Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δημοφιλής κωμικός εκφράζει την άποψη ότι ο Αριστοφάνης στην Ελλάδα έχει “κατακρεουργηθεί”.

Αναφερόμενος στην τηλεόραση στην Ελλάδα τονίζει ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερη, ενώ μιλάει και για τη συμμετοχή του σε τηλεοπτική σειρά που θα προβληθεί από το Epsilon TV, τα γυρίσματα της οποίας θ’ αρχίσουν τον Αύγουστο.

Όσον αφορά το θέατρο αναφέρει πως και την επόμενη σεζόν θα συνεχίσει τη συνεργασία του με τον Πέτρο Φιλιππίδη με την παράσταση “Ψέμα στο ψέμα”.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Παύλου Χαϊκάλη στον Νίκο Γιώτη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Το φετινό καλοκαίρι περιοδεύετε με την παράσταση “Αχαρνής”. Πόσο επίκαιρος είναι ο Αριστοφάνης σήμερα;

Είναι επικαιρότατος και διαχρονικότατος. Εκείνο όμως που θέλω να τονίσω είναι ότι ο Αριστοφάνης στην Ελλάδα έχει “κατακρεουργηθεί”. Έχει παιχτεί με χιλιάδες τρόπους αγγίζοντας τα όρια του χυδαίου. Κανείς δεν έχει καταλάβει τη λυρικότητά του και έχει προσπεραστεί το κείμενό του βασισμένο στο ό,τι όλο αυτό είναι μια επιδερμικότητα και κρατάμε πάντοτε τον φαλλό... Όταν ο Αριστοφάνης έκανε τον φαλλό ήθελε να πραγματευτεί τη δύναμη της δημιουργίας. Γιατί ο φαλλός είναι το σύμβολο της δημιουργίας και της αναπαραγωγής. Είχε μια άλλη λυρικότητα στο μυαλό του ο Αριστοφάνης όταν έγραφε αυτά που έγραφε κι όχι όπως τα έχουμε παρουσιάσει. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι απλώς ένα μεγάλο έργο εναντίον του πολέμου και ότι ένας άνθρωπος πάει και κάνει ειρήνη αλλά μας λέει πως ο άνθρωπος αν δεν βρει την εσωτερική του ειρήνη, αν δεν τα βρει με τον εαυτό του θα δημιουργεί πάντοτε εστίες πολέμου και σύγκρουσης, είτε αφορά άτομα, είτε αφορά κράτη που δημιουργούν τους πολέμους. Εάν δεν κατανοήσει και δεν βρει την ψυχική ηρεμία και ευφορία για να αντιμετωπίσει τα πράγματα ακόμη και εν καιρώ ειρήνης θα δημιουργεί προβλήματα και θα συγκρούεται. Το πιο σημαντικό είναι πως ο Αριστοφάνης αναδεικνύει ότι η κάθε επανάσταση, κάθε διαφοροποίηση -όπως κάνει ο Δικαιόπολις στο έργο- γίνεται κατεστημένο. Αν το προσέξετε, όλες οι μεγάλες επαναστάσεις γίνανε κατεστημένα. Είναι δηλαδή ένας αέναος κύκλος. Επειδή ουσιαστικά λείπει ο στόχος δεν υπάρχει εσωτερική ηρεμία. Ψάχνουμε να βρούμε κάτι και ξαφνικά αναδεικνύουμε πάλι το “εγώ” μέσα από την όποια διαδικασία έχουμε προσπαθήσει να αλλάξουμε. Αυτά νομίζω ότι είναι τα μεγάλα μηνύματα του Αριστοφάνη, γιαυτό και θα είναι διαχρονικός και γιαυτό ακόμη και μετά από άλλους 25 αιώνες θα ψάχνουμε και θα αναλύουμε τις μεγάλες σοφίες που εξέπεμψαν αυτοί οι άνθρωποι!

