Τονίζει ότι για την προστασία των ανθρώπων που διέρχονται καθημερινά τον εθνικό δρόμο, πρέπει να γίνει έργο συγκράτησης των βράχων που πέφτουν.
Ο Τ. Νανόπουλος βρέθηκε αρχικά στον Ταΰγετο ως υπεύθυνος του κλιμακίου της ΔΕΣΕ και συνεχίζει τώρα ως συντονιστής από την Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας. «Και αποκλεισμό ανθρώπων έχω ζήσει», μας λέει κι επισημαίνει πως «ήταν μια παρέα νεαρών που δεν υπολόγισε τον καιρό κι εγκλωβίστηκε στις 3.30 το πρωί. Και χρειάστηκε να πάω στις 4 στο βουνό και να τους τραβήξουμε με γκρέιντερ».
Παρατηρεί ότι όλα αυτά τα χρόνια «δεν έχει κλείσει τελείως ο δρόμος, η κυκλοφορία γίνεται με αλυσίδες. Μόνο μια φορά για 5 ώρες, γιατί ήταν έντονη η χιονόπτωση».
Από τα χιόνια δεν έχει βρει το μπελά του, αλλά από τις πέτρες και τους βράχους που πέφτουν. Είναι κατηγορούμενος για τη μεγάλη πέτρα που έπεσε και χτύπησε διερχόμενο με μοτοσικλέτα δασοπυσροσβέστη τον Ιούνιο του 2008, ημέρα Κυριακή. Μετά από 3 αναβολές, η δίκη έχει οριστεί για τις 15 Μαρτίου. «Επρεπε να ήμουν εκεί και να την πιάσω, παρότι ήρθε από ψηλά και κύλησε», μας λέει με παράπονο. Κατηγορούμενος μαζί του είναι και ο πρώην προϊστάμενος της ΔΕΣΕ Κωνσταντίνος Φρέντζος, συνταξιούχος σήμερα.
«Με κίνδυνο της ζωής μας καθαρίζουμε το δρόμο, καθώς όταν πετάμε τις πέτρες και τους βράχους, υπάρχει κίνδυνος να κατρακυλήσουν κάποιοι άλλοι», αναφέρει ο κ. Νανόπουλος.
Για το σοβαρό ζήτημα της προστασίας από τις καταπτώσεις των βράχων μας ενημερώνει ότι «έχει γίνει μια μελέτη από Ελβετούς μετά τις φωτιές του 2007, με ευθύνη της τότε Περιφέρειας Πελοποννήσου (των αρμοδίων διευθύνσεων) που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Και τώρα η Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας με τα δεδομένα εκείνης της μελέτης, συντάσσει μελέτη για να υλοποιηθεί το συντομότερο δυνστό έργο προστασίας».
Είναι νύχτες και Σαββατοκύριακα που δουλεύει και σημειώνει: «Ολα αυτά δεν πληρώνονται. Δεν πληρώνομαι υπερωρίες, ούτε ρεπό. Κι χρησιμοποιώ το δικό μου κινητό».
Ηθική ανταμοιβή για την προσφορά του, η βράβευσή του το 2006 Τμήμα Τροχαίας Καλαμάτας, με το οποίο βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία για την κυκλοφορία στον Ταΰγετο, στον εθνικό δρόμο, σε συνθήκες χιονόπτωσης και πτώσης βράχων.
