Ηδη, όπως μας έχει διαμηνυθεί από τις αρμόδιες αρχές, οι επιχειρήσεις μας απειλούνται με σοβαρές κυρώσεις και βαριά πρόστιμα ή ακόμη και με διακοπή των εργασιών τους, λόγω της ύπαρξης κατασκευών στην παραλία και στον αιγιαλό, που προορίζονται για την εξυπηρέτηση κι αναψυχή του κοινού (κατοίκων, επισκεπτών, τουριστών), οι οποίες, ως όλοι γνωρίζουν, έχουν -στο σύνολό τους- ανεγερθεί και υφίστανται ακώλυτα εδώ και πολλές 10ετίες, με συνέπεια ότι κι εμείς, οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούμεθα σήμερα στην περιοχή, τις βρήκαμε ή και τις παραλάβαμε από τους προκατόχους μας.
Είναι αξιοσημείωτο δε ότι, ενώ το καθεστώς αυτό ισχύει επί δεκαετίες στην περιοχή μας, τόσο οι προκάτοχοί μας όσο και εμείς στην συνέχεια, λαμβάναμε νομίμως επί σειρά ετών από την Διοίκηση, άδειες χρήσης του αιγιαλού για τους ίδιους χώρους έναντι των καταστημάτων μας, καταβάλλοντας τα σχετικά μισθώματα χρήσης, που ορίζει η νομοθεσία, προς τις αρμόδιες αρχές και την Διοίκηση (Δήμος Καλαμάτας, Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου), με εξαίρεση μόνο την τελευταία 3ετία, κατά την οποία η ίδια Διοίκηση αρνείται πεισματικά πλέον την χορήγηση αδειών χρήσης προς τις επιχειρήσεις μας, επικαλούμενη την ύπαρξη των εν λόγω κατασκευών, που σήμερα τις εκλαμβάνει και χαρακτηρίζει ως “μη νόμιμες”.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ή επαπειλούνται εναντίον μας, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα εκκρεμές το μείζον ζήτημα του επανακαθορισμού της οριογραμμής αιγιαλού και παραλίας στην περιοχή της Μικρής Μαντίνειας (περιοχής που ανήκει στην επέκταση του πολεοδομικού σχεδίου πόλεως του Δήμου Καλαμάτας και στην οποία είναι πρόσφατες οι εργασίες και παρεμβάσεις αντιδιαβρωτικής προστασίας της ακτής) και στην ευρύτερη περιοχή, με σύγχρονα - κατάλληλα μέσα και επιστημονικές μελέτες, δεδομένου ότι ο καθορισμός της οριογραμμής και παραλίας στην περιοχή μας και στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Αλμυρού - Ακρογιαλίου έγινε προ 35ετίας περίπου, από την τότε Νομαρχία Μεσσηνίας (ΦΕΚ 477/Δ/1983), όταν και επικρατούσαν εντελώς διαφορετικές συνθήκες βέβαια σε σχέση με σήμερα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ερχόμαστε ενώπιον της κατάστασης αυτής στο μέσο της τουριστικής περιόδου, την οποία ήδη διανύουμε και που ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι η πλέον ακατάλληλη για την επίλυση τέτοιων θεμάτων που χρονίζουν στην περιοχή μας, αφού πλήττει καίρια το τουριστικό προϊόν και την εικόνα της πόλης μας, όπως πλήττει επίσης και την ίδια την εργασία - απασχόληση, δεδομένου ότι τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις μας παρέχουν απασχόληση σε πλήθος νέων ιδίως ανθρώπων και συμπολιτών μας, όπως και σε πλήθος από ειδικότητες κι επαγγελματίες στον δήμο μας, τομείς τους οποίους -κατά τα λοιπά- η Διοίκηση και οι αρμόδιοι φορείς -απλώς- φέρονται να επιζητούν να προστατεύσουν και βελτιώσουν, για να ενισχυθεί το εισαγόμενο τουριστικό εισόδημα της περιοχής μας, αλλά και το εισόδημα του ενεργού πληθυσμού των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης και αβεβαιότητας όπως είναι η σημερινή, για όλους τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις στην πόλη μας.
