Παρασκευή, 28 Μαϊος 2021 22:22

Καλαμάτα: Γραφειοκρατικό φρένο σε πρωτοβουλία για την κοινωνική ένταξη των ενηλίκων ΑμεΑ

Καλαμάτα: Γραφειοκρατικό φρένο σε πρωτοβουλία για την κοινωνική ένταξη των ενηλίκων ΑμεΑ

 

Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη

Ενα σημαντικό ζήτημα για την κοινωνική ένταξη των ενηλίκων ΑμεΑ είναι και η επαγγελματική τους αποκατάσταση και εκπαίδευση. Στην Καλαμάτα η συζήτηση για τη δημιουργία ενός ΚοιΣΠΕ (Κοινωνικός Συνεταιρισμός Περιορισμένης Ευθύνης) ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2017 με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό, αναγνωρίζοντας την ανάγκη ατόμων με ψυχοκοινωνικά προβλήματα για απασχόληση. Τότε, εκπρόσωποι φορέων, αλλά κυρίως αρκετοί επαγγελματίες του χώρου της ψυχικής υγείας, συντάχθηκαν στην προσπάθεια αυτή για να προχωρήσουν όλοι μαζί.

Οπως μας ενημέρωσε το μέλος του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Μεσσηνίας και διοικητικά υπεύθυνος του Κέντρου Ημέρας Κώστας Σαραβελάκης, ο Κοινωνικός Συνεταιρισμός Περιορισμένης Ευθύνης δυστυχώς, αν και έχουν περάσει παραπάνω από τρία χρόνια, καθυστερεί την έναρξη λειτουργίας του εξαιτίας γραφειοκρατικών αγκυλώσεων.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚοιΣΠΕ

Ο ΚοιΣΠΕ είναι ένας συνεταιρισμός που απευθύνεται σε άτομα με ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, είτε στο φάσμα του αυτισμού, είτε με νοητική υστέρηση ή ψυχιατρικά θέματα, σύνδρομο Down, ώστε να μπορούν να έχουν μια εργασιακή απασχόληση και να βρίσκουν διέξοδο στην καθημερινότητά τους και στη ζωή τους ή ακόμα και σε θέματα επιβίωσης, γιατί, όπως επισημαίνει ο κ. Σαραβελάκης, οι ΚοιΣΠΕ απασχολούν άτομα με κανονική μισθοδοσία, όπως σε κάθε επιχείρηση. “Εχουμε κάνει ό,τι χρειάζεται, έχουμε μαζέψει τους φακέλους… Είμαστε τρεις φορείς που έχουμε μπει σε αυτή τη διαδικασία, ο σύλλογός μας, το «Θάλπος» και το Νοσοκομείο Καλαμάτας, το οποίο θα έχει και την άμεση ευθύνη γιατί ένας ΚοιΣΠΕ είναι μια δομή ψυχικής υγείας και ανήκει στην υγειονομική περιφέρεια”, αναφέρει. Και εξηγεί ότι “δεν είναι, δηλαδή, ούτε του συλλόγου μας, ούτε κανενός, απλώς είμαστε «μερισματούχοι» όλοι σε κάτι που πρέπει να ελέγξει το υπουργείο”.

 

ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΔΙΕΞΟΔΟ

Οπως λέει ο κ. Σαραβελάκης “θα είναι πολύ σημαντικό, αν και όταν ολοκληρωθεί και προχωρήσει, γιατί τα άτομα θα μπορέσουν να βρουν διέξοδο, όπως συνέβη και σε άλλες περιοχές”. Μία από αυτές είναι και η Πάτρα, όπου λειτουργεί ο ΚοιΣΠΕ «Φάρος», στον οποίο “υπάρχουν άτομα τα οποία εργάζονται, όπως και εδώ υπάρχουν αυτή τη στιγμή ένα ή δύο άτομα που έχουν βρει δουλειά μέσω του «Φάρος» στην Καλαμάτα, με την εποπτεία κοινωνικής λειτουργού της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Μεσσηνίας”, σημειώνει και προσθέτει πως “αντίστοιχα θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς πολλά πράγματα”.

 

ΟΙ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ

Οι αγκυλώσεις που καθυστερούν τη λειτουργία ΚοιΣΠΕ στην Καλαμάτα είναι οι… γνωστές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. “Εχουμε καταθέσει έναν πλήρη φάκελο στη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του υπουργείου Υγείας, αλλά έχουμε πέσει θύματα του κορονοϊού, που εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης έχουν παγώσει κάποια πράγματα”, εξηγεί. Κι έτσι “είμαστε στην αναμονή για να δώσει η Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας έγκριση σκοπιμότητας, ώστε να προχωρήσουμε μετά με το Πρωτοδικείο και να πάρουμε την απόφαση ως Συνεταιρισμός”, αναφέρει, για να συμπληρώσει ότι “με τον δικηγόρο κ. Χρήστο Αρχοντή έχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες και περιμένουμε την έγκριση σκοπιμότητας, έτσι ώστε να πάρουμε μετά την έγκριση του καταστατικού μας από το Πρωτοδικείο, για να προχωρήσουμε”.

 

ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Οι φορείς που έχουν αναλάβει να τρέξουν τις διαδικασίες ελπίζουν ότι και η νέα διοίκηση του Νοσοκομείου Καλαμάτας θα θέλει να υποστηρίξει την προσπάθειά τους, άλλωστε, υπενθυμίζει ο κ. Σαραβελάκης, “όταν ήταν αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας η κ. Αλειφέρη την είχαμε ενημερώσει για την προσπάθειά μας και μας είχε ακούσει”.

Καταλήγοντας ο Κώστας Σαραβελάκης τονίζει πως “έχουμε τα περιθώρια ως κοινωνία εδώ στην Καλαμάτα, στη Μεσσηνία να πρωτοπορήσουμε, υπάρχουν οι βάσεις, ιδιαίτερα σε σχέση με την υπόλοιπη Πελοπόννησο. Πρέπει να δημιουργηθούν δομές για όλα τα άτομα, υπάρχουν πολλά ευρωπαϊκά προγράμματα που τρέχουν…”.