Η Μαρία Τζανετέα εξηγεί στην "Ε" όλα όσα θα ήθελαν να μάθουν οι μαμάδες και όσες σκοπεύουν να γίνουν μαμάδες...

- Πόσα χρόνια υπάρχει η ομάδα στη Μεσσηνία και πόσα μέλη αριθμεί;

"Φέτος τον Αύγουστο θα γιορτάσουμε τα 3 χρόνια της ομάδας μας, η οποία αριθμεί 600 μέλη περίπου".

- Χρειάζεται κάποια οικονομική συνδρομή για να γίνει κάποια μέλος; Αλήθεια έχετε και άνδρες φίλους στο σύλλογο;

"Οχι φυσικά, είμαστε ομάδα υποστήριξης, όχι σύλλογος και η προσφορά μας όπως και η δουλειά που γίνεται, είναι καθαρά εθελοντική. Ναι υπάρχουν και άντρες φίλοι της ομάδας και ολοένα αυξάνονται, γεγονός που μας χαροποιεί, επειδή ένα από τα σπουδαιότερα "κλειδιά" για έναν επιτυχημένο θηλασμό είναι η υποστήριξη της μητέρας από το άμεσο περιβάλλον της (σύζυγο, μητέρα, πεθερά), οπότε οι άντρες οφείλουν και αυτοί να είναι ενημερωμένοι πάνω στο θέμα θηλασμός".

- Οι γιατροί πόσο υποστηρικτικοί είναι στο σκοπό σας; Η τοπική κοινωνία πλέον;

"Οι γιατροί, όπως και όλοι οι επαγγελματίες υγείας (μαίες, φαρμακοποιοί) αναγνωρίζουν πλέον την αναγκαιότητα της επιστροφής και εδραίωσης της κουλτούρας του θηλασμού στην Ελληνική κοινωνία, και ευτυχώς διακρίνουμε μια πολύ θετική αντιμετώπιση. Η τοπική κοινωνία έως τώρα μας έχει αγκαλιάσει και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, εφ' όσον η προσφορά είναι εθελοντική, η ενημέρωση από μητέρα σε μητέρα αποτελεσματική και το έργο της ομάδας αλλά και του Πανελλήνιου δικτύου θηλασμού εξυπηρετεί με σεβασμό και αγάπη απέναντι στη μητέρα και το βρέφος έναν υψηλό σκοπό. Την προαγωγή του θηλασμού, την επιστροφή στον φυσικό τρόπο σίτισης, την ενδυνάμωση του δεσμού μητέρας - βρέφους, την βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής και των δύο".

- Πιστεύετε ότι υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης πάνω στο κομμάτι αυτό; Οι νέες γυναίκες γνωρίζουν; Φοβούνται;

"Είναι βέβαιο πως υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης, άλλωστε αυτό καταδεικνύουν και οι στατιστικές θηλασμού στην Ελλάδα, που δυστυχώς είναι απογοητευτικές. Η δράση του Πανελλήνιου δικτύου με την διοργάνωση του ταυτόχρονου θηλασμού, οι συναντήσεις, οι προβολές έχουν αλλάξει πολύ τη νοοτροπία και τα μηνύματα είναι  πολύ ελπιδοφόρα. Κατορθώσαμε μέσα σε πολύ λίγα χρόνια να αλλάξουμε τους αριθμούς. Ολοένα και περισσότερες μητέρες έχουν πρόσβαση σε σωστή ενημέρωση και επιτέλους αρχίζει πάλι να εδραιώνεται στη συνείδηση του Ελληνα η εικόνα και η πράξη του θηλασμού ως κάτι φυσικό και απαραίτητο, όπως ακριβώς συνέβαινε 3 γενιές πίσω, πριν την έλευση των γενετικά τροποποιημένων γαλάτων και την απομάκρυνση μας από το φυσικό τρόπο σίτισης του βρέφους.

Η έλλειψη ενημέρωσης δεν μπορεί πλέον να αποτελεί δικαιολογία για τη σύγχρονη Ελληνίδα. Ναι, οι μητέρες φοβούνται και είναι λογικό.

Οταν τις τελευταίες δεκαετίες γενιές ολόκληρες μεγαλώσαν με μπιμπερό, έχοντας πειστεί από τη διαφήμιση ότι το γάλα του ζώου είναι καλύτερο από το ανθρώπινο για τα παιδιά μας, είναι λογικό να φοβούνται. Συνεχώς δεχόμαστε ερωτήματα όπως "κλαίει όταν το θηλάζω, μήπως το γάλα μου δεν είναι καλό, μήπως πεινάει, μήπως δε του φτάνει;". Ο θηλασμός είναι (εκτός σπάνιων παθολογικών προβλημάτων) εφικτός για πάνω από το 95% των γυναικών".

- Τι ήταν αυτό που φόβιζε τις γυναίκες τα προηγούμενα χρόνια και κατέφευγαν στο έτοιμο γάλα;

"Κατέφευγαν στο γάλα αγελάδας επειδή ζούσαν σε μια μεταβατική εποχή, όπου κάθε τι καινούργιο γινόταν μόδα, όπου τα συμφέροντα των γαλακτοβιομηχανιών γιγαντώθηκαν, τα ΜΜΕ πρόβαλλαν όλη αυτή τη νέα τάση ως το καλύτερο για τα παιδιά, η πληροφόρηση δεν ήταν πάντα ελεύθερη και ίντερνετ δεν υπήρχε. Οι εποχές αλλάζουν όμως.

Η σύγχρονη γυναίκα δεν ακολουθεί πρότυπα, τα δημιουργεί. Δεν δέχεται το δεδομένο, αναζητάει το καλύτερο. Η επιστροφή στο φυσικό τρόπο δεν παρατηρείται μόνο στο θηλασμό, αλλά είναι μια γενικότερη τάση. Μια στάση ζωής θα λέγαμε πλέον. Σκεφτείτε αν αντί για τροποποιημένο αγελαδινό γάλα, οι εταιρίες έβρισκαν πιο συμφέρουσα την παραγωγή και διάθεση τροποποιημένου ποντικίσιου π.χ. γάλακτος, η σκυλίσιου (όλα θηλαστικά είναι). Και το παρουσιάζαν ως το πλέον κατάλληλο, αραγε οι μαμάδες θα το έδιναν στα παιδιά τους με την ίδια ευκολία; Η' θα προσπαθούσαν λίγο παραπάνω να ενημερωθούν και να θηλάσουν";

Για επικοινωνία με την ομάδα μπορεί κανείς να επισκεφθεί τη σχετική σελίδα στο Facebook.