίς να καταδικάζουν τις πολιτικές που οδηγούν στις καταστροφές. Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή - και ας προσπαθήσουμε να επιμερίσουμε τις πολιτικές ευθύνες (για τυχόν ποινικές, αρμόδια είναι η Δικαιοσύνη και κανένας άλλος) χωρίς κομματικές παρωπίδες και λαϊκίστικα γυαλιά:
Για το διαρκές περιβαλλοντικό έγκλημα στην Ελλάδα, και όχι μόνο στη Μεσσηνία, ευθύνονται διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και οι τοπικές αρχές τουλάχιστον των τελευταίων 50 χρόνων. Κυβερνήσεις, νομάρχες, περιφερειάρχες και δήμαρχοι μπάζωσαν και εγκιβώτισαν όλα τα ρέματα και τσιμέντωσαν ό,τι μπορούσαν, ικανοποιώντας αιτήματα των ψηφοφόρων τους. Γιατί, σε αντίθεση με την κυρίαρχη αντίληψη, οι πολιτικοί που μπάζωσαν την Ελλάδα δεν εξυπηρετούσαν μόνο «μεγάλα συμφέροντα», αλλά και χιλιάδες μικροσυμφέροντα, αριστερών και δεξιών ψηφοφόρων. Ετσι, αν κοιτάξει κάποιος δίπλα από τα μπαζωμένα ρέματα της Μεσσηνίας δεν θα συναντήσει μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά το γείτονα της διπλανής πόρτας που ήθελε να μπαζωθεί το ρέμα για να μεγαλώσει το οικόπεδό του. Επίσης, πίσω από τη σιωπή για τον εγκιβωτισμό των ρεμάτων δεν υπάρχουν μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα, αλλά οι τοπικοί δημοσιογράφοι που τήρησαν αυτή τη στάση είτε γιατί δεν γνώριζαν, είτε γιατί είχαν πειστεί ότι είναι ανάγκη να γίνουν δρόμοι τα ρέματα.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, οι ευθύνες των πολιτών δε απαλλάσσουν τους πολιτικούς από τις δικές τους. Αντιθέτως, οι πολιτικοί θα πρέπει να απολογούνται συνεχώς για το διαρκές έγκλημα του λαϊκισμού που διέπραξαν και διαπράττουν ικανοποιώντας τα παράλογα αιτήματα των πολιτών, σε βάρος του περιβάλλοντος, του συλλογικού μας μέλλοντος, της ανθρώπινης ζωής και των περιουσιών. Τη λαϊκιστική αυτή πολιτική εκτός από τους πολιτικούς την υπηρέτησαν με πάθος, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, τόσο τα στελέχη της κρατικής μηχανής όσο και οι εργολάβοι των δημοσίων έργων που συνήθως αρθρογραφούν... κατηγορώντας τους πολιτικούς «διά πάσαν νόσον και μαλακίαν». Αλήθεια, ποιος αριστερός διευθυντής Πολεοδομίας θα άφηνε τον παχυλό μισθό του ζητώντας από τους τοπικούς άρχοντες να οριοθετήσουν τα ρέματα; Ποιος δεξιός εργολάβος δεν θα εγκιβώτιζε ρέματα επειδή θεωρεί ότι έτσι, μεταξύ άλλων, κλείνουν οι φυσικοί αεραγωγοί της πόλης;
Συμπέρασμα: Για το διαρκές περιβαλλοντικό έγκλημα ευθύνεται η λαϊκίστικη πολιτική την οποία υπηρέτησαν και υπηρετούν με πάθος αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, αριστεροί και δεξιοί δήμαρχοι, αριστεροί και δεξιοί διευθυντές Πολεοδομίας, αριστεροί και δεξιοί εργολάβοι και φυσικά αριστερές και δεξιές εφημερίδες.
Υ.Γ.1: Ο δρόμος Ασπρόχωμα - Ριζόμυλος πρέπει να παραμείνει επιφανειακός, και στο μέλλον αν πλημμυρίσει να κατηγορούμε την εταιρεία που τον κατασκεύασε (όπως τώρα τον "Μορέα"), ή να γίνει υπερυψωμένος, όπως προβλέπει η μελέτη για την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου;
Υ.Γ.2: Θα πρέπει να συνεχιστεί ως έχει ο αέναος καθαρισμός των ποταμών από τα καλάμια, καταστρέφοντας πολλαπλά το οικοσύστημα ενώ τα ίδια τα καλάμια... ξαναφυτρώνουν σε 6 μήνες, ή μήπως τα εκατομμύρια που δαπανώνται σ' αυτή την μπίζνα θα αρκούσαν για τα αντιπλημμυρικά έργα όλης της Μεσσηνίας;
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
