Το κτήριο, που ανήκει στα Αλεξανδράκεια Κληροδοτήματα, δεν χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια και έχει αφεθεί στην τύχη του.

Βάνδαλοι διέρρηξαν τις πόρτες της κεντρικής εισόδου, και στην επιδρομή τους στο εσωτερικό του εμβληματικού κτηρίου διέλυσαν σχεδόν τα πάντα. Εσπασαν πόρτες και παράθυρα, κατέστρεψαν ηλεκτρικούς πίνακες και ηλεκτρολογικό υλικό, έκαναν το χώρο... τουαλέτα, έβαλαν φωτιά -που ευτυχώς σβήστηκε έγκαιρα-, ενώ από τη μανία τους δε γλύτωσε ούτε η ηχομόνωση των μικρών αιθουσών μουσικής παιδείας απ' όταν λειτουργούσε εκεί το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας.

Στον περιβάλλοντα χώρο τα χορτάρια έχους θεριέψει και ξεραθεί, ενώ οι πευκοβελόνες και τα παρατημένα κλαδέματα αποτελούν απειλή για την πρόκληση πυρκαγιάς.

Το ιστορικό αυτό κτήριο της πόλης παραμένει ακόμα ξέφραγο αμπέλι, παρά τις τόσες καταστροφές και τους βανδαλισμούς.

Το παλιό Ορφανοτροφείο Καλαμάτας είναι ένα κτήριο που μπορεί και πρέπει να προστατευτεί και να αξιοποιηθεί. Στην είσοδό του οι δύο μαρμάρινες επιγραφές που επιβεβαιώνουν την ιστορία του:

“Το Ορφανοτροφείον τούτο εθεμελιώθη στις 2-2-1957, επί Παύλου Α’ Βασιλέως των Ελλήνων, πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας Λίνας Τσαλδάρη και υφυπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας Ιωάννη Ψαρρέα”.

“Δωρητές του ιδρύματος Παπαδέας Κωνσταντίνος - Αναγνώστου, Ελένη ή Λέλα σύζ. Χρήστου Σκουζέ το γένος Σωτ. Μανωλέα, Γιαννακόπουλος Νικόλαος - Ιωάννου, Λιακάκης Γεώργιος - Αντωνίου, Βαρελλάς Δημήτριος - Πανάγου”.

Γ.Σ.