Πέρσι το καλοκαίρι περιοδεύσατε με την παράσταση “Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή”, το χειμώνα πρωταγωνιστήσατε με τον Πέτρο Φιλιππίδη στην παράσταση “Ψέμα στο ψέμα” τώρα περιοδεύετε με τους “Αχαρνής”. Πότε ξεκουράζεστε;

Η δουλειά μας δεν μας επιτρέπει να ξεκουραζόμαστε, αν και φέτος λόγω της περιοδείας και των συνθηκών θα υπάρξουν διακοπές δέκα ημερών...

Αρκούν μόνο δέκα μέρες;

Ασφαλώς και δεν αρκούν γιατί μόλις αρχίσει να ξεκουράζεται το κορμί θα πρέπει να ξαναμπεί στη διαδικασία της περιοδείας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια χαλάρωση για να ξεφύγουμε λίγο. Προσωπικά εγώ αυτό το δεκαήμερο δεν πρόκειται να πάω πουθενά, στο σπίτι μου θα κάτσω. Άλλωστε διακοπές είναι να διακόψεις τις ασχολίες τις οποίες κάνεις και να ξεκουραστείς. Να χαλαρώσει το κορμάκι σου, να καθαρίσει το πνεύμα σου, να διαβάσεις ένα βιβλίο και να ξεφύγεις απ’ τα τετριμμένα. Βέβαια καλό είναι αν έχεις περισσότερο χρόνο να πας και κάπου αλλού να δεις μουσεία και ό,τι σε ενδιαφέρει. Αυτό για εμάς είναι πολυτέλεια... Κατά το δεκαήμερο που σας προανέφερα ίσως και να μην ξεκουραστώ εντελώς επειδή ενδεχομένως να έχω γυρίσματα για μία τηλεοπτική σειρά.

Πότε θα τη δούμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και από ποιον σταθμό;

Απ’ τον τηλεοπτικό σταθμό “Epsilon” και θα προβληθεί απ’ τον Οκτώβριο, που σημαίνει ότι τα γυρίσματα θ’ αρχίσουν τον Αύγουστο. Εντάσσεται στο ανανεωμένο πρόγραμμα του “Epsilon” και φιλοδοξούμε να πάει καλά...

Παρότι βρίσκεστε συνεχώς επί σκηνής στο θέατρο, “αδιάκοπα” θα λεγε κανείς, είστε θετικός σε προτάσεις για την τηλεόραση...

Η τηλεόραση είναι ένα στοιχείο της δουλειάς μας. Αν υπάρχει μια καλή πρόταση, αν οι συνεργάτες είναι σ’ ένα επίπεδο στο οποίο μπορείς να δημιουργήσεις κάποια τηλεοπτικά πράγματα γιατί να αρνηθείς να παίξεις σε μία σειρά; Δεν είμαι κατά της τηλεόρασης. Απλούστατα πιστεύω ότι θα μπορούσε η τηλεόραση να είναι πολύ καλύτερη.

Όπως παλιά ή ακόμη καλύτερη; Γιατί τώρα με την οικονομική κρίση ίσως δεν υπάρχουν τα χρήματα για καλές – ποιοτικές σειρές...

Πιστεύω ότι η οικονομική κρίση θα πρέπει να απογειώνει περισσότερο τα πράγματα.

Πώς να τα απογειώνει αν δεν υπάρχουν χρήματα, τα οποία ουσιαστικά προέρχονται απ’ τις διαφημίσεις προκειμένου να πληρώνονται οι παραγωγές;

Δεν νομίζω να είναι θέμα χρημάτων η δημιουργία καλών τηλεοπτικών παραγωγών αλλά περισσότερο θέμα βούλησης των ιθυνόντων οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την κρίση θέλουν να κατεβάσουν το κόστος παραγωγής για να μπορούν να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις. Ο κόσμος θα συνεχίσει να διαφημίζεται γιατί ναι μεν μειώθηκαν οι διαφημίσεις αλλά έχουν μειωθεί και οι τιμές στα πάντα. Η ποιότητα δεν έχει καμία σχέση με το χρήμα. Στην Ελλάδα αν σου δίναν 100 εκατομμύρια για να κάνεις μία σειρά, δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι παραπάνω απ’ αυτό που μπορείς να κάνεις. Πιθανόν να ήταν λίγο καλύτερο. Γιατί δεν έχεις τη γνώση και ίσως και τη διάθεση να κάνεις. “Βαριόμαστε λίγο”...

