Είναι γνωστό σε όλους ότι από χρόνια ο κάμπος Χανδρινού - Στενωσιάς - Κουκουνάρας ποτιζόταν με τρεχούμενο νερό και εξυπηρετούσε διατροφικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.

Τα προηγούμενα χρόνια, επίμονα, σαν “Λαϊκή Συσπείρωση” ανακινούσαμε το ζήτημα βλέποντας ότι το έργο αντικατάστασης των φυσικών, χωμάτινων αυλακιών από τσιμενταύλακα είχε ουσιαστικά σταματήσει. Στις συνεχείς  ερωτήσεις και τις παρεμβάσεις μας για την εξέλιξη του εν λόγω έργου ο δήμος απαντούσε ότι «αύριο ξεκινάει το έργο και θα ολοκληρωθεί άμεσα» (Απρίλιος 2016), «το έργο προχωράει, οι εργασίες γίνονται!!!» (Ιούνιος 2016), ενώ στις 21/3/2017 ο δήμαρχος ανέφερε πως εξετάζεται το ενδεχόμενο να σταλούν μηχανήματα να ανοίξουν τα προϋπάρχοντα χωμάτινα αυλάκια. Ως σήμερα τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει συμβεί.

Μετά από πρωτοβουλία της “Λαϊκής Συσπείρωσης” μαζεύτηκαν οι απαραίτητες υπογραφές για να μπει θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο πρόεδρος του Δ.Σ. δεν το έβαλε καν θέμα προς συζήτηση και μετά από τις έντονες διαμαρτυρίες μας αλλά και των μελών του Αγροτικού Συλλόγου Χανδρινού αναγκάστηκε να το βάλει εκτός ημερησίας διάταξης.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης έπεσαν οι μάσκες και όλοι κατάλαβαν τους λόγους που ένα έργο το οποίο ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2015 δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Στις έντονες διαμαρτυρίες του Αγροτικού Συλλόγου Χανδρινού και των κατοίκων των χωριών η πλειοψηφία του δήμου απαντούσε πως την αποκλειστική ευθύνη έχει ο εργολάβος που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο. Από τη μεριά του ο εργολάβος αντέτεινε την έλλειψη κονδυλίων από μέρους του δήμου.

Η κοροϊδία έφτασε στο απόγειό της όταν ζητήθηκε από τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου να αποφασίσουν οι δημότες αν θα κηρυσσόταν έκπτωτος ο εργολάβος ή αν θα του δινόταν παράταση ενός μήνα. Καλούσε με λίγα λόγια τους αγρότες, που ζουν από τον κάμπο, να γίνουν συνυπεύθυνοι στο οριστικό σταμάτημα της άρδευσής του.

Την ίδια στιγμή που ο εργολάβος είναι στα πρόθυρα του να κηρυχτεί έκπτωτος ούτως ή άλλως, λόγω «αδικαιολόγητης» καθυστέρησης, έχουν συμβεί και άλλα «περίεργα» περιστατικά που μας κάνουν πολύ επιφυλακτικούς απέναντι στην ολοκλήρωση του έργου, ακόμα και στη διάνοιξη των προϋπαρχόντων χωμάτινων αυλακιών.

Πέρυσι, σε μια άνυδρη χρονιά και χωρίς ο κάμπος να ποτίζεται, έγιναν μετρήσεις του όγκου του νερού στον Γιαννούζαγα, ποτάμι στο οποίο καταλήγουν τα νερά του κάμπου. Την ίδια στιγμή στην ευρύτερη περιοχή ανοίγει ένα εργοστάσιο παραγωγής σκυροδέματος και πρόκειται να δημιουργηθούν αχανείς εκτάσεις γηπέδων γκολφ. Μάλιστα προκειμένου να ποτίζεται το γκαζόν των γηπέδων πρόκειται να δημιουργηθούν ταμιευτήρες νερού στην περιοχή του Κυνηγού που προβλέπεται να δεσμεύουν μεγάλο μέρος των ποσοτήτων νερού που καταλήγουν στον Γιαννούζαγα.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα: Θα επαρκούσαν οι ποσότητες νερού που συσσωρεύονται στον Γιαννούζαγα ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες σε νερό των παραπάνω επενδύσεων αν ποτιζόταν κανονικά ο κάμπος; Μήπως το «χώσιμο» των χωμάτινων αυλακιών από την πρώτη μέρα εκκίνησης του έργου αλλά και η συνολικότερη εξέλιξή του αποσκοπούν να πάει όλο το νερό του κάμπου στον Γιαννούζαγα ώστε από εκεί να το εκμεταλλευτούν οι εν λόγω επιχειρήσεις;

Σε αυτά τα ερωτήματα η δημοτική αρχή δεν έδωσε καμία απάντηση! Η δημοτική αρχή υπηρετεί την ανάπτυξη που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες! Την ώρα που κοροϊδεύει τους αγρότες για τα αυλάκια του κάμπου ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τη μαρίνα της Πύλου στο μεγάλο κεφάλαιο.

Το πρόβλημα του νερού δεν είναι μόνο τοπικό πρόβλημα. Η Ε.Ε. έχει στρατηγική εμπορευματοποίησης του νερού. Η οδηγία 2000 της Ε.Ε. καθορίζει τις διαδικασίες, τις μορφές και τις προϋποθέσεις ανταποδοτικότητας, μέχρι του σημείου να κοστολογηθεί το νερό για τους αγρότες, με τα υδρόμετρα. Επίσης η διαχείριση του νερού θέλουν να περάσει εξ ολοκλήρου στους ιδιώτες.  Εκτός αυτού η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις δεν προωθούν, δεν χρηματοδοτούν  τέτοια έργα άρδευσης σε όλη την χώρα (π.χ. η εκτροπή του Αχελώου που θα βοηθούσε χιλιάδες μικρούς αγρότες) γιατί δεν θέλουν να βοηθήσουν τους μικρομεσαίους αγρότες να πάρουν μια ανάσα ζωής. Στόχος τους είναι να πεταχτούν εκτός παραγωγής και να ωφεληθούν έτσι οι μεγάλοι αγρότες και οι μεγάλες εταιρείες. Αυτή τη στρατηγική υπηρετεί και η δημοτική αρχή του δήμου μας.

Το πότισμα του κάμπου είναι έργο πνοής για την περιοχή, καθότι παράγονται βασικά είδη διατροφής, αφορά την επιβίωση της αγροτιάς και εκατοντάδων οικογενειών που δίνουν καθημερινά αγώνα για να τα βγάλουν πέρα.

Καλούμε τους κατοίκους των χωριών να επαγρυπνούν και να είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα. Να συνεχίσουμε την πίεση προς την κυβέρνηση και τη δημοτική αρχή για να μην διψάσει ο κάμπος. 

Απαιτούμε:

· Αμεση ολοκλήρωση του έργου ή διάνοιξη των χωμάτινων αυλακιών με ευθύνη της δημοτικής αρχής.

· Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Σαν “Λαϊκή Συσπείρωση” δηλώνουμε ότι θα είμαστε στο πλευρό των κατοίκων  για να διεκδικήσουμε, με κάθε μορφή αγώνα, τα αυτονόητα και να μπει επιτέλους «το νερό στο αυλάκι».

Σοφία Αποστολοπούλου - Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος

Δημοτικοί σύμβουλοι με τη “Λαϊκή Συσπείρωση”