Εξηγώντας τη σημασία και το στόχο της συγκεκριμένης απόφασης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της μεσσηνιακής πρωτεύουσας Περικλής Ξηρογιάννης σε δηλώσεις του παρατήρησε ότι “η πρώτη κατοικία προστατεύεται μόνο για τους ευάλωτους και μόνο με τις προϋποθέσεις της μεταβίβασης στον φορέα” κι επεσήμανε πως “το κράτος θα πρέπει να δει τις δυνατότητες παρέμβασης στην υποχρεωτικότητα των συμβιβασμών, των δόσεων”.
Ειδικότερα, ο Περ. Ξηρογιάννης σημείωσε:
“Επειδή οι φορείς αυτοί που θα αποκτούσαν τις πρώτες κατοικίες με τον νέο πτωχευτικό νόμο, με δυνατότητα του οφειλέτη να τις επαναγοράσει, δεν έχουν συσταθεί ακόμα και επειδή ταυτόχρονα υπάρχει η δυνατότητα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες κατάσχεσης και πλειστηριασμών, προκειμένου να δώσουμε χρόνο στους οφειλέτες για να μην αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα με την πρώτη κατοικία τους και να εκδοθούν εν τω μεταξύ οι εφαρμοστικοί νόμοι-διατάγματα, οι υπουργικές αποφάσεις, αποφασίσαμε και σε εφαρμογή απόφασης της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, την αποχή από τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης αυτής της κατηγορίας οφειλετών. Δηλαδή, των ευάλωτων σε σχέση με την πρώτη κατοικία”.
Και διευκρίνισε πως “έτσι μέχρι 31 Ιουλίου δεν θα μπορεί να γίνει διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης. Αν συνυπολογίσετε ότι τον Αύγουστο δεν γίνεται καμία πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης, θα φθάσουμε τον Σεπτέμβρη και θεωρούμε ότι είναι ένα διάστημα που μπορούμε να προσφέρουμε στους συμπολίτες μας οι δικηγορικοί σύλλογοι, ώστε μέχρι τότε και οι ίδιοι να έχουν δει πώς θα χειριστούν τις εκκρεμότητές τους και το υπουργείο να έχει προχωρήσει στην έκδοση όσων διατάξεων είναι αναγκαίες”.
“ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ”
Σε ερώτηση για το νόμο Κατσέλη ο κ. Ξηρογιάννης απάντησε: “Ο νόμος Κατσέλη, κατά τη γνώμη μου, ήταν ένα πρωτοποριακό νομοθέτημα, που εξασφάλισε την ηρεμία στην ελληνική κοινωνία για όλα αυτά τα χρόνια μετά το 2010, τα χρόνια των μνημονίων. Στο νόμο αυτό έγινε κατάχρηση. Υπήρξαν οφειλέτες που έχουν υπαχθεί στο νόμο αυτό και έχουν διασώσει πολύ μεγάλες περιουσίες, χωρίς να είναι αυτός ο σκοπός του νόμου. Μαζί με τους ανθρώπους που είχαν πράγματι ανάγκη, που μειώθηκαν οι αποδοχές τους και βρέθηκαν να μην μπορούν να πληρώσουν το δάνειό τους, ωφελήθηκαν και κάποιοι άλλοι. Ας το δούμε ως μια ανεκτή παρενέργεια του νόμου που εξασφάλισε στην ελληνική κοινωνία μια ηρεμία. Δεν είδαμε εξώσεις, ανθρώπους στο δρόμο, σε αντίθεση με άλλα κράτη”.
Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας αναγνώρισε ότι “οι εμπνευστές του νόμου, αυτοί που τον εφάρμοσαν, οι δικαστές και οι δικηγόροι που χειρίστηκαν τις αντίστοιχες υποθέσεις επάξια, βοήθησαν πράγματι την ελληνική κοινωνία και τους ανθρώπους που είχαν πρόβλημα”.
Αφού ανέφερε ότι “τώρα περνάμε σε ένα άλλο διάστημα που δεν έχει καμία σχέση με το νόμο Κατσέλη”, επεσήμανε:
“Πλέον η πρώτη κατοικία δεν προστατεύεται, δεν προστατεύεται κανένα περιουσιακό στοιχείο, παρά μόνο με τις διαδικασίες του νέου πτωχευτικού κώδικα. Και η πρώτη κατοικία μόνο για τους ευάλωτους και μόνο με τις προϋποθέσεις της μεταβίβασης στον φορέα. Δεν υπάρχει άλλη προστασία. Καταλαβαίνω ότι οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τελειώσουν με το ιδιωτικό χρέος -προφανώς θα δέχονται και κάποιες πιέσεις φαντάζομαι από δανειστές- όμως αυτό δεν τις δικαιολογεί να έχουν εκποιήσει τα δάνεια των Ελλήνων σε φορείς άλλους από αυτούς με τους οποίους έχουμε συμβληθεί. Δηλαδή, για παράδειγμα, κάποιος έχει συμβληθεί με μια τράπεζα.
Οι τράπεζες είχαν και ένα κοινωνικό πρόσωπο παλιότερα. Οσο, όμως, πάμε σε άλλους φορείς, αυτό είναι πιο δύσκολο να συμβεί. Γιατί εκεί είναι πιο ελαττωμένη η εποπτεία και η δυνατότητα παρέμβασης. Θεωρώ, όμως, ότι και πάλι το κράτος θα πρέπει να δει τις δυνατότητες παρέμβασης στην υποχρεωτικότητα των συμβιβασμών, των δόσεων. Δηλαδή, αντί να είναι στην ευχέρεια να συμφωνηθεί και να μη συμφωνηθεί, θα μπορούσε να παρεμβαίνει το κράτος και να καθιστά υποχρεωτικούς τους συμβιβασμούς αυτούς και αν κάποιος δεν είναι συνεπής στη δοσοποίησή του, ας εκπίπτει. Αλλά, όμως, θα πρέπει εκεί να υπάρξει παρέμβαση”.
Γ.Σ.