Ετσι, σήμερα, εμείς οι επαγγελματίες της περιοχής, οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες μας, συνεχίζουμε να είμαστε “όμηροι” μιας κατάστασης που ξεκίνησε πριν από 10ετίες και διαιωνίζεται μέχρι σήμερα, δίχως να έχει ποτέ η “αδρανούσα” Διοίκηση επιδείξει την αναγκαία μέριμνα για την οριστική επίλυση των ανακυκλούμενων ζητημάτων, τα οποία σήμερα φέρεται ότι αποφασίζει να αντιμετωπίσει, μόνο διά της επιβολής κυρώσεων σε βάρος επαγγελματιών - βιοπαλαιστών, που δεν φέρουμε την ευθύνη, αλλά που αντίθετα μαζί με τις οικογένειες μας έχουμε επενδύσει τους κόπους ετών, τις περιουσίες μας, τις προσδοκίες, τις ίδιες τις ζωές μας, στα καταστήματα της περιοχής μας, τα οποία, για τους περισσότερους από εμάς αλλά και για όσους εργάζονται, αποφέρουν το μόνο δυνατό εισόδημα που μπορούμε να αποκομίζουμε και διαθέτουμε για τις οικογένειες μας.
Τελικά, είναι εύλογο να αναρωτιόμαστε αν η Διοίκηση και οι αρμόδιες αρχές επιζητούν για την πόλη και την περιοχή μας την εικόνα μιας αφιλόξενης, εγκαταλελειμμένης κι αναξιοποίητης -εμπορικά και τουριστικά- παραλιακής ζώνης, χωρίς οργανωμένους κι αξιοπρεπείς προορισμούς αναψυχής για τους κατοίκους και τους επισκέπτες, αφού γνωρίζετε πολύ καλά ότι γενιές Καλαματιανών έχουν ψυχαγωγηθεί και “έχουν μεγαλώσει” στα καταστήματα της περιοχής μας, ενώ χιλιάδες τουριστών μας επισκέπτονται κάθε χρόνο, αναζητώντας ένα αξιοπρεπές κι οργανωμένο επίπεδο παροχής υπηρεσιών, με την υποσημείωση ότι εμείς οι επαγγελματίες του “αιγιαλού και της παραλίας” είμαστε αυτοί που δίνουμε την καθημερινή μάχη για καθαρές κι ασφαλείς ακτές και παραλίες, για ένα υγιές και βιώσιμο περιβάλλον για τους ίδιους τους κατοίκους και τους επισκέπτες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση που απειλεί σήμερα την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και των ίδιων των οικογενειών μας, δηλώνουμε ότι θα σταθούμε συλλογικά και οργανωμένα απέναντι με δυναμικό τρόπο, ασκώντας κάθε νόμιμο ένδικο μέσο που μας επιφυλάσσει ο νόμος, για να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας, αλλά και αρωγοί επίσης σε κάθε ωφέλιμη οριστική λύση που μπορεί να αναζητηθεί από κοινού και σε συνεργασία με κάθε αρμόδιο φορέα, ώστε να αποκατασταθεί η νομιμότητα που κι εμείς αναζητούμε, αλλά συγχρόνως και η συνέχιση της λειτουργίας των καταστημάτων μας, από τα οποία μόνο οφέλη παράγονται και μπορούν να παραχθούν για τους εργαζόμενους, την τοπική οικονομία και τον τουρισμό στην πόλη μας».
Η πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών "Ξένιος Ζευς" της Μικράς Μαντίνειας
Χρηστίνα Μελεξοπούλου
Οι επαγγελματίες και οι εργαζόμενοι της περιοχής
Ο εκπρόσωπος της ΤΚ Μικρής Μαντίνειας
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Γεώργιος Κ. Μακρής
