Ο διακεκριμένος και ταλαντούχος καλλιτέχνης, έχοντας στην δημιουργική του φαρέτρα σχέδια που το καθένα ξεχωρίζει με τον τρόπο του, σχεδίασε ένα ακόμη εικαστικό αποτύπωμα γεμάτο ένταση, συμβολισμό και στοχασμό, με τη θάλασσα να αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο.
Με πρωτοβουλία του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας, αποφασίστηκε η πρόσοψη των αποθηκών να αποκτήσει χρώμα και φαντασία, προσδίδοντας έναν άλλο αέρα στην περιοχή, δια χειρός ενός ανθρώπου που ξέρει όσο λίγοι να ζωντανεύουν επιφάνειες. Μιλώντας στην “Ε”, ο Skitsofrenis ανέφερε πως για το απαιτητικό αυτό σχέδιο χρειάστηκαν οκτώ εργάσιμες μέρες, λέγοντας πως πρόκειται για την μεγαλύτερη σε έκταση δημιουργία του σε επίπεδο Καλαμάτας καθώς και από τις μεγαλύτερες στην μέχρι τώρα πορεία του.
Είχε προηγηθεί η πίστα F3 στις Σέρρες το 2021, με την πρόσφατη δημιουργία του στην Καλαμάτα να αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη παρέμβασή του. Ως προς την θεματολογία, σημείωσε πως προέκυψε από τον ίδιο, ξεκινώντας από την αρχαία Μυθολογία (Ποσειδώνας, Αμφιτρίτη) και μεταπηδώντας στο σήμερα, στην σύγχρονη Ελληνική οικογένεια. Στη συνέχεια, παρατήρησε πως με τις βόλτες στη Ναυαρίνου να είναι αναπόσπαστο κομμάτι το καλοκαίρι, η οδός Τσαμαδού μας βάζει πλέον στο ανάλογο κλίμα, καθώς οδηγούμαστε στην Παραλία.
Στη συνέχεια, ανάλογα με τον οπτική, μπορεί να διακρίνει κανείς ακόμα έναν ναυτικό, έναν ταξιδιώτη με γιοτ, έναν μετανάστη ή έναν τουρίστα που ταξιδεύει στα πέλαγα και τον προσέχει η θάλασσα ή η θεά τύχη, μέσα από μια γυναικεία φιγούρα που μπορεί να είναι η ίδια η Καλαμάτα, όντας ένας σταθμός. «Τα σχέδια αυτά ήταν προγραμματισμένο να δημιουργηθούν πιο αραιά, ωστόσο ο ενθουσιασμός, η αγάπη του κόσμου και η “απαίτηση” αυτού να γίνουν κι άλλα σχέδια, με οδήγησαν στην πρωτοβουλία να αυξηθούν, ανεξαρτήτως κούρασης και χρόνου, αφήνοντάς μου το Λιμενικό Ταμείο το ελεύθερο να μεταφράσω την αγάπη των περαστικών σε δημιουργία» διευκρίνισε, εξηγώντας πως στο κάδρο μπήκαν στη συνέχεια οι ψαράδες, οι καθημερινοί ήρωες της πόλης όπως τους χαρακτήρισε, οι γλάροι, και άλλα στοιχεία που αποτελούν την καθημερινότητα του λιμανιού.
Δεν παρέλειψε δε να αποτυπώσει την αύρα της θάλασσας, μέσα από ένα παιδί που την ακούει μέσα από ένα κοχύλι, παροτρύνοντας τον κόσμο να κάνει το ίδιο και να την κάνει εικόνα. Για το αν η δημιουργία του μπορεί να αποτελέσει την αρχή ώστε να ακολουθήσουν και άλλες ενέργειες στις αποθήκες, ο Κώστας Λούζης μίλησε αρχικά με κολακευτικά λόγια για τους ανθρώπους του Λιμενικού Ταμείου και την τακτική τους ώστε να υπάρξει το τέλειο αποτέλεσμα, δηλώνοντας πεπεισμένος ότι αν είναι να αλλάξει κάτι θα γίνει με τους συγκεκριμένους και μάλιστα σύντομα.
«Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ»
Εχοντας ξεκινήσει την συγκεκριμένη τέχνη από τον Οκτώβριο του 2008, ο Skitsofrenis κλήθηκε να σχολιάσει αν όλα αυτά τα χρόνια έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τις δημιουργίες του… «Σίγουρα έχει παίξει ρόλο ότι έχω μεγαλώσει βιολογικά, κάτι που έχει φέρει αλλαγές στον τρόπο που σκέφτομαι. Οι εμπειρίες που έχω ζήσει ως άνθρωπος μου έχουν αλλάξει την αντίληψη που έχω για τη ζωή, με αποτέλεσμα να μην είμαι τόσο απόλυτος και να μην είναι τόσο ασπρόμαυρα τα πράγματα, μπαίνοντας ευκολότερα στη θέση του θεατή ως προς το μήνυμα να βγαίνει» σημείωσε.
Σε ερώτηση της “Ε” για το κατά πόσο η πλειοψηφία του κόσμου αντιλαμβάνεται τα μηνύματα που περνάει, ο ίδιος σχολίασε πως μέχρι πρότινος είχε την εντύπωση πως δεν τα κατανοεί όλα, μέχρι την πρόσφατη δημιουργία του και την παραμονή του στο δρόμο, σε συνδυασμό με εκατοντάδες ανθρώπους που θέλησαν να του μιλήσουν. «Εκεί κάποιοι άνθρωποι μου μίλησαν για παρελθόντα έργα μου, διαπιστώνοντας πως τα είχαν καταλάβει μεν αλλά δεν τους είχε δοθεί η ευκαιρία να μου μεταφέρουν τις σκέψεις τους, είτε θετικές είτε αρνητικές» συνέχισε, παρατηρώντας πως και η διαφωνία δείχνει πως κάποιος μπήκε στη διαδικασία να καταλάβει ένα σχέδιο.
Για το αν έχει προχωρήσει σε κάποια καταγραφή των δημιουργιών του, ο ίδιος έκανε λόγο για δεκάδες εκατοντάδες, συμπεριλαμβάνοντας το γεγονός πως έχει κάνει πολλές προσωπικές για να μάθει πάνω στην τέχνη όπως και πολλές επαγγελματικές, ενώ κάποιες δεν υπάρχουν πια λόγω καιρικών φαινομένων ή βανδαλισμών.
Στο τελευταίο πλαίσιο, ζητήσαμε από τον Κώστα Λούζη να μάθουμε αν μπαίνει στη διαδικασία να ανανεώσει τα σχέδια του, απαντώντας μας πως συνήθως επιλέγει να φτιάξει κάτι νέο και όχι να επανέλθει σε ένα παλιό. «Ενώ η δουλειά μου είναι η εικόνα, και επικοινωνώ μέσω αυτής, το μήνυμα που περνάω είναι να μην προσκυνάμε την εικόνα, καθώς είναι ένα εργαλείο που εξυπηρετεί τον άνθρωπο. Αν έτσι αυτή η εικόνα φθαρεί ή δεν είναι πια σχετική με την επικαιρότητα του ανθρώπου ας χαθεί και ας φτιαχτεί κάτι καινούργιο. Η αξία της άλλωστε είναι αυτή που της δίνουμε εμείς» πρόσθεσε, λέγοντας πως ήταν μια καλή ευκαιρία να συστηθεί και σε ανθρώπους που δεν τον γνώριζαν , μέσα από το σχέδιο του λιμανιού, και ιδιαίτερα σε όσους θέλουν να διακοσμήσουν τους επαγγελματικούς ή τους ιδιωτικούς τους χώρους με την τέχνη αυτή. «Είναι κάτι που με τιμά ιδιαίτερα γιατί είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση ότι αποδέχονται αυτό που κάνω» συμπλήρωσε.
