Τα ακίνητα της υπό εκκαθάριση ΑΕ Γεωργικής Βιομηχανίας απέκτησε ο Δήμος Καλαμάτας το Σεπτέμβριο του 1996 σε εξευτελιστική τιμή, όπως υποστηρίζουν στην προσφυγή τους, σε συμπαιγνία με την εκκαθαρίστρια εταιρεία Εθνική Κεφαλαίου ΑΕ. Σύμφωνα με τους κληρονόμους του Γ. Λιναρδάκη ο δήμος με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου τροποποίησε το ρυμοτομικό σχέδιο και δέσμευσε τους χώρους και τις εγκαταστάσεις της ΑΕ Γεωργικής Βιομηχανίας για την κατασκευή του Μεγάρου Χορού, αποκλείοντας έτσι από την δημόσια δημοπρασία άλλους ενδιαφερόμενους.
Είναι μια υπόθεση η οποία εκκρεμεί από το 1998. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας απέρριψε για δικονομικούς λόγους το 2000 την προσφυγή της οικογένειας κατά του δήμου και της εκκαθαρίστριας εταιρείας. Το ίδιο έπραξε και το Εφετείο Καλαμάτας 6 χρόνια μετά, αλλά ο δικηγόρος της οικογένειας Δημήτρης Ζέρβας κατέθεσε αίτηση αναίρεσης στον Αρειο Πάγο. Χθες μετά από θετική απόφαση του Αρείου Πάγου η υπόθεση επέστρεψε στο Εφετείο Καλαμάτας όπου εκδικάστηκε με άλλη σύνθεση και τους επόμενους μήνες αναμένεται η απόφαση.
Η πώληση των ακινήτων στο Δήμο Καλαμάτας από την εκκαθαρίστρια εταιρεία, η οποία ήταν και η νόμιμη εκπρόσωπος της ΑΕ Γεωργικής Βιομηχανίας, έγινε με δημόσιο πλειστηριασμό. Η οικογένεια Λιναρδάκη πρόσβαλε το 1998 την απόφαση για την πώληση των ακινήτων στο δήμο, γιατί εκτός από δικονομικούς λόγους -όπως εξηγεί στην "Ε" ο δικηγόρος της οικογένειας Δημήτρης Ζέρβας- με τον τρόπο που έγινε η εκποίηση αποκλείστηκαν άλλοι ενδιαφερόμενοι για να συμμετάσχουν. Ετσι ο δήμος κατάφερε να αγοράσει τα ακίνητα σε εξευτελιστική τιμή σύμφωνα με τον κ. Ζέρβα έχοντας ως συνέπεια να ζημιωθεί τόσο το νομικό πρόσωπο της εταιρείας όσο και η οικογένεια Λιναρδάκη, που είναι και εγγυητής για τα χρέη της εταιρείας, και ένα από τα μέλη της να διώκεται για χρέη προς το Δημόσιο. Σύμφωνα με το δικηγόρο αν είχε πουληθεί στην πραγματική του αξία δεν θα υπήρχε πρόβλημα για τα φυσικά πρόσωπα που εκπροσωπούσαν την Γεωργική Βιομηχανία. Ο ίδιος λέει επίσης ότι απεκρύβησαν στοιχεία και όροι της πλειοδοσίας με την υπογραφή του οριστικού συμβολαίου και δεν δημοσιοποιήθηκαν παρόλο που περιέχονταν στο συμβόλαιο.
Κυρίως όμως η προσφυγή έγινε γιατί πουλήθηκαν σε εξευτελιστική τιμή και ενώ η αξία τους έφτανε τα 1,7 δισ. δραχμές, ο Δήμος Καλαμάτας τα αγόρασε 390 εκατ. δραχμές. Πώς το κατάφερε αυτό ο δήμος: Σύμφωνα λοιπόν με τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας τα οποία επικαλείται ο κ. Ζέρβας, το Σώμα πήρε απόφαση για την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου και τα ακίνητα δεσμεύτηκαν με ειδική χρήση για Μέγαρο Χορού και αναγκαστικά πουλήθηκαν στο δήμο.
Ο κ. Ζέρβας εξήγησε επίσης ότι η ΑΕ Γεωργική Βιομηχανία μπήκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης με νόμο ο οποίος στερούσε την προσφυγή στη δικαιοσύνη και όταν προσέφυγε η οικογένεια, το Πρωτοδικείο και μετά το Εφετείο Καλαμάτας απέρριψαν τις προσφυγές γιατί δεν αναγνώριζαν το δικαίωμα για προσφυγή. Ομως το Α2' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε το 2009 ότι είναι λανθασμένη η νομική βάση της απορριπτικής απόφασης τόσο του Πρωτοδικείου όσο και του Εφετείου, καθώς οι αποφάσεις βασίζονταν πάνω στο ότι η πώληση έγινε σε αστικά ακίνητα και στην πώληση δεν έχεις δικαίωμα ανακοπής σύμφωνα με το νόμο. Ο Αρειος Πάγος ωστόσο αποφάσισε ότι ήταν αναγκαστικός πλειστηριασμός και νομίμως κατέφυγαν οι κληρονόμοι σε ένδικα μέσα.
Χθες στο Εφετείο Καλαμάτας οι διάδικοι παρέδωσαν τις προτάσεις τους, όπως προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις, και μέσα στους επόμενους μήνες αναμένεται η έκδοση της απόφασης. Αν κερδηθεί η δίκη, τα ακίνητα θα επανέλθουν στην Γεωργική Βιομηχανία η οποία σημειωτέον ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο όταν μπήκε σε καθεστώς εκκαθάρισης. Και θα βγουν πάλι σε πλειστηριασμό για να εξασφαλιστεί το ανάλογο της αξίας τους τίμημα - ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον κ. Ζέρβα ο δήμος γνώριζε ότι το οικόπεδο είναι επίδικο και προχώρησε στην κατασκευή του Μεγάρου Χορού. Επίσης στο συμβόλαιο πώλησης αναγράφεται όρος πως σε περίπτωση που γίνει δεκτή η ανακοπή του συμβολαίου, η Εθνική Κεφαλαίου θα πρέπει να επιστρέψει στο Δήμο Καλαμάτας το τίμημα που αυτός πλήρωσε για την απόκτηση των οικοπέδων. Περιέχεται ακόμη ο όρος πως ο αγοραστής δεν θα έχει καμία απαίτηση για τυχόν δαπάνες που θα έχει κάνει για την επισκευή των κτηρίων ή την ανέγερση νέων.
Τα τρία ακίνητα τα οποία πουλήθηκαν ήταν το πρώην εργοστάσιο οινοπνευματοποιίας οινοποιίας και πυρηνελαιουργείου με όλες του τις εγκαταστάσεις. Με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας η αξία τους είχε οριστεί σε 1,6 δισ. δραχμές για το πρώτο ακίνητο των 8.679,49 τ.μ., 26 εκατ. δραχμές για το ακίνητο των 580 τ.μ. και 140 εκατ. δραχμές για το ακίνητο των 2.568 τ.μ. Η συνολική αξία με την δικαστική απόφαση εκτιμήθηκε στο συνολικό ποσό των 1.766.000.000 δραχμές.
Ν.Κ.
