Έχοντας ως γνώμονα τα παραπάνω λόγια και σε πείσμα ζωής, ανέβασα αυτή τη φορά ψηλά τον πήχη και αποφάσισα να κατακτήσω το Σπανακάκι σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας. Έτσι κι έγινε …
Την περασμένη Κυριακή ο ΕΟΣ αφήνοντας πίσω του τον συνωστισμό της πόλης, πραγματοποίησε εξόρμηση στο Σπανακάκι. Η εν λόγω τοποθεσία είναι μια απ’ τις πέντε βουνοκορυφές του Πενταδάχτυλου, βρίσκεται στην κεντρική κορυφογραμμή του Ταϋγέτου σε ύψος 2.024 μέτρα. Όποιος είχε το σθένος να πατήσει στην κορυφή αυτή θα αντίκριζε την εντυπωσιακή θέα προς την Μεσσηνία και την Λακωνία αντίστοιχα, καθώς και την θέα του γοητευτικού Ταϋγέτου. Δελεασμένοι, από αυτή την πολλά υποσχόμενη εκδρομή , βρεθήκαμε το πρωί της Κυριακής έξω από το γραφείο του ΕΟΣ. Η πολυπόθητη μέρα είχε φτάσει. Η ώρα 7.οο πμ, οι πρώτοι εκδρομείς είχαν κάνει την εμφάνισή τους από νωρίς θέλοντας να προμηθευτούν από τον ΕΟΣ τυχόν εξοπλισμό. Ανάμεσά τους και εγώ, η ζεστή καλημέρα με την οποία με υποδέχτηκαν και το χαμόγελο που στόλιζε τα χείλη όλων τους με έκανε να ταυτιστώ μαζί τους και να χρωματίσω την μέρα μου. Όλα ήταν έτοιμα, έχοντας επιβιβαστεί στο βαν του ΕΟΣ η ανατολή του ήλιου μας βρήκε στο δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη μέσω της ορεινής διάβασης του Ταΰγετου, ο δρόμος αυτός κινείται σχεδόν παράλληλα με τον ποταμό Νέδοντα, ο οποίος πηγάζει από τον Ταΰγετο, διασχίζει ένα πανέμορφο φαράγγι και τέλος χύνεται στον Μεσσηνιακό κόλπο δίπλα ακριβώς από τις δυτικές γειτονιές της πόλης της Καλαμάτας. Οι χρυσοπόρφυρες αχτίδες του λαμπερού ήλιου άρχισαν να χαϊδεύουν τη γη και να φωτίζουν τα πάντα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής παρατηρούσα μαγεμένη την παραδεισένια ομορφιά της φύσης και ταυτόχρονα άκουγα τους υπόλοιπους συνοδοιπόρους να συζητάνε και να γεμίζει το βαν φωνές, γνώση και απόψεις. Άνθρωποι ξύπνιοι και καλλιεργημένοι σκέφτηκα… Η κουβέντα δεν άργησε να παραχωρήσει την θέση της στη μουσική, κάπως έτσι φτάσαμε μέχρι την Αναβρυτή. Η θέα ως εκεί εντυπωσιακή λες και μόνο με ένα άγγιγμα χεριού έκλεινες στην χούφτα σου ολόκληρη την Σπάρτη.
“Αναβρυτή” αναφώνησε ο αρχηγός της εκδρομής. Ορεινός οικισμός η Αναβρυτή, στην επαρχία Λακεδαίμονας του HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CE%9B%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82" \o "Νομός Λακωνίας" νομού Λακωνίας. Βρίσκεται σε HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%88%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF" \o "Υψόμετρο" υψόμετρο 800 μέτρων, στις ανατολικές πλαγιές του HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B1%CE%B0%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%82" \o "Ταΰγετος" Ταϋγέτου, νοτιοδυτικά της HYPERLINK "http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7" \o "Σπάρτη" Σπάρτης. Παλιό κεφαλοχώρι, διέθετε παλαιότερα ιδιαίτερα ακμάζουσα οικονομία και σήμερα αποτελεί ορμητήριο για διάφορες πεζοπορικές διαδρομές, μια από αυτές ήταν και η δική μας. Ήμασταν πλέον έτοιμοι. Στόχος μας; Το Σπανακάκι… Ξεκινήσαμε την διαδρομή απολαμβάνοντας την παρέα, το γέλιο, τα τραγούδια, τα νέα μας. Ήθελα να νιώσω με όλες μου τις αισθήσεις την ομορφιά που με περιέβαλε. Το δάσος με τα πανύψηλα δέντρα ήταν τόσο πυκνό, που ήταν αδύνατο να το τρυπήσουν οι ζεστές αχτίδες του ήλιου. Μύρισα την ατμόσφαιρα κι αισθάνθηκα να ζαλίζομαι στο άρωμα του πεύκου και στην καθαρότητα του αέρα. Έχοντας περπατήσει πολύ, σταματήσουμε για ξεκούραση. Ένας πραγματικός παράδεισος, ένα τοπίο ονειρεμένο. Αργότερα το τοπίο άλλαξε, ποιος είπε πως το χιόνι είναι το επισκεπτήριο αποκλειστικά του χειμώνα. Εμείς ήμασταν εκεί για να το διαψεύσουμε, τα βήματά μας πάνω στο λευκό πέπλο του χιονιού ήταν το δικό μας επισκεπτήριο στην επικράτεια της άνοιξης.
