Από μαθήτρια ακόμη στις διώξεις, οι Γερμανοί εκτέλεσαν τον αδερφό της στην Παλιόχουνη. Η "ανταμοιβή" του μεταβαρκιζιανού κράτους ήταν οι εξορίες: Χίος, Τρίκερι, Μακρόνησος και πάλι Τρίκερι. Την ίδια τύχη της επιφύλαξε και η Χούντα το 1967, όταν ήταν η μόνη γυναίκα από τη Μεσσηνία που εξορίστηκε στη Γυάρο.

Μάχιμη στις γραμμές του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία στιγμή, έδωσε τους δικούς της αγώνες για τη δικαίωση της μνήμης των εκτελεσμένων στην κατοχή, πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια να αναδειχθεί η ιστορία των εκτελέσεων στην Καλαμάτα στις 8 Φεβρουαρίου.

Από τα πρώτα μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ, μπροστά σε κάθε εκδήλωση και πρωτοβουλία.

Είχε ιδιαίτερη προσφορά και δράση, μέσα από το παράρτημα Μεσσηνίας της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. 

Η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα στις 3:30 μ.μ. στο Νεκροταφείο Καλαμάτας.