Είναι δυνατόν ένας δρόμος που είναι βασικό απαιτούμενο για την επιχειρηματικότητα στα δυτικά παράλια της Πυλίας να εξαγγέλλεται ξανά και ξανά, χωρίς μελέτες και άδειες;
Είναι δυνατόν όλοι οι υποψήφιοι “σωτήρες” να εκμεταλλεύονται την ανάγκη της περιοχής για ανάπτυξη και συγκράτηση των παιδιών της στον τόπο τους και να ασχημονούν δείχνοντας ο ένας τον άλλον;
Δεν φταίω εγώ αλλά ο άλλος. Εγώ θα σας τον φτιάξω, εγώ θα, θα, θα…
Κι έρχεται ο κυβερνητικός παράγων και εξαγγέλλει χωρίς καμιά προηγούμενη ενημέρωση των δήμων που αφορά το έργο: «Το Μάρτιο δημοπρατείται ο δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, προϋπολογισμού 200 εκ. ευρώ, χωρίς ολοκληρωμένες μελέτες και χωρίς απαλλοτριώσεις (δεν χρειάζονται στην προεπιλογή, στην πρώτη φάση). Θα γίνει με προκήρυξη δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού και η κατασκευή του θα υλοποιηθεί με ΣΔΙΤ» και συνεχίζει στοιχηματίζοντας μάλιστα: «Στις αρχές του 2020 θα υπάρχει ανάδοχος και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020 υπολογίζεται η έναρξη κατασκευής του έργου».
Αυτονόητη προϋπόθεση που φυσικά δεν διατυπώθηκε σαν… μια απεύθυνση πλατιού καλέσματος: «Ψηφίστε με κι εγώ είμαι εδώ»…
Και οι μελέτες; Οι άδειες περιβαλλοντικών επιπτώσεων; Οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις; Η δημοπράτηση; Η πρόσκληση ενδιαφέροντος; Η χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό; Πότε θα γίνουν όλα αυτά;
Φτάνει πια.
Γιάννης Α. Μπίρης
