Σε ανακοίνωσή της προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) αναφέρει ότι “την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι στον Θεσσαλικό κάμπο και στην Μαγνησία δίνουν μάχη μαζί με σωματεία, μαζικούς φορείς, πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, συλλογικότητες, απλούς ανθρώπους εθελοντές να επιβιώσουν και να ξελασπώσουν, η κυβέρνηση φέρνει σε νομοσχέδιο την εργασία των 13 ωρών μέσα στα χρονικά όρια της 24ωρης μέρας! Γιατί έχουν άλλες προτεραιότητες! Να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, να τρέξουν τις πράσινες μπίζνες σε μία χώρα που με δική τους ευθύνη έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπος. Αντί να είναι προτεραιότητα για την κυβέρνηση και το κράτος να στηρίξει τους πλημμυροπαθείς που βιώνουν για μία ακόμα φορά την πλήρη εγκατάλειψη, φέρνουν νομοσχέδιο που ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία της ΕΕ 2019/1152, ολοκληρώνει το έγκλημα της κατάργησης βασικών και στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων γυρίζοντάς μας έναν αιώνα πίσω, νομιμοποιώντας την διαμορφωμένη εργασιακή ζούγκλα”.
Η ΟΕΝΓΕ παρατηρεί πως “με δυο λόγια το νέο νομοσχέδιο θέλει να καθιερώσει για όλους τους εργαζόμενους αυτό ακριβώς που όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να πετύχουν ενάντια στους γιατρούς εδώ και 15 χρόνια: να διαχωρίσει το χρόνο εργασίας σε ενεργό και ανενεργό, να υπολογίζει διαφορετικά, με τεχνάσματα, το χρόνο εργασίας, με σκοπό την περαιτέρω εκμετάλλευση των γιατρών. Αλλά όχι μόνο αυτό: σήμερα, λένε στους εργαζόμενους: Αν θέλεις περισσότερα χρήματα για να ζήσεις εσύ και η οικογένειά σου, απελευθερώσου από «αγκυλώσεις» τύπου 8ωρου, δικαιωμάτων κλπ. Το ίδιο λένε και σε εμάς, τους γιατρούς του δημόσιου συστήματος υγείας. Δε σας δίνουμε αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις σύγχρονες ανάγκες αλλά έχετε τη ‘δυνατότητα’ να κάνετε ιδιωτικό επάγγελμα αρμέγοντας τις τσέπες των ασθενών, νόμιμα πια. Για να ζήσουμε καλύτερα εμείς, δηλαδή, πρέπει να βλέπουμε τους ασθενείς ως κινούμενες τσέπες...
Οι ανατροπές που φέρνει το νέο αντεργατικό έκτρωμα μας αφορούν όλους! Οι ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα, η εξαήμερη εργασία (άρθρα 25 και 26) ισχύει και για υπηρεσίες του Δημοσίου. Αμφιβάλλει κανένας ότι οι δημόσιες μονάδες υγείας θα είναι «προνομιακός» χώρος εφαρμογής της 6ήμερης εργασίας, δεδομένου ότι δεν γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις για την κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού;”.
Η ΟΕΝΓΕ ζητεί “να αποσυρθεί τώρα το νέο αντεργατικό έκτρωμα που καταργεί το πενθήμερο και το 8ωρο, νομοθετώντας το δικαίωμα στους εργοδότες να απομυζούν τους εργαζόμενους για όσο θέλουν, όταν και όποτε θέλουν!” και σημειώνει: “Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις για σημαντική μείωση των ωρών εργασίας. Το αίτημά μας για 30ωρο, 6ωρο, πενθήμερο, 1 ενεργή εφημερία την εβδομάδα και ρεπό μετά από κάθε ενεργή εφημερία, μπορεί να ικανοποιηθεί. Είναι δικαίωμά μας να έχουμε σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και να ζούμε από αυτήν”.
