Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατος του Δημήτρη Βαλαβάνη είναι τεράστιο. Και είναι πράγματι, καθώς ήσουν ένας πραγματικός ταγός. Και ταγός σημαίνει να επιτελείς με επιτυχία τα δικά σου καθήκοντα, αλλά να πας και ένα βήμα μπροστά να ασχοληθείς σε βάθος με τα ιστορικά γεγονότα της Μεσσήνης. Υπήρξες ένας άνθρωπος που συνέθεσε με αριστοτεχνικό τρόπο την προσωπική του διαδρομή με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής την οποία έζησε και συνδιαμόρφωσε, μετουσιώνοντας σε πράξη την ρητά εκπεφρασμένη θέση του για τη σχέση σύνδεσης με όλα τα ιστορικά γεγονότα της Μεσσήνης τα ήθη και τα έθιμα που διαμορφώθηκαν σε αυτήν την πόλη, διάφορες οικογενειακές παραδόσεις, πολλές φορές θυμήθηκε το οικογενειακό του περιβάλλον και πάντοτε πρότεινε το όνομα της μάνας του της Πολυξένης που την είχε σαν πρότυπο ομοίως το Κονάκι του το χωριό του το Γρύμποβο Ιωαννίνων.
Φίλε Δημήτρη πάντοτε μας διηγιόσουν και έγγραφες στα βιβλία σου για την ηπειρώτικη καταγωγή σου και πώς ήλθε η οικογένειά σου στη Μεσσήνη. Πράγματι εσύ ήλθες μαζί με την μητέρα σου, πολύ μικρός, περίπου 6 ετών, ο πατέρας σου ο "Γοργόνας" o μπαρμπα-Χαρίλαος, όπως τον γνωρίσαμε όλα τα παιδιά, είχε έλθει γρηγορότερα. Τα άλλα δύο αδέλφια σου ο αείμνηστος Κώστας και η αδελφούλα σου Σοφία είχαν γεννηθεί εδώ. Από μικρό παιδί αγωνιστής, είχες μάθει πως η ζωή τίποτε δεν χαρίζει και πως τα πάντα κατακτώνται με την αξιοσύνη.
Μεγάλωσες στη Μεσσήνη, ζυμώθηκες με την κοινωνία και τους ξωμάχους του κάμπου όπου εργαζόμενος από παιδάκι σκληρά σε αλωνιστικές μηχανές ποτίζοντας με τον ιδρώτα του προσώπου σου τον κάμπο και τα χωριά της Μεσσηνίας για να κερδίσεις τα έξοδα των εγκυκλίων σου σπουδών και να συμβάλεις στην οικογένειά σου σαν μεγαλύτερος αδελφός. Αγάπησες την πόλη μας και αγαπήθηκες εσύ και όλη η οικογένειά σου από όλους, γιατί υπήρξες πάντοτε ευθύς και αληθινός, ειλικρινής, καθαρός, πιστός και αφοσιωμένος φίλος, αισθανόμενος Νησιώτης, απλός και γλυκομίλητος. Ετσι σε γνωρίσαμε όλοι. Ετσι σε αγαπήσαμε, γι’ αυτό θρηνούμε σήμερα το χαμό σου.
Είναι πάντοτε σκληρός ο θάνατος. Εσύ όμως κατόρθωσες να βγεις νικητής στον αγώνα της ζωής. Εσύ υπήρξες ένας ευπατρίδης- βετεράνος στα καθήκοντα και την αποστολή σου. Μένουν αποτυπωμένες οι θέσεις σου και το έργο σου στη συνείδηση όλων μας. Εξ άλλου σε τίμησαν εν ζωή, για τα ιστορικά σου ντοκουμέντα μιας εποχής τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο όσο και σύλλογοι.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για να ευχηθούμε καλό ταξίδι. Για να εκφράσουμε μέσα από την καρδιά μας τα ειλικρινά συλλυπητήρια στην οικογένειά σου που στάθηκε σαν φάρος φωτεινός δίπλα σου καθ’ όλην την περιπέτειά σου.
Αγαπητέ φίλε χωρίς τη δική σου καταγραφή των ιστορικών εθίμων και γεγονότων η Μεσσήνη θα ήτο φτωχότερη… Εύχομαι να είναι ελαφρό το χώμα της που θα σε σκεπάζει…
Πάνος Δασκαρόλης
* Η κηδεία του θα γίνει αύριο Κυριακή 28 Δεκεμβρίου στις 3 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Μεσσήνης