Ο καιρός δεν ήταν με το μέρος μας, η βροχή και το χαλάζι που δεχτήκαμε κατά την προσπάθειά μας να ανέβουμε στην κορυφή φάνταζαν ασήμαντοι αντίπαλοι. Ανηφορίζαμε κοπιαστικά αλλά σταθερά, ο τόπος αυτός της αθωότητας μας έλκυε προς την κορυφή του. Έτσι πατήσαμε στην κορυφή, για να συναντήσουμε την ανακάλυψη, κατακτήσαμε το Σπανακάκι!!!! Τρικυμία συναισθημάτων. Η κορυφή είχε ντυθεί με ένα καινούριο ολόλευκο ρούχο και μας υποδέχθηκε με όχι φιλικά αισθήματα θα μπορούσα να πω καθώς το χαλάζι γινόταν όλο και πιο έντονο. Χαθήκαμε στη μαγεία της θέας, πως να φυλακίζαμε τον χρόνο να μείνει εκεί ή έστω να μην τρέχει τόσο γρήγορα. Η ώρα της κατάβασης δεν άργησε να έρθει. Οι εικόνες, τα πρόσωπα , τα γέλια των ερασιτεχνών «σκιέρ» που δεν δίσταζαν να τσαλακωθούν στο χιόνι, είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να περιγράψω, αλλά η εμπειρία που έζησα δεν απεικονίζεται τόσο εύκολα σε ένα φύλλο χαρτί. Ο δρόμος αυτή την φορά ήταν κατηφορικός. Η κατάβαση ενώ αρχικά ήταν περιπετειώδης, αργότερα μετατράπηκε σε άνετη και απολαυστική, με την σχετική σήμανση που μας κατέβαζε πάλι στην αφετηρία μας. Ήταν η ώρα που άφησα την ομορφιά να με παρασύρει στο μεγαλείο της απλότητας της. Ο δρόμος στρωμένος αρχικά με χιόνι και κατόπιν με τι άλλο;
Πέτρες. Το τραγούδι και το γέλιο ήταν πάντα συνοδοί μας, όπως επίσης και η βροχή. Αχώριστοι γίναμε. Ήλιο μπορούσα να διακρίνω μόνο εσωτερικά των ανθρώπων που στέκονταν απέναντί μου. Μιλάω για εσωτερικό ήλιο, για λάμψη που κατόρθωνε να σε ζεστάνει παρά τις αντίξοες συνθήκες. Φτάσαμε στο τέλος, πάλι στην αφετηρία. Ένα καφενείο έδειξε την φιλοξενία του προσφέροντάς μας ζεστό καφέ και θέρμανση. Ήταν πραγματική ανακούφιση. Το κλίμα οικογενειακό, ένιωθες την θαλπωρή μιας πολυμελούς οικογένειας. Στα πρόσωπα των συνοδοιπόρων μου μπορούσα να αντιληφθώ την κούραση θα τολμούσα να πω. Ο δρόμος της επιστροφής ήταν μπροστά μας.
Επιβιβαστήκαμε στο βαν του ΕΟΣ, η Καλαμάτα εξαρχής φάνταζε πολύ μακριά στο μυαλό μου. Παρόλη την κούραση το κέφι δεν έλειπε. Η κούραση δεν παύει να είναι κούραση αλλά όταν υπάρχει καλή παρέα, όλα παραμερίζονται. Παρασυρόμενη και εγώ από το πλήθος, δεν αντιλήφθηκα την άφιξή μας στην Καλαμάτα. Ζωγραφισμένα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων μας, μα στο δικό μου κυρίως ηθική ικανοποίηση. Εκεί στα όρια μου, εκεί έμαθα τον εαυτό μου. Έμαθα να γκρεμίζω τοίχους και να δημιουργώ γέφυρες, εξάλλου μην ξεχνάτε ο τολμών νικά. Ευχαριστώ θερμά τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας για την μοναδική εμπειρία που μας χάρισαν .
Με εκτίμηση,
Ασημίνα Κωστοπούλου
Φοιτήτρια Λογοθεραπείας