Πώς κρίνετε το γεγονός ότι επαναπροβάλλονται συνεχώς τηλεοπτικές σειρές όπως το “50-50” ή η πολυκατοικία στις οποίες ήσασταν εκ των πρωταγωνιστών;

Αυτό συμβαίνει στο MEGA από το οποίο τα κέρδη που υπήρχαν από τις διαφημίσεις που είχε μέχρι πρότινος πήγαιναν στις τράπεζες, κι εμείς δεν παίρναμε για τα δικαιώματα ούτε ένα ευρώ.

Το γεγονός ότι αυτές οι σειρές έχουν μεγάλη τηλεθέαση ακόμη και τώρα πού το αποδίδετε;

Στην αλήθεια του αισθήματος το οποίο εξέπεμπαν! Αυτή είναι η ουσία. Όλες αυτές οι σειρές έπιασαν το κοινό αίσθημα. Είχανε μια αλήθεια μέσα τους. Γιαυτό και πολλοί τις παραλληλίζουν με τις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπου κι εκεί έβλεπες την αλήθεια των αισθημάτων. Οι περισσότερες σειρές στην Ελλάδα σήμερα είναι στη σφαίρα του φανταστικού. Είναι πολλές σειρές οι οποίες δεν αφορούν κανέναν και γιαυτό και οι περισσότερες απορρίπτονται από το κοινό ή τις βλέπουν... αναγκαστικά. Νομίζω ότι η τηλεόραση θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ πιο δυνατά βήματα, να είχε προχωρήσει στη μυθοπλασία, να έχει ισχύσει η αξιοκρατία που λέμε στο χώρο, να έχουν και δουλειά και απόδοση και παραγωγή κάποιοι άνθρωποι και δεν μιλάω μόνο για τους ηθοποιούς, αλλά και για τους σκηνοθέτες και τους τεχνικούς όπου υπάρχει καλό έμψυχο υλικό.

Οι επαναπροβολές των τηλεοπτικών σειρών λειτουργούν θετικά ή αρνητικά για σας; Μήπως σταδιακά δημιουργούν έναν κορεσμό και κουράζουν το κοινό ή βλέποντάς σας -έστω και σε επαναλήψεις- μπορεί να το επηρεάσει να έρθει να σας δει και στο θέατρο;

Αυτά ενώ είναι διαφορετικά πράγματα συνυπάρχουν. Δηλαδή πάντοτε κάποιος θέλει να πάει να δει και στο θέατρο έναν ηθοποιό που βλέπει στην τηλεόραση και του αρέσει. Αυτό ίσχυε χρόνια τώρα στην τηλεόραση αλλά και παλιότερα στον κινηματογράφο. Από κει και πέρα επαφίεται σε σένα να εκμεταλλευτείς αυτήν τη δύναμη που σου δίνει η τηλεόραση, να παράξεις στο θέατρο κάτι διαφορετικό, κάτι όμορφο, για να κάνεις τον θεατή να αισθανθεί ακόμα καλύτερα. Γιατί σ’ έχει τιμήσει με το να πληρώσει ένα εισιτήριο και πρέπει να τον τιμήσεις κι εσύ. Πρέπει να είσαι κι εσύ ανάλογα υπεύθυνος στο τι θα του προσφέρεις...

Θεατρικά τον χειμώνα θα συνεχίσετε με τον Πέτρο Φιλιππίδη για δεύτερη σεζόν με την παράσταση “Ψέμα στο ψέμα”;

Nαι, μετά την επιτυχία που σημείωσε πάμε για δεύτερη χρονιά το συγκεκριμένο έργο στο Θέατρο “Μουσούρη”.