Η κ. Σία (Ευανθία το κανονικό της όνομα) μένει εδώ και πολλά χρόνια απέναντι από την οικογένεια Ταγαρούλια, κάπου κοντά στο σινεμά της Καλαμάτας. Η ίδια ήταν μια γυναίκα με έντονο χαρακτήρα, όμως μετά το χαμό του συζύγου της, πριν από 2 χρόνια, άρχισε να εμφανίζει ανησυχητικά σημάδια στη συμπεριφορά της. Δεν έχει παιδιά, καθώς έχει χάσει το μοναδικό της παιδί πριν από πολλά χρόνια, σε νεαρή ηλικία, όσο έμενε ακόμα στην Αθήνα. Η κ. Σία έγινε μια γνωστή φιγούρα στη συγκεκριμένη γειτονιά, αλλά και σε άλλες πιο μακρινές, καθώς άρχισε να κάνει ασταμάτητα πέρα δώθε σε μπακάλικα, φούρνους, πολλές φορές μπερδεύοντας τα ψώνια της ή αλλάζοντάς τα όλη μέρα το ένα με το άλλο.
Ολο αυτό το περπάτημα κάποια στιγμή την εξάντλησε. Εχασε κιλά, γιατί μέχρι και σήμερα δεν δείχνει να θυμάται αν έχει φάει ή όχι και πότε. Η κ. Κίρκη προσπαθεί από τότε συνεχώς να βρει μια λύση για την κ. Σία, που όμως είναι πολύ δύσκολο να βοηθηθεί. H προσωπική υγιεινή της μοναχικής γυναίκας εγκαταλείφθηκε εντελώς, όπως και το σπίτι της, αφού δεν ήταν σε θέση να ασχοληθεί η ίδια.
Μέχρι τώρα οι κωπιώδεις, χρονοβόρες και κοστοβόρες προσπάθειες της κ. Ταγαρούλια, δείχνουν να πέφτουν στο κενό. Η ίδια κάλεσε το πρόγραμμα “Βοήθεια στο σπίτι”, όμως το πρόβλημα της γυναίκας ίσως δεν έγινε κατανοητό σε μία επίσκεψη του εκπροσώπου, ο οποίος διαπίστωσε πως έχει “σώας τας φρένας”. Αλλη φορά απευθύνθηκε στην Εισαγγελία. Εκεί εξιστόρησε όλο το πρόβλημα όπως η ίδια το βιώνει. Πήγε στην Αστυνομία μαζί με ακόμη μία κυρία που γνωρίζει το ζήτημα και έδωσαν επίσημη κατάθεση. Ηρθε έτσι στη γειτονιά το 100 και πήγε την κ. Σία στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου. Δεν έγινε όμως κάτι ουσιαστικό, αντιθέτως την ξαναπήγαν πίσω στο σπίτι της, αφού κρίθηκε ότι “δεν χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας, δεν είναι επικίνδυνη για τον εαυτό της και για τους γύρω της”.
Ακόμη μία προσπάθεια της Κίρκης Ταγαρούλια (φωτο) αφορούσε στο Αλεξανδράκειο Γηροκομείο. Εκεί η κ. Σία δεν μπορεί να πάει, λόγω του ότι τα γηροκομεία ακόμα δεν δέχονται φιλοξενούμενους, λόγω της πανδημίας. Οι κανονισμοί το απαγορεύουν, ακόμα κι αν προηγηθεί τεστ Covid. Την πιο σκληρή απάντηση την έδωσε στην κ. Κίρκη υπάλληλος του Ασύλου: “Κάντε την φυτό και φέρτε την” ήταν τα λόγια του σύμφωνα με την ίδια.