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΑΛΛΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ»
Ο Μεσσήνιος street artist μοιράζεται το χρόνο του ανάμεσα στην αγαπημένη του τέχνη και στην ελαιοπαραγωγή, με την πλάστιγγα της καθημερινότητας του πλέον να γέρνει στη δημιουργία επαγγελματικών τοιχογραφιών. Για το αν έχει εμπνεύσει νεότερα παιδιά μέσα από την πορεία του για να ασχοληθούν με την συγκεκριμένη τέχνη, ο ίδιος απάντησε θετικά, με το ενδιαφέρον όπως μας είπε να προέρχεται μέσα από διάφορα φεστιβάλ που έχει συμμετάσχει ανά την Ελλάδα, εστιάζοντας τα παιδιά στο κύριο μήνυμα μέσα από το σχέδιο και όχι απλά στη ζωγραφική στους τοίχους.
«Για να ξεκινήσει ένας αρχάριος να ασχολείται με την συγκεκριμένη τέχνη πρέπει να πάρει ένα σπρέι και να πάει σε ένα τοίχο και στη συνέχεια όλα θα ξεδιπλωθούν από μόνα τους. Δεν χρειάζεται καμία οδηγία, δεν πρέπει να φοβάται τίποτα. Δεν υπάρχει το λάθος αλλά η ευκαιρία κάθε φορά για κάτι καινούργιο» πρόσθεσε. Παράλληλα, κάνοντας κάποιος μια αναζήτηση στα social media, θα διαπιστώσει εύκολα πως ο Skitsofrenis δεν έχει μόνο ταλέντο στον κόσμο της τοιχογραφίας αλλά και σε αυτόν της φωτογραφίας.
«Επειδή η δουλειά μου είναι η εικόνα, αν δω ένα κάδρο που μου αρέσει θέλω να το αποτυπώσω λες και το ζωγράφισα, καθώς πάντα υπάρχει μια ιστορία να πεις, είτε τη ζωγραφίσεις είτε τη φωτογραφίσεις» παρατήρησε, υπενθυμίζοντας για όσους δεν γνωρίζουν πως το εν λόγω όνομα είναι μουσικό ψευδώνυμο, το οποίο του δόθηκε το 2007 από τα άλλα δύο μέλη μπάντας που συμμετείχε, ανοίγοντας τότε τις συναυλίες των Active Member.
«Επειδή στην ραπ μουσική είθισται να υπάρχει ένα ψευδώνυμο για κάθε τραγουδιστή, τα παιδιά επειδή με έβλεπαν με ένα μολύβι στο χέρι συνέχεια, μου έδωσαν αυτό το όνομα. Μου έμεινε έτσι και το χρησιμοποίησα και στην εικαστική μου τέχνη» σημείωσε. Κλείνοντας τη συζήτησή μας, ρωτήσαμε τον Κώστα Λούζη αν υπάρχει κάποιο σχέδιο που οραματίζεται αλλά δεν έχει προλάβει να το υλοποιήσει λόγω δυσκολιών ή χρόνου, απαντώντας πως έχει διάφορες ιδέες για σκίτσα.
«Σημειώνω τις ιδέες μου, απλά θέλω το χρόνο μου να ηρεμίσω, ώστε να δω πως θα τις κάνω εικόνες» εξήγησε, τονίζοντας τα ακόλουθα: «Είμαι πολύ ευγνώμων για την επιλογή του Λιμενικού Ταμείου να μου αναθέσει την προαναφερόμενη δουλειά. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την αγάπη που πήρα όσο δούλευα εκεί από τον κόσμο και εύχομαι αυτό που έκανα να σταθεί σαν στολίδι στην πόλη. Τέλος, θα ήθελα να πως όταν η πόλη με χρειαστεί θα είμαι εκεί και πάλι».
