Ωστόσο οι περισσότερες γυναίκες δύσκολα λύνουν τη σιωπή τους, λέει η ψυχολόγος του κέντρου Αγάθη Αργυριάδη, ενώ η κοινωνική λειτουργός Μαρία Στρατάκου τονίζει ότι χρειάζεται χρόνος ώστε οι γυναίκες να μάθουν για το κέντρο και να πάρουν την απόφαση να ζητήσουν βοήθεια.
Η κ. Στρατάκου θεωρεί πάντως ότι η λειτουργία του κέντρου είναι μια καλή αρχή για να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος «γιατί υπάρχουν πολλά περιστατικά με γυναίκες που έχουν υποστεί βία». Μέχρι πρότινος αντίστοιχο κέντρο λειτουργούσε μόνο στην Τρίπολη, το οποίο εξυπηρετούσε περιστατικά από όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου. «Τώρα θα καλύπτουμε όλο το Νομό Μεσσηνίας και τη Λακωνία», λέει η κ. Στρατάκου. Και προσθέτει ότι «θέλει χρόνο να ενημερωθεί ο κόσμος και η κοινωνία γενικότερα, για να ξέρουν και οι γυναίκες πού ακριβώς βρισκόμαστε και τι υπηρεσίες παρέχουμε ώστε να απευθυνθούν σε εμάς».
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ SOS 15900
Κοντά δύο μήνες έχουν περάσει που άνοιξε το Κέντρο Γυναικών και ήδη έχει υποδεχτεί κάποια λίγα περιστατικά. «Είναι κάτι καινούργιο στην πόλη μας και σίγουρα χρειάζεται ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, για να προλάβουμε να αντιμετωπίσουμε τα περιστατικά βίας», λέει η κ. Στρατάκου. Επισημαίνει δε ότι «δεν είναι και εύκολο κάποια γυναίκα να πάρει την απόφαση να απευθυνθεί στο κέντρο». Ομως σύντομα πιστεύει ότι αυτό θα αλλάξει και συνεργαζόμενες υπηρεσίες, όπως το Κέντρο Συμβουλευτικής Τρίπολης και η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 για γυναίκες θύματα βίας, θα παραπέμπουν περιστατικά στο κέντρο της Καλαμάτας.
Προς το παρόν οι περισσότεροι που απευθύνονται στο κέντρο το κάνουν για να μάθουν τι βοήθεια μπορεί να προσφέρει. «Τα τηλέφωνά μας είναι 27213 60776 και 60897, λειτουργούμε από τις 8 το πρωί έως τις 4 το μεσημέρι -αρκετοί τηλεφωνούν για να μάθουν ποιοι είμαστε και τι υπηρεσίες θα παρέχουμε», αναφέρει η Μ. Στρατάκου.
ΚΡΥΦΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Η ψυχολόγος Αγάθη Αργυριάδη επισημαίνει ότι η βία μέσα στις οικογένειες είναι ένα κρυφό φαινόμενο που συνήθως δεν βγαίνει προς τα έξω «γι' αυτό κιόλας είναι δύσκολο να απευθυνθούν οι γυναίκες εδώ αν δεν τις ενθαρρύνει κάποιος συγγενής ή κάποια φίλη, δηλαδή κάποιος μέσα από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον». Κατά συνέπεια «συνήθως δεχόμαστε συγγενείς που αναζητούν αυτοί βοήθεια για τους άμεσα ενδιαφερόμενους», προσθέτει. Ποια βοήθεια όμως θα δεχτεί μια γυναίκα θύμα βίας στο Κέντρο Γυναικών; «Εδώ θα δεχτεί βοήθεια μέσα από τη συνεργασία τριών επιστημόνων, ψυχολόγου, κοινωνικής λειτουργού και κοινωνιολόγου», λέει η Αγ. Αργυριάδη. Και προσθέτει ότι από τη δική της πλευρά «θα λάβει συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη, ενώ θα έρχεται συστηματικά μια φορά την εβδομάδα για θεραπεία ώστε να βοηθηθεί στα τραύματα που της έχει προκαλέσει η κακοποίηση». Σκοπός της ψυχολογικής υποστήριξης των γυναικών είναι «το να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους, να αποφορτιστούν από τα αρνητικά συναισθήματα που έχουν αναπτυχθεί εξαιτίας αυτής της κατάστασης που επικρατεί στο σπίτι και να πάρουν την απόφαση να μην αποδέχονται πλέον τη βία από τον άντρα τους, να έχουν τη δύναμη να πουν το όχι στην κακοποίηση» αναφέρει συμπληρωματικά.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΑΝΑΛΟΓΑ
ΜΕ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ
Η Μ. Στρατάκου και η Αγάθη Αργυριάδη ξεκαθαρίζουν ότι το κέντρο δεν λειτουργεί ως ξενώνας. «Η δουλειά μας είναι η παροχή ψυχοθεραπείας στις γυναίκες που έχουν υποστεί βία, από εκεί και πέρα οτιδήποτε άλλο χρειαστεί θα υπάρξει συνεργασία με άλλες κοινωνικές υπηρεσίες του νομού και όχι μόνο», λέει η κ. Στρατάκου. Προσθέτει δε ότι σε περίπτωση που το πρόβλημα είναι σοβαρό και χρειαστεί να απομακρυνθεί μια γυναίκα και τα παιδιά από το σπίτι τους, τότε θα ζητηθεί η βοήθεια της Αστυνομίας και των εισαγγελικών αρχών και το περιστατικό θα φιλοξενηθεί στον νεότευκτο ξενώνα της Τρίπολης. «Ερχονται μόνο γυναίκες, στηρίζοντας τη γυναίκα θα στηριχθούν έμμεσα και τα παιδιά», λένε οι υπεύθυνες του κέντρου. Η Μαρία Στρατάκου τονίζει δε πως «το να έρθει μια γυναίκα εδώ, θεωρούμε ότι είναι το πρώτο μεγάλο βήμα, δηλαδή συνειδητοποιεί τι συμβαίνει και από εκεί και μετά ζητάει βοήθεια», ενώ τονίζει καταλήγοντας ότι «η γυναίκα καταρχάς πρέπει να επανακτήσει την αυτοπεποίθησή της, διότι μια κακοποιημένη γυναίκα αισθάνεται ενοχές και πρέπει να νιώσει ότι δεν είναι πλέον το θύμα».