Μια αχτίδα ελπίδας έδωσε ο ερχομός του μοναδικού αδελφού της ηλικιωμένης γυναίκας, από τον Καναδά, αυτές τις μέρες. Ο Τάσος Μακρόπουλος είναι 88 ετών και δεν μπορεί να ταξιδέψει εύκολα, έτσι πλέον εξουσιοδότησε την κ. Ταγαρούλια για να διαχειρίζεται τα χρήματά της. Ετσι προσελήφθησαν γυναίκες για την καθαριότητα του σπιτιού, της ίδιας και τη σίτισή της. Ο κ. Μακρόπουλος και η κ. Ταγαρούλια έχουν κινήσει μαζί τις διαδικασίες μέσω ΕΟΠΥΥ και πλέον περιμένουν να ολοκληρωθούν τα χαρτιά της στη Νομαρχία, ώστε να έχει αριθμό προτεραιότητας για το Ασυλο. Το κακό είναι ότι για το Ασυλο υπάρχουν άλλα 42 άτομα σε αναμονή…
“Τι πρέπει να κάνω, να προσευχηθώ να φύγουν από τη ζωή 42 συνάνθρωποί μας για να βρει έναν ασφαλή χώρο η Σία;” αναρωτιέται η κ. Ταγαρούλια. “Είναι πολύ δύσκολες οι καταστάσεις που έχω ζήσει κοντά της, προσπαθώντας να τη βοηθήσω. Υπήρχαν περίοδοι που ή θα έτρωγε ανεξέλεγκτα ή που δε θα έτρωγε τίποτα ή θα πέταγε το φαγητό. Καθόμουν και την έβλεπα για να είμαι σίγουρη ότι θα τρώει, αυτή ήταν η αιτία που είχε αδυνατίσει πολύ. Στο σπίτι της και δίπλα της δεν άντεχε κανείς να πλησιάσει. Πού είναι το κράτος πρόνοιας; Ποιος θα βοηθήσει αυτό το άτομο, που δεν μπορεί πια να βοηθήσει τον εαυτό του; Θυμάται μόνο τα παλιά, όχι τα νέα δεδομένα. Γυρνούσε περπατώντας νηστική, χιλιόμετρα όλη μέρα για να παίρνει π.χ. φρυγανιές, οι οποίες βρέθηκαν κατά δεκάδες, σαπισμένες μέσα στο σπίτι της. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες δεν την είδα να βγαίνει και πήγα μέσα στο σπίτι και είχε πέσει, αλλά δε το θυμόταν ούτε καταλάβαινε να πει πώς χτύπησε. Οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ ήρθαν και με γιατρό μαζί, ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα. Πλέον έχει μπει σε μια σειρά, γιατί ο αδελφός της έφερε νευρολόγο και της ρύθμισε τα φάρμακα. Η κυρία που την προσέχει φροντίζει να παίρνει το χάπι της, να τρώει, να είναι καθαρή. Ομως θέλω να μπει σε ένα χώρο όπου θα την έχουν έγνοια, όλες τις στιγμές της ημέρας. Θέλω να φύγει από αυτή τη ζωή καθαρή και ταϊσμένη. Δε θέλω τίποτε παραπάνω” δηλώνει στην “Ε”.
Η κ. Ταγαρούλια είναι χήρα, ζει με τη μητέρα και το γιο της, ο οποίος είναι άτομο με κινητικά προβλήματα. Δεν έχει παράπονο από τις συνομιλίες που είχε με τον π. Κρεσφόντη και τον π. Φίλιππο Χαμαργιά. Της έχουν δείξει κατανόηση και ενδιαφέρον, όμως οι κανονισμοί και οι πρόσφατες δυσκολίες που έχει φέρει στις ζωές μας ο κορονοϊός, δεν τους δίνουν την ελευθερία να βοηθήσουν αποτελεσματικά. “Μιλάω αυτή τη στιγμή στο έντυπό σας, γιατί δεν είναι μόνο η Σία, που δεν την πλησίαζε κανείς λόγω της κατάστασής της. Υπάρχουν πολλοί άλλοι συνάνθρωποί μας εκεί έξω, που πρέπει να μπουν σε δομές! Αυτούς πρέπει να βοηθήσουμε και να βρούμε τρόπο να παρακάμψουμε τις δυσκολίες. Είμαστε φτιαγμένοι να αντέχουμε και να προχωράμε” καταλήγει.
Γ.Σαρ.
