Σε αυτήν την εορταστική συναυλία-αφιέρωμα που παρουσιάζεται στον Κήπο την Τρίτη 20 Ιουλίου (στις 21:00), σε συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας), το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει λόγιες δημιουργίες του Μ. Θεοδωράκη, όπως οι συνθέσεις «Οιδίπους Τύραννος», εισαγωγή για ορχήστρα εγχόρδων, «Έρως και Θάνατος» για μεσόφωνο και ορχήστρα εγχόρδων, «Ραψωδία για βαρύτονο και ορχήστρα εγχόρδων», καθώς και «Raven», συμφωνικό ποίημα για μεσόφωνο, φλάουτο, δύο άρπες και έγχορδα.
Τα σολιστικά μέρη για φωνή ερμηνεύουν δύο καταξιωμένοι λυρικοί τραγουδιστές, η μετζοσοπράνο Μαίρη-Έλεν Νέζη και ο μπάσος Τάσος Αποστόλου. Στο πόντιουμ της ΚΟΑ, ο μαέστρος Νίκος Χαλιάσας.
H συναυλία-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης «Ο γαλαξίας μου: Μίκης Θεοδωράκης», που συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής» και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας.
Λίγα λόγια για τα έργα
Οιδίπους Τύραννος
Ο Μίκης Θεοδωράκης άρχισε να γράφει το έργο το 1947, όμως το ολοκλήρωσε αρκετά χρόνια αργότερα, το 1958, στο Παρίσι. Ο «Οιδίπους Τύραννος» ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά στις 8/12/1958 από την Κρατική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Παρίδη στο θέατρο Κοτοπούλη-Rex και ηχογραφήθηκε δύο χρόνια αργότερα, το 1960, από το ίδιο σύνολο.
Έρως και Θανάτος
Τα τραγούδια του κύκλου «Έρως και Θάνατος» γράφτηκαν σε δύο διαφορετικές ημερομηνίες και είναι αφιερωμένα στη σύντροφο της ζωής του συνθέτη, Μυρτώ Αλτίνογλου. Το 1945, όπως αναφέρει ο ίδιος ο Μ. Θεοδωράκης, έγραψε τη μουσική και τους στίχους από το πρώτο τραγούδι «Της αγάπης λόγια», ενώ την περίμενε σε ραντεβού στη Ν. Σμύρνη, και λίγες ημέρες αργότερα το «Αν γυρεύεις λόγια» πάλι σε στίχους δικούς του. Τρία χρόνια αργότερα, το 1948, εξόριστος στη Δάφνη της Ικαρίας, μελοποίησε τη Λήθη και το «Έρως και Θάνατος» σε ποίηση Λορέντζου Μαβίλη και αποφάσισε να εντάξει και τα τέσσερα σε έναν κύκλο: «Έρως και Θάνατος».
Ραψωδία για βαρύτονο και ορχήστρα εγχόρδων
Το έργο αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του συνθέτη και μάλιστα ο ίδιος το έχει χαρακτηρίσει ως κύκνειο άσμα του. Το έργο είναι σε ποίηση Διονύση Καρατζά και είναι αφιερωμένο στον Γερμανό φίλο του Peter Hanser-Strecker (Πέτερ Χάνσερ-Στρέκερ) ως ένα είδος φόρου τιμής του συνθέτη στη χώρα που ο ίδιος αποκαλεί «πατρίδα του συμφωνικού του έργου».
Raven
Το έργο γράφτηκε το 1970, ενώ βρισκόταν στις φυλακές του Ωρωπού, όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του συνθέτη Γιάννη Χρήστου σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Κάτω από αυτήν τη συναισθηματική πίεση συνέθεσε ένα έργο που θα του επέτρεπε να επικοινωνήσει με τον συνθέτη, τον οποίο γνώριζε προσωπικά, και να τον κρατήσει ζωντανό μέσα του. Αυτό επετεύχθη μελοποιώντας το «Raven» του Γιώργου Σεφέρη.
