Από την πλευρά του σχολείου, ήδη από πέρυσι έχει γίνει σχετικό αίτημα στο δήμο, καθώς αναμενόταν να φοιτήσει στο γυμνάσιο ένα παιδί που κινείται με καροτσάκι, το οποίο ήταν στην τελευταία τάξη δημοτικού σχολείου. Η περσινή σχολική χρονιά πέρασε, το παιδί φέτος πήγε στο γυμνάσιο, φτάσαμε στο Νοέμβριο, αλλά ράμπα ακόμη δεν έχει μπει, με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο παιδί να μην έχει πρόσβαση στο προαύλιο όπως τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου. Ετσι τα διαλείμματά του τα περνά στο διάδρομο ή στο μικρό μπαλκονάκι που έχει το σχολείο, αποκομμένο από τα υπόλοιπα παιδιά. 

Φυσικά ούτε η πρόσβαση στο σχολείο είναι εύκολη υπόθεση, όμως εκεί το πρόβλημα έχει ξεπεραστεί, αφού η είσοδος είναι σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με το πεζοδρόμιο, οπότε με λίγη μόνο δυσκολία το παιδί μπορεί και φτάνει στην τάξη του. 

Πάντως, το να μην έχει μπει ακόμη ράμπα μετά από τόσο καιρό, ώστε να εξασφαλίσει σε ένα παιδί την πρόσβαση στο χώρο όπου κινούνται όλοι οι συμμαθητές του, μόνο ντροπή αποτελεί. Θα έπρεπε να είναι άμεση προτεραιότητα στα όποια έργα του δήμου, ενώ σίγουρα δεν απαιτείται κάποια τεράστια δαπάνη για να υλοποιηθεί αυτό το έργο.

Ας ελπίσουμε πως οι τελευταίες υποσχέσεις που δόθηκαν, ότι θα μπει ράμπα τις επόμενες ημέρες, θα υλοποιηθούν επιτέλους.

Φυσικά, ράμπες θα έπρεπε να διαθέτουν εκ των προτέρων όλα τα σχολεία, για όλους τους χώρους τους.

Κ.Μπ.