Λένε ότι ο άνθρωπος χάνει 21 γραμμάρια  τη στιγμή του θανάτου, ότι τόσο ζυγίζει η ψυχή του … Σε αυτό το μεταίχμιο του θανάτου διασταυρώνονται, μια νεαρή γυναίκα που ζει ευτυχισμένη με την οικογένειά της, ένας πρώην κατάδικος που ανακάλυψε την αλήθεια του Θεού, ένας καρδιοπαθής που χρειάζεται επειγόντως να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς και ένα βίαιο συμβάν που ανατρέπει τις ισορροπίες.

Η δεύτερη ταινία του ταλαντούχου Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου είναι μια διατριβή για τη ζωή και τον θάνατο, για τη διατήρηση της ελπίδας κάτω από αντίξοες συνθήκες και τη δύναμη της συγγνώμης. Το γνωστό στιλ του σκηνοθέτη, με νευρική κάμερα και σκοτεινή φωτογραφία, επιδεικνύει ένα εξαιρετικό ταλέντο στην καταγραφή των συναισθημάτων, που επιμένει να εμβαθύνει στις σχέσεις και τα αισθήματα όχι μόνο των 3 πρωταγωνιστών, αλλά και των ανθρώπων γύρω τους.

Η αφήγηση δεν ακολουθεί τη γραμμική ροή του χρόνου, μπλέκει δεξιοτεχνικά το παρόν με το παρελθόν, την αρχή και την κατάληξη, δίνοντας έτσι έμφαση στην τραγικότητα των καταστάσεων, ενώ οι τρεις πρωταγωνιστές, κάτω από τη σοφή καθοδήγηση του σκηνοθέτη, ξεπερνούν κυριολεκτικά τον εαυτό τους.

Ο Σον Πεν κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ η Ναόμι Γουότς και ο Μπενίσιο ντελ Τόρο ήταν υποψήφιοι για Οσκαρ Α΄ Γυναικείου και Β΄ Αντρικού ρόλου αντίστοιχα.