Ο Γκρένινγκ είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση τεσσάρων ετών ως συνεργός σε δολοφονία συμβάλλοντας στην αποστολή, την άνοιξη 1944, 300.000 εβραίων της Ουγγαρίας στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς.

Περίπου 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι, από τους οποίους το 1 εκατομμύριο ήταν εβραίοι της Ευρώπης, αφανίσθηκαν ανάμεσα στο 1940 και το 1945 στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου.

Πέθανε στο νοσοκομείο και δεν είχε ακόμη ξεκινήσει να εκτίει την ποινή του.

Το Spiegel ανέφερε ότι ο Γκρένινγκ πέθανε την Παρασκευή, αλλά αρχές της φυλακής δεν είχαν ακόμη λάβει ένα πιστοποιητικό θανάτου.

Η δίκη του είχε θεωρηθεί μία από τις τελευταίες μεγάλες δίκες που συνδέεται με το Ολοκαύτωμα, στη διάρκεια του οποίου περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν από το καθεστώς του Αδόλφου Χίτλερ.

Τον Δεκέμβριο το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας αποφάνθηκε πως ο Γκρένινγκ, πρέπει να οδηγηθεί στη φυλακή απορρίπτοντας το επιχείρημα των δικηγόρων του ότι η φυλάκισή του σε τόσο προχωρημένη ηλικία παραβιάζει το δικαίωμά του στη ζωή.

Ο Γκρένινγκ βρέθηκε στο προσκήνιο το 2005 όταν εμφανίσθηκε στο ντοκιμαντέρ του BBC "Άουσβιτς: Οι Ναζί και η Τελική Λύση", στο οποίο περιέγραφε πως το γεγονός ότι ήλθε αντιμέτωπος με αρνητές του Ολοκαυτώματος τον οδήγησε να μιλήσει. «Το βλέπω ως αποστολή μου τώρα, στην ηλικία μου, να αντιμετωπίζω αυτά τα πράγματα που έχω ζήσει και να αντιμετωπίσω τους αρνητές του Ολοκαυτώματος που ισχυρίζονται ότι δεν συνέβη ποτέ. Είδα τα κρεματόρια, είδα τους φούρνους».

Ο «λογιστής του Άουσβιτς» είχε παραδεχθεί πως είναι ηθικά ένοχος λόγω της εργασίας που παρείχε στο Άουσβιτς, η οποία περιελάμβανε την αποστολή χαρτονομισμάτων που έβρισκε στις αποσκευές των Εβραίων στo αρχηγείο των SS στο Βερολίνο, τα οποία βοήθησαν στη χρηματοδότηση της πολεμικής προσπάθειας των ναζί.

Σε συνέντευξή του στο Spiegel είχε δηλώσει: «συνεργός θα ήταν υπερβολικό για μένα. Θα περιέγραφα τον ρόλο μου ως ένα μικρό δόντι στα γρανάζια. Αν αυτό το ονομάζετε ενοχή, τότε είμαι ένοχος, αλλά όχι εκουσίως. Από νομικής απόψεως, είμαι αθώος».