Στη μέση του Μπουρνιά θα λειτουργεί ο βιολογικός καθαρισμός, η ΜΟΛΑΚ, πάρκινγκ βαρέων οχημάτων και θα εγκατασταθούν τα συνεργεία του δήμου”. Αυτά έγραφα τον Ιούλιο του 2008 στο ρεπορτάζ για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της Καλαμάτας προσπαθώντας μάταια να προειδοποιήσω για την “δυσκολία” συνύπαρξης βιομηχανικών φουγάρων και ξενοδοχείων στο “φιλέτο” της Μεσσηνίας. Πίστευα τότε -και συνεχίζω να πιστεύω ακόμα- ότι πρέπει να καταργηθεί τελείως η ΒΙΠΕ Καλαμάτας και να δοθούν κίνητρα για απομάκρυνση των ενοχλητικών βιομηχανιών ώστε να χαρακτηριστεί η περιοχή ως τουριστική ζώνη ανάπτυξης ξενοδοχειακών μονάδων. Με άλλα λόγια: Είναι παράλογο τον 21ο αιώνα να λειτουργούν οχλούσες βιομηχανίες σε μια περιοχή μεταξύ αεροδρομίου και θάλασσας, ενώ μπορούν να λειτουργήσουν ξενοδοχεία που θα προσφέρουν στην τοπική οικονομία μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και περισσότερες θέσεις εργασίας. Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τουριστικά το συγκριτικό πλεονέκτημα της μηδενικής απόστασης του αεροδρομίου της Καλαμάτας από την Δυτική Παραλία της πόλης. 

Δυστυχώς όμως στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όχι μόνο ψηφίστηκε το ΓΠΣ, το οποίο υποβαθμίζει τον Μπουρνιά, αλλά και κανένας φορέας ή οργανισμός δεν προτείνει το αυτονόητο για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Μόνο ο πρώην δήμαρχος Καλαμάτας Σταύρος Μπένος με παρέμβασή του στην “Ε” είχε προτείνει να δημιουργηθεί στην περιοχή του Μπουρνιά μια πρότυπη οικολογική πόλη με βιοκλιματικές κατοικίες. Ομως οι τοπικοί άρχοντες και οι φορείς την αγνόησαν, προφανώς επειδή πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα έρθει με φουγάρα δίπλα στην Δυτική Παραλία. 

Κατά τα άλλα χθες ο Δήμος Καλαμάτας ανακοίνωσε ότι θα διαμαρτυρηθεί για τη δυσοσμία που προκαλεί η λειτουργία των πυρηνελαιουργείων σε μια τουριστική περιοχή όπως η μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Πόσα τους δίνουν για να μας τρελάνουν; 

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr