Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη, αν και πήρε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η θέση ήταν προσωποπαγής, άρα το απολυτήριο λυκείου αρκούσε ώστε να διοριστεί. Ο ίδιος (ο οποίος μάλιστα διετέλεσε πρόεδρος των υπαλλήλων της Π.Ε. Μεσσηνίας) ισχυρίστηκε στην απολογία του ότι χρωστούσε κάποια μαθήματα για το πτυχίο Πληροφορικής κι επειδή έκρινε πως είχε τα απαιτούμενα προσόντα δεν είχε λοιπόν και λόγο να περιμένει τις... χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες του Δημοσίου (επικαλέστηκε ότι θα χρειάζονταν κάπου 8-10 χρόνια), προκειμένου να του το αναγνωρίσουν αφού το έπαιρνε. Υποστήριξε μάλιστα πως είχε σκοπό να καταθέσει το γνήσιο μόλις αποφοιτούσε, αλλά έχασε τον πατέρα του, μετά γνώρισε τη γυναίκα του, παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια, οπότε δεν είχε πια το χρόνο.
Ο καταδικασθείς ήταν συνεργάτης στο γραφείο γνωστού μουσικοσυνθέτη και πρώην ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Προσελήφθη το 2006 ως υπάλληλος στη Βουλή, αλλά πήρε αμέσως μετάταξη για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας και εργάστηκε τα δύο πρώτα χρόνια στη Διεύθυνση Μεταφορών. Μετέπειτα και μέχρι το 2014 (οπότε και αποκαλύφθηκε η απάτη) υπηρετούσε στο Τμήμα Πληροφορικής αρχικά της Νομαρχίας και ύστερα του διάδοχου φορέα της, της Π.Ε. Μεσσηνίας. Συνάδελφοί του οι οποίοι κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης υποστήριξαν στο δικαστήριο πως χάρη στον κατηγορούμενο απέκτησε μηχανογράφηση η Διεύθυνση Μεταφορών και εκπαιδεύτηκε το προσωπικό της στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού συστήματος εξέτασης σημάτων για υποψήφιους οδηγούς. Επίσης, οι ίδιοι μάρτυρες υποστήριξαν ότι η Π.Ε. Μεσσηνίας γλίτωσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό επειδή ο κατηγορούμενος δημιούργησε την ιστοσελίδα της και επιμόρφωσε το προσωπικό, ενώ έκανε και τη μηχανογράφηση του ΚΤΕΟ.
Ο γνωστός Αθηναίος δικηγόρος Μιχάλης Δημητρακόπουλος, ο οποίος υπερασπιζόταν τον κατηγορούμενο, υποστήριξε πως δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της απάτης, γιατί ο πελάτης του δεν ήταν λουφαδόρος. Αντίθετα πληρώθηκε γιατί εργάστηκε και αυτό αντισταθμίζει κατά την άποψη του συνηγόρου και το ότι δεν προσελήφθη νομότυπα, αλλά και ισοσταθμίζει την... υποτιθέμενη βλάβη σε βάρος του Δημοσίου, αφού παρήγαγε έργο και άξιζε τα χρήματα που έπαιρνε. Είπε μάλιστα -και το πρότεινε και η εισαγγελέας Νικολίτσα Νικολοπούλου στην αγόρευσή της- πως ως "πτυχιούχος" ο κατηγορούμενος έπαιρνε 150 ευρώ το μήνα παραπάνω από τον μισθό ενός υπαλλήλου με απολυτήριο Λυκείου, άρα η πλαστογραφία δεν υπερβαίνει το ποσό των 30.679 ευρώ για τα χρόνια που εργάστηκε και μπορεί να μετατραπεί σε πλημμέλημα, το οποίο παραγράφεται!
Το δικαστήριο έδωσε πάντως αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση του κατηγορουμένου και έτσι αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του σε δεύτερο βαθμό. Ο ίδιος από το 2014 δεν εργάζεται πλέον στην Π.Ε. Μεσσηνίας και σύμφωνα με τον συνήγορό του ασχολείται με αγροτικές εργασίες.
Ν.Κ.
