Με αφορμή την επίσκεψή της στην ιστορική πόλη παραχώρησε συνέντευξη στον "Αλεξανδρινό Ταχυδρόμο" και στον αρχισυντάκτη της Γρηγόρη Χαλιακόπουλο.
Αναλυτικά η συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην ελληνική εφημερίδα της Αλεξάνδρειας:
"Είναι υψηλή η τιμή για την Παροικία των Αιγυπτιωτών Ελλήνων, να επισκέπτεται η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου την ιστορική πόλη της Αλεξάνδρειας.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας με μια ιστορία πλέον των 180 ετών, εξακολουθεί να συνενώνει τους Αιγυπτιώτες ανά τον κόσμο, ως μια αλυσίδα που συνδέει με τους κρίκους της το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ελληνισμού στη Νειλοχώρα.
Η παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στην τελετή εγκαινίων της οικίας του Καβάφη, επέχει θέση στις καρδιές τους όχι μόνο συμβολική και σημειολογική, αλλά και βαθιά ουσιαστική και συναισθηματική, καθώς αποτελεί την Αρχηγό του κράτους και τον φύλακα του Συντάγματος της χώρας απ΄ την οποία κατάγονται.
Ο «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» ευχαριστεί θερμά την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για τη συνέντευξη που παραχώρησε στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Γρηγόρη Χαλιακόπουλο.
Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε, η επίσκεψή σας στην ιστορική Αλεξάνδρεια επ΄ αφορμή των εγκαινίων της οικίας του Κωνσταντίνου Καβάφη, δημιουργεί στην Αιγυπτιώτικη Παροικία μεγάλη ικανοποίηση, συγκίνηση και τόνωση της ελληνικής καταγωγής των μελών της. Τα δικά σας συναισθήματα;
Είναι μεγάλη χαρά να βρίσκομαι στην καρδιά του αιγυπτιώτη ελληνισμού, στην κοινότητα που αποτέλεσε προπύργιο και πυρήνα της ελληνικής δραστηριότητας στην Αίγυπτο. Σε μια πόλη με μακραίωνη ιστορία, στην οποία το ελληνικό στοιχείο διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο, στην Αλεξάνδρεια των δραστήριων επιχειρηματιών και των μεγάλων ευεργετών, την αγαπημένη πόλη του Καβάφη, της Πηνελόπης Δέλτα, του Κώστα Παρθένη, του Γιάννη Χρήστου και τόσων άλλων πνευματικών ανθρώπων, την πόλη στο όνομα της οποίας συνοψίζονται, καθώς έγραψε ο Λώρενς Ντάρελ, «πέντε φυλές, πέντε γλώσσες, μια ντουζίνα θρησκείες, πέντε στόλοι που αυλακώνουν τα νερά. Και μονάχα η ελληνική γλώσσα φαίνεται να τα ξεχωρίζει». Κι όταν βλέπει κανείς, σε διάφορα σημεία της πόλης, επιγραφές στα ελληνικά, συνειδητοποιεί πόσο ισχυρή ιστορικά και πολιτισμικά παραμένει η παρουσία του ελληνισμού, παρότι συρρικνωμένη μέσα στα χρόνια, και συγκινείται βαθύτατα.
Η Ελλάδα και η Αίγυπτος, φίλιες χώρες εξ αρχαιοτάτων χρόνων αποτελούν πυλώνες σταθερότητας στην νοτιοανατολική περιοχή της Μεσογείου. Πώς βλέπετε το μέλλον των δύο χωρών μας;
Οι άριστες σχέσεις Ελλάδος – Αιγύπτου, οι οποίες βασίζονται στους μακραίωνους δεσμούς φιλίας και εκτίμησης μεταξύ των δύο λαών, έχουν σημειώσει θεαματική πρόοδο, αποκτώντας στρατηγικό χαρακτήρα, τόσο διμερώς όσο και σε τριμερές πλαίσιο με την Κύπρο. Αυτή η αμοιβαία επωφελής συνεργασία επεκτείνεται πλέον σε όλους τους τομείς κοινού ενδιαφέροντος, από την οικονομία και την ενέργεια έως την άμυνα και τη μετανάστευση. Παράλληλα, αναγνωρίζοντας τον σημαντικότατο ρόλο που διαδραματίζει η Αίγυπτος για τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όχι μόνο των λαών της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και της Ευρώπης στο σύνολό της, η Ελλάδα πρωτοστατεί σταθερά στην πορεία αναβάθμισης της συνεργασίας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Αιγύπτου. Δεν μπορώ συνεπώς παρά να εκφράσω την ικανοποίησή και την αισιοδοξία μου για το άριστο επίπεδο και το λαμπρό μέλλον των ελληνο-αιγυπτιακών σχέσεων.
