Το πρωί τελέστηκε δοξολογία στο ναό του Αγίου Νικολάου, στην οποία προέστη ο πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης - αρχιμανδρίτης Φίλιππος Χαμαργιάς.
Με την ολοκλήρωση της δοξολογίας μίλησε η φιλόλογος Αλκη Δήμιζα, αντί της μητέρας της Πότας Κλαμπατσέα - Δήμιζα εκπροσώπου των αντιστασιακών οργανώσεων, που ήταν ασθενής.
Στη συνέχεια, στο μνημείο Εθνικής Αντίστασης στο Νέδοντα, απέναντι από το ιστορικό Δημαρχείο, τελέστηκε τρισάγιο και κατατέθηκαν στεφάνια από: Το βουλευτή Περικλή Μαντά ως εκπρόσωπο της Βουλής, τον ανώτερο διοικητή Φρουράς Καλαμάτας – διοικητή της 120 ΠΕΑ σμήναρχο (Ι) Πέτρο Ντουλαπτσή, τον περιφερειακό σύμβουλο Τάσο Σαρδέλη, το δήμαρχο Καλαμάτας Θανάση Βασιλόπουλο, τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρο Κωνσταντινέα και τη φιλόλογο Αλκη Δήμιζα, εκ μέρους των αντιστασιακών οργανώσεων.
Στην ομιλία της η Αλκη Δήμιζα σημείωσε: “Τιμούμε σήμερα μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Η αντίσταση του ελληνικού λαού σε όλη τη διάρκεια της κατοχής αποτελεί μια μεγαλειώδη πράξη, μια μεγαλειώδη στιγμή εάν αναλογιστεί κανείς τα δεδομένα της εποχής εκείνης καθώς και τα μεγέθη που βρέθηκαν αντιμέτωπα. Ο ελληνικός λαός δεν φοβήθηκε τον κατακτητή. Αντιθέτως τον αντιμετώπισε δυναμικά, τον χλεύασε, τον ειρωνεύτηκε και τελικά τον νίκησε ηθικά. Το θάρρος και η τόλμη του ελληνικού λαού πολλές φορές ξεπέρασαν τη λογική, ενώ η μεγαλοσύνη και ο ηρωισμός, με τον οποίο αντιμετώπισε τα αντίποινα, πολλές φορές ξεπέρασαν τα ανθρώπινα μέτρα. Οι Ελληνες είπαν όχι στον ολοκληρωτισμό, τον φασισμό, τον ναζισμό που απλωνόταν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πολλές φορές γεφύρωσαν τις διαφορές τους και βρέθηκαν να αγωνίζονται όλοι μαζί. Γι’ αυτό ο Γοργοπόταμος είναι μια κορυφαία στιγμή της Εθνικής Αντίστασης. Το πνεύμα εκείνων των Ελλήνων σηματοδοτεί και συμβολίζει την αξία της συνεννόησης όταν αυτή απαιτείται.
Σήμερα, λοιπόν, με την ευκαιρία της 77ης επετείου της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου, είναι ευκαιρία να αναστοχαστούμε τον αγώνα εκείνον που έγινε σε ολόκληρη την Ευρώπη, την Ελλάδα αλλά και τη Μεσσηνία, προκειμένου να κατανικηθεί το τέρας του φασισμού και του ναζισμού. Σήμερα, ημέρα τιμής και μνήμης, της αντίστασης και του αγώνα των ελεύθερων ανθρώπων κατά των κάθε λογής κατακτητών και δικτατόρων. Σήμερα, 77 χρόνια μετά, εμείς, εδώ, αξίζει να σταθούμε σε δύο λέξεις. Η πρώτη αντιστέκομαι. Αντιστέκομαι, αντιδρώ, αντιμιλώ κιόλας σε όποιον και σε ό,τι προσπαθεί να με εγκλωβίσει σε μία μόνο ιδέα, σε έναν μόνο κόσμο. Αντιστέκομαι σε όποιον και σε ό,τι μου στερεί το δικαίωμα να σκέφτομαι και να επιλέγω. Δεύτερη λέξη η γέφυρα. Οι γέφυρες ενώνουν, οι γέφυρες ανοίγουν δρόμους κι είναι τόσο πολύτιμες που η λαϊκή παράδοση μας λέει πως αξίζει να θυσιάσουμε γι’ αυτές "του Πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα". Σκεφτείτε μια γέφυρα πραγματική ή συμβολική, ένα γεφύρι που κάποτε περπατήσατε πάνω του. Ανατινάξτε το τώρα! Κάθε γεφύρι που γκρεμίζεται αφήνει μια πληγή στο σώμα της ανθρωπότητας. Εκτός εάν την ίδια στιγμή θεμελιώνονται καινούργια δέκα”.