Το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και η Πρεσβυγενής Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, αποτελούν τις δύο διαχρονικές νησίδες των Ελλήνων στην Αίγυπτο. Ποια μηνύματα θα θέλατε να μεταφέρετε σε αυτά τα δύο ιστορικά κέντρα του Ελληνισμού;
Είναι μακραίωνη και αδιάλειπτη η παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο. Η ελληνική παροικία της Αιγύπτου, αν και πολύ μικρότερη αριθμητικά σήμερα σε σχέση με το παρελθόν, αποτελεί γέφυρα που ενώνει την Ελλάδα με τη φίλη Αίγυπτο και προβάλλει τον ελληνισμό μέσω μιας σειράς συλλόγων και σωματείων, μεταξύ των οποίων οι Ελληνικές Κοινότητες σε Αλεξάνδρεια και Κάιρο.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας διακρίνεται όχι μόνο για το σημαντικό παρελθόν της, αλλά και για τον δυναμισμό με τον οποίο προσεγγίζει το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον της ελληνικής παροικίας στην πόλη. Αποτελεί θεματοφύλακα της μεγάλης ελληνικής παράδοσης της πόλης, αφού κατέχει ένα πολύ σημαντικό αρχείο και είναι ιδιοκτήτρια σημαντικότατων αρχιτεκτονικών μνημείων της πόλης. Παράλληλα, διακρίνεται για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα μέσω των σχολείων της, και για το φιλανθρωπικό της έργο προς ηλικιωμένους και απόρους της παροικίας. Από την ίδρυσή της, η κοινότητα στέκει δίπλα στα μέλη της, μέσα από ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις πολιτιστικού, εκπαιδευτικού, κοινωνικού και θρησκευτικού χαρακτήρα.
Το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής για αιώνες αποτελεί φάρο ελληνικότητας όχι μόνο στην Αίγυπτο, αλλά σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, ως φορέας της αποστολικής παρακαταθήκης του Αγίου Μάρκου. Αποτελεί, όλα αυτά τα χρόνια, υπό την ηγεσία του Θεοδώρου Β’, δύναμη καταλλαγής, προόδου και αδελφοσύνης μεταξύ των λαών της Αφρικής, αδιακρίτως. Παρά τους κλυδωνισμούς και τους περισπασμούς που προκαλούν οι πολεμικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και οι καταδικαστέες εξωτερικές παρεμβάσεις στον χώρο αρμοδιότητάς του, το Πατριαρχείο συνεχίζει ακαταπόνητο, το αποστολικό του έργο με φρόνημα ιεραποστολικό και θυσιαστικό.
Ιδιαίτερα στο πλαίσιο της σημερινής ρευστής γεωπολιτικής συγκυρίας, η ελληνική Πολιτεία στέκεται στο πλευρό της ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο, ανταποκρινόμενη στις προκλήσεις που ο αιγυπτιώτης ελληνισμός αντιμετωπίζει. Η αναβάθμιση άλλωστε της σχέσης με τον απόδημο ελληνισμό αποτελεί κεντρική προτεραιότητα για την Ελλάδα. Στηρίζουμε επίσης και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το οποίο αποτελεί μείζονα θεσμό ελληνικού ενδιαφέροντος.
Το Ίδρυμα Ωνάση αποτελεί τον σύγχρονο ευεργέτη του Ελληνισμού στην Αλεξάνδρεια. Η ανακαινισθείσα οικία του Κωνσταντίνου Καβάφη εξ αυτού, στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας επάνω σε αυτό το σπουδαίο γεγονός. Τι πιστεύτε πώς προσδίδει η ευεργεσία του ανωτέρω ιδρύματος, ιδιαίτερα με την προβολή των εγκαινίων;
Το Ίδρυμα Ωνάση έχει στην κατοχή του το πλουσιότατο Αρχείο Καβάφη, το οποίο όχι μόνο ψηφιοποίησε αλλά και κατέστησε προσβάσιμο σε κοινό και ερευνητές. Και τώρα, με την αποκατάσταση της οικίας του μεγάλου Αλεξανδρινού, καθώς ανασυνθέτει εικόνες της βιογραφίας του μέσα σ’ αυτό το σπίτι όπου έζησε 35 ολόκληρα χρόνια, το ίδρυμα ενισχύει τη μνήμη της πόλης, αναδεικνύοντας τη στενή της σχέση με το ποιητικό έργο του Καβάφη.
Γιατί μια πόλη δεν είναι μόνο «η κίνηση των δρόμων και των μαγαζιών», για να παραφράσω ελαφρά έναν στίχο από το ποίημά του «Εν εσπέρα», δεν είναι μόνο η ανθρωπογεωγραφία και ιστορία της, αλλά και η πνευματική της ατμόσφαιρα. Μια ατμόσφαιρα της οποίας συστατικό στοιχείο είναι η παρουσία ενός «ελληνικού», όπως αυτοχαρακτηριζόταν, ποιητή που κατόρθωσε να μετατρέψει ακόμη και την ασχήμια ή την ταπεινότητά της σε ποιητική ύλη. Η συμβολή του Ιδρύματος Ωνάση στην ανάδειξη ενός χώρου όπου ακόμη κυκλοφορεί το πνεύμα της ιστορικής, φιλοσοφικής, ηδονιστικής ποιήσεώς του, είναι μια μέγιστη προσφορά όχι μόνο στην ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας, όχι μόνο στους Έλληνες μελετητές και λάτρεις του καβαφικού έργου, αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα που αναγνώρισε στους στίχους του έναν μεγάλο ποιητή του πρώτου τέταρτου του 20ου αιώνα.
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, εκτός της δεινής πένας του, αποτέλεσε και έναν «ρεπόρτερ» της πάλαι ποτέ ένδοξης εποχής του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού. Τι αντιπροσωπεύει για σας η διαχρονική αίγλη αυτού του σπουδαίου Αλεξανδρινού ποιητή;
Πιστεύω ότι αυτό που καθιστά τον Καβάφη διαχρονικό και παγκόσμιο είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδιαλέγεται με την ιστορία. Έλληνας της διασποράς καθώς είναι, με έντονη ιστορική αίσθηση και κοινωνική συνείδηση, τονίζει και προβάλλει τη φυλετική συνοχή και συνέχεια του ελληνικού κόσμου, βιώνοντας ταυτόχρονα σε βάθος τις κοινωνικές, πληθυσμιακές και πολιτισμικές αλληλεξαρτήσεις που υφίστανται μακριά από το εθνικό κέντρο.
Αντλεί από το πλούσιο υπέδαφος της ευρύτερης ευρωπαϊκής παιδείας για να μεταπλάσει το ιστορικό γίγνεσθαι σε ποίηση. Μιλάει χωρίς μεγαλοστομία για τη διαχρονικότητα της βίας και της μέθης της εξουσίας, για τον πολιτικό οπορτουνισμό, για τη διάψευση των ελπίδων, για τις ανθρώπινες αυταπάτες, προκρίνοντας την ειρωνεία και προσδίδοντας στη δραματικότητα των στίχων του μια χροιά αντιλυρικού σκεπτικισμού. Κι όλα αυτά με μια λιτή, απέριττη γλώσσα που μοιάζει αντιποιητική και πεζολογική, αλλά λειτουργεί εξαιρετικά δραστικά ως προς το ποιητικό αποτέλεσμα. Αυτά τα χαρακτηριστικά, νομίζω, τον καθιστούν «ποιητή του Μείζονος ελληνισμού», αλλά και «ποιητή του κόσμου», όπως πολύ εύστοχα τον έχουν αποκαλέσει. Για μένα, η διαχρονική του αίγλη αποτελεί απόδειξη της οικουμενικής εμβέλειας της ποίησής του, μιας ποίησης πολυδιάστατης, στοχαστικής, και ριζωμένης στο βίωμα με τρόπο που μπορεί να αγγίξει τον κάθε αναγνώστη, όποιος κι αν είναι, όπου κι αν βρίσκεται.
Είσθε η Πρώτη Ελληνίδα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η ισότητα στη χώρα μας έχει επιτευχθεί ή έχουμε να διανύσουμε ακόμη πολλά στάδια προσπάθειών και αγώνων;
Είναι αλήθεια ότι στη χώρα μας έχουμε διανύσει μεγάλη απόσταση και έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την πλήρη και ίση άσκηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Μολονότι, όμως, οι γυναικείες κατακτήσεις στην πολιτική και την κοινωνική ζωή είναι σημαντικές και αξιοθαύμαστες, μένουν ακόμη να γίνουν πολλά. Για να μπορέσουν να εξελιχθούν ισόρροπα και αρμονικά οι γυναίκες και να πιστέψουν, ειδικά τα νέα κορίτσια, ότι έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, πρέπει να εκλείψουν οι έμφυλες προκαταλήψεις και να διαρραγούν τα κοινωνικά στερεότυπα.
Να διασφαλιστεί η ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην καινοτομία και την επιστήμη και η ισότιμη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας. Να ενισχυθεί η ισότητα ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και να προωθηθούν οι γυναίκες σε θέσεις ευθύνης, όπου, όπως έχει δείξει η εμπειρία, επιδεικνύουν τόλμη, επινοητικότητα και αποφασιστικότητα, αλλά ταυτόχρονα ενσυναίσθηση και ευαισθησία. Τέλος, να καταπολεμηθεί με όλα τα μέσα, θεσμικά και νομοθετικά, το οδυνηρό φαινόμενο της έμφυλης βίας, που παρουσιάζει στις μέρες μας έξαρση".